De Levant of het Morgenland is de historisch-geografische naam voor een deel van Zuidwest-Azië. Het beslaat het gedeelte direct ten oosten van de Middellandse Zee.
De streek wordt begrensd door de Taurus in het noorden, de Syrische Woestijn en de noordelijke Grote Arabische Woestijn in het oosten. Het gebied beslaat het tegenwoordige Israël, grotendeels Jordanië, Libanon, de Palestijnse Gebieden, Syrië, de Turkse provincie Hatay en soms ook de Turkse streek Cilicië. Het eiland Cyprus laat men ook wel onder de Levant vallen. Het woord Levant komt van het Latijnse woord 'levare' of van het Franse 'lever', die beide 'rijzen' betekenen. Het is een aanduiding voor 'het land waar de zon opkomt', ook bekend onder de Arabische naam Mashriq. Tegengesteld daaraan is de Maghreb of 'het land waar de zon ondergaat', waaronder meestal de landen in het westen van Noord-Afrika worden begrepen. Samen met Mesopotamië, het zuidoosten van Anatolië en het noordoosten van Egypte vormt de Levant het gebied van de Vruchtbare Sikkel. De Levant was door zijn centrale ligging tussen drie continenten vanouds ook steeds een doorgangsgebied voor rondtrekkende nomaden en voor karavanen met reizende handelaars. Deze routes sloten aan op de oeroude zijderoutes. Ook via de zee werden vanouds goederen verhandeld met Elam en van daar met de rijke Indusvallei.