Fischer-Z was een Engelse rockband in de tijd van de new wave, eind jaren 1970. De naam Fischer-Z is afgeleid van een term uit de statistiek (Fishers z beschrijft betrouwbaarheidsintervallen in correlaties). Oorspronkelijk heette de band Sheep, maar onder die naam is er weinig van hen vernomen. De spil van Fischer-Z was John Watts. Hij was de componist-zanger en later ook de producer van de band.
Naast John Watts speelden Steve Skolnik (toetsen), Steve Liddle (drums) en Dave Graham (basgitaar) in de band. In 1978 sloten ze een platencontract met United Artists. De eerste plaat, die in 1979 verscheen, was Word Salad. In Nederland, België en Duitsland werd het van Word Salad afkomstige The Worker een hit. De groep toerde veel. Het succes in Engeland viel aanvankelijk tegen en ook de volgende plaat, Going Deaf for a Living, bracht daar nog geen verandering in. De groep veranderde: Skolnik kon niet tegen het overheersende gedrag van Watts en vertrok. Eerst toerden ze als trio, begin '81 werd Graham Pleeth de vervanger van Skolnik. Korte tijd speelde ook Bern Newman mee als gitarist.
Met Red Skies over Paradise had Fischer-Z uiteindelijk ook de gewenste erkenning en het gewenste succes in Engeland. Met het nummer Marliese hadden ze een hit door heel Europa. In juli 1981 werd de band opgeheven.
Watts ging alleen verder en enkele jaren later gebruikte hij de naam Fischer-Z weer. Zijn laatste album onder die naam dateert van 2003: Ether Music. Voor "Ether" knipte en plakte Watts opnamen die hij op een wereldreis gemaakt had. In 2005 bracht Watts een soloalbum uit onder de titel Real Life Is Good Enough. Bij het album zat een gedichtenbundel.
Na het stoppen van de band, heeft John Watts solo opgetreden. Hij speelt tijdens zijn concerten nog steeds hits van Fischer-Z zoals So Long en The Worker.