Flight to Egypt from 1974: 120 x 100 cm - including frame: 140 x 120 cm
Oil on canvas.
Biography Ludo Laagland
Ludo Laagland (Paal, May 7, 1923 - Pellenberg, March 24, 2006) was a Belgian painter and poet.
Biography
Laagland studied at the Normal School in Maasmechelen from 1937, where he graduated in 1942 as a teacher. He also got to know the son of the painter Gaston Wallaert. Lowland has never been in education.
Interest in painting became apparent at a fairly young age: "I must have been about ten to twelve years old when I contracted that infection, when I got that virus of drawing and painting in my blood", says the artist. At the Higher Institute in Antwerp he painted from a living model, but he can still be regarded as an autodidact. He was mainly inspired by nature.
He also regularly visited Gaston Wallaert's studio in Hasselt and became acquainted with Brother Max in 1949. Painting became his profession. He remained faithful to his honest and simple figurative style, even though more and more artists ventured into the abstract or all kinds of experiments after the Second World War. In the 1950s, Laagland undertook various trips to, among others, Paris, Spain, Portugal, Italy, Sicily and in 1958 to Yugoslavia and Greece with Staf Beerten.
Besides landscapes, his work also includes portraits, still lifes, nudes, and religious subjects. Laagland made many portraits, often on commission, but always out of love for art, of Stijn Strereken, Ernest Claes, Walschap, Albert Servaes, Achiel van Acker and others. His religious works include several ways of the cross, Christ portraits, Kiss of Judas, Pieta, The Prodigal Son, and Flight to Egypt. He also designed stained-glass windows, among other things, for the chapel of the St. Ursula hospital in Herk-de-Stad.
Laagland exhibited individually from 1944 and took part in various group exhibitions from 1953. For example, his work was shown in 1955 in Maastricht ("Art from Belgian Limburg") and in 1957 in Hasselt ("Post-war Art in Limburg").
His works are in private collections at home and abroad: Belgium, Germany, Italy, Denmark, the Netherlands, Greece, the United States, Austria, etc. Furthermore, his works have been purchased by the Belgian State and the Province of Limburg.
Laagland also released several collections of poetry. His first collection Harpsichord was already published in 1945. A handful of verses followed three years later, and Bade Liekens appeared in the early 1950s. His fourth collection of poems De Regenboog was published in 1962 and In Gods grip appeared in 1988 with illustrations by the artist himself.
His son Hans was born in 1965. In 1981 a monograph Ludo Laagland was published, a life story.
In 1993, on the occasion of his 70th birthday, his work was exhibited in the Casino in Beringen. On the occasion of his 80th birthday he exhibited drawings and paintings together with his son Hans in Zichem.
Lowland suffered a brain haemorrhage in 1996 and has been in a wheelchair ever since.
This text has been translated automatically from Dutch
Click here for the original text
Vlucht naar Egypte uit 1974 : 120 x 100 cm -inclusief kader : 140 x 120 cm
Olie op doek.
Biografie Ludo Laagland
Ludo Laagland (Paal, 7 mei 1923 - Pellenberg, 24 maart 2006) was een Belgisch schilder en dichter.
Biografie
Laagland studeerde vanaf 1937 aan de Normaalschool te Maasmechelen, waar hij in 1942 het diploma van onderwijzer behaalde. Hij leerde er ook de zoon van de kunstschilder Gaston Wallaertkennen. Laagland heeft nooit in het onderwijs gestaan.
Al vrij jong bleek de belangstelling voor het schilderen: "Ik zal zo'n tien à twaalf jaar geweest zijn toen ik die besmetting opliep, toen ik dat virus van tekenen en schilderen in mijn bloed kreeg", aldus de kunstenaar. Aan het Hoger Instituut te Antwerpen schilderde hij naar levend model, maar toch mag men hem als een autodidact beschouwen. Hij liet zich vooral door de natuur inspireren.
Hij bezocht ook regelmatig het atelier van Gaston Wallaert in Hasselt en maakte in 1949 kennis met Broeder Max. Schilderen werd zijn beroep. Hij bleef trouw aan zijn eerlijke en eenvoudige figuratieve stijl, ook al waagden steeds meer kunstenaars zich na de Tweede Wereldoorlog aan het abstracte of allerlei experimenten. Laagland ondernam in de jaren '50 verschillende reizen naar o.a. Parijs, Spanje, Portugal, Italië, Sicilië en in 1958 naar Joegoslavië en Griekenland met Staf Beerten.
Naast landschappen omvat zijn werk ook portretten, stillevens, naakten, en religieuze onderwerpen. Laagland maakte veel portretten, dikwijls in opdracht, maar steeds uit liefde voor de kunst, van o.a. Stijn Streuvels, Ernest Claes, Walschap, Albert Servaes, Achiel van Acker en anderen. Tot zijn religieuze werken behoren o.a. enkele kruiswegen, Christus portretten, Judaskus, Piëta, De Verloren Zoon, en Vlucht naar Egypte. Hij ontwierp ook glasramen o.a. voor de kapel van het St.-Ursula ziekenhuis van Herk-de-Stad.
Laagland exposeerde vanaf 1944 individueel en nam deel aan diverse groepstentoonstellingen vanaf 1953. Zo was zijn werk onder meer te zien in 1955 in Maastricht ("Kunst uit Belgisch-Limburg") en in 1957 in Hasselt ("Naoorlogse Kunst in Limburg").
Werken van hem bevinden zich in particuliere verzamelingen in binnen- en buitenland: België, Duitsland, Italië, Denemarken, Nederland, Griekenland, de Verenigde Staten, Oostenrijk enz. Verder zijn werken van hem aangekocht door de Belgische Staat en de Provincie Limburg.
Laagland bracht ook verschillende dichtbundels uit. Reeds in 1945 verscheen zijn eerste bundel Clavecimbel. Drie jaar later volgde Een handvol verzen en begin jaren '50 verscheen Slechte Liekens. Zijn vierde dichtbundel De Regenboog kwam uit in 1962 en in 1988 verscheen In Gods greep met illustraties van de kunstenaar zelf.
In 1965 werd zijn zoon Hans geboren. In 1981 verscheen er een monografie Ludo Laagland, een levensverhaal.
In 1993, naar aanleiding van zijn 70e verjaardag, werd zijn werk tentoongesteld in het Casino te Beringen. Ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag stelde hij samen met zijn zoon Hans tekeningen en schilderijen tentoon te Zichem.
Laagland werd in 1996 door een hersenbloeding getroffen en verbleef sindsdien in een rolstoel.
