Manfred Mann's Earth Band is een Engelse rock band, gevormd door Zuid-Afrikaanse muzikant Manfred Lubowitz. De hits van de band zijn onder meer covers van Bruce Springsteen's Blinded By The Light en Spirit In The Night. Na het vormen van de band in 1971 en ondanks een korte onderbreking in de late jaren 1980, begin jaren 1990, heeft de Earth Band uitvoerig en continu opgetreden tot op de dag van vandaag.
Mann begon in de jaren 1960 met hits als Do Wah Diddy Diddy en The Mighty Quinn en stapte vervolgens over naar de jazz fusion-geïnspireerde Manfred Mann Chapter Three voor het vormen van de Earth Band in 1971. Volgens de officieel goedgekeurde versie werd de naam gekozen op suggestie van drummer Chris Slade in september 1971 en is ze gerelateerd aan de toenmalige ecologische beweging.
De originele line-up bestond uit Mick Rogers (gitaar en zang), Manfred Mann (orgel, synthesizer en zang), Colin Pattenden (basgitaar) en Chris Slade (drums en zang). In zijn zeer vroegste stadia, werd de band gewoon aangekondigd als Manfred Mann en was daarmee een voortzetting van de groep uit 1960. Het kwartet bracht hun eerste single, Please Mrs. Henry uit in 1971. Hun tweede single, Randy Newman's Living Without You, werd uitgebracht onder de naam Manfred Mann in Europa, maar door de Manfred Mann's Earth Band in de USA, waar het nummer een kleine hit werd. Op twee releases uit het Verenigd Koninkrijk in 1972-1973, werd de groep aangekondigd als Earth Band, maar vanaf 1972 werd de naam Manfred Mann's Earth Band gebruikt op alle releases. De samenstelling van de Earth Band was stabiel tussen 1971 en 1976 waarin zij hun eerste zes albums uitgebrachten.
The Earth Band combineert de stilistische benadering van progressieve rock met Mann's door jazz beïnvloedde Moog synthesizerspel en een scherp oor voor melodie. Naast het produceren van hun eigen materiaal, is een hoofdbestanddeel van de muziek van de band en tijdens live optredens, van bij het begin, het uitvoeren van covers van nummers van andere moderne pop- en rockartiesten, zoals Bob Dylan en Bruce Springsteen. Deze nummers worden dan in hun progressieve rockstijl gespeeld.
De belangstelling die Mann heeft voor de klassieke muziek uit de 20e eeuw deed hem Gustav Holst's "Planets Suite" adapteren en een versie van "Jupiter" uit te brengen onder de titel Joybringer (op het album "Solar Fire" van 1973). Andere adaptaties van klassieke muziek waren Questions van het album The Roaring Silence uit 1976. Die adaptatie is gebaseerd op het hoofdthema van Franz Schubert's "Impromptu in G majeur". Solar Fire is in Earth, the Circle, Pt. 1 maakt gebruik van de melodie van Claude Debussy's "Jimbo's Lullaby" en Starbird (uit "The Roaring Silence" van 1976) is gebaseerd op Igor Stravinsky's ballet "De Vuurvogel".
De titelsong van Messin' uit 1973, evenals de meeste songs van het album The Good Earth gaan over ecologische bezorgdheid, een terugkerend thema in de muziek van Mann. Met The Good Earth werd bijvoorbeeld een vrije gift van een stuk grond in Wales gegeven per verkocht album. Net als andere progressieve rockacts, bracht de band ook conceptalbums uit met de ruimte en science fiction als thema. Met name het album Solar Fire en de singles Launching Place van The Good Earth en Starbird van The Roaring Silence. Religieuze of bijbelse beeldspraak is ook vertegenwoordigd. Prayer op het debuutalbum, Buddah op Messin', Dylan's Father of Day, Father of Night en In the Beginning, Darkness op Solar Fire, The Road to Babylon en This Side of Paradise op The Roaring Silence en Resurrection op Angel Station.
Sociale kritiek komt ook aan de orde in Black and Blue op Messin'. Het behandeld in het bijzonder de slavernij en het nummer Chicago Institute op Watch gaat over psychiatrische inrichtingen en de wetenschap als middel van sociale controle. Een trend die groeide gedurende de jaren 1980, met liederen zoals Lies (jaren 1980). Kritiek kwaam er ook op de technologische vooruitgang tegenover sociale tegenslagen op Chance en met de groeiende betrokkenheid van Mann met de anti-apartheid beweging, die werd gekenmerkt in het album Somewhere in Afrika (1982). Mann's intentie voor erkenning van onderdrukte etnische groepen heeft invloed gehad op het album Plains Music die wordt gekenmerkt door traditionele Indiaanse muziek.