Joan Miró, (after) - Sobreteixims I Escultures - Sala Gaspar ** ORIGINAL LITHOGRAPHIC PRINT 1972 **

Αρχική λιθογραφική αφίσα του Ισπανού καλλιτέχνη Joan Miró (*).
Αυτό το έργο επιμελήθηκε με αφορμή την ατομική έκθεση του καλλιτέχνη «Sobreteixim I Escultures» στη Βαρκελώνη, τον Μάιο του 1972.
Επεξεργασία από την Polígrafa Barcelona, υπό την επίβλεψη του Joan Miró.
Περιορισμένη έκδοση 1000 τεμ.

Προδιαγραφές

Διαστάσεις: 84 x 56 εκ.
Έτος: 1972
Κατάσταση: Πολύ Καλή (Εμφανίζει ελαφριά κιτρίνισμα γενικά, λόγω της ηλικίας του. Ωστόσο, το έργο αυτό ποτέ δεν έχει κορνιζωθεί ούτε εκτεθευτεί και πάντα φυλάσσεται σε επαγγελματική συλλογή τέχνης, οπότε διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση).
Προέλευση: Ιδιωτική Συλλογή.

Το έργο θα χειριστείται προσεκτικά και θα συσκευαστεί σε ενισχυμένο χαρτόνι. Η αποστολή θα γίνει με πιστοποίηση και αριθμό παρακολούθησης.

Η αποστολή θα περιλαμβάνει επίσης ασφάλεια μεταφοράς αξίας τελικού έργου με πλήρη αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας ή ζημιάς, χωρίς κόστος για τον αγοράστή.

Ο Joan Miró (1893-1983) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη, αλλά τα συναισθηματικά τοπία του, αυτά που θα τον διαμορφώσουν ως άτομο και καλλιτέχνη, είναι ουσιαστικά το Μοντρόιγ, το Παρίσι, η Μαγιόρκα και αργότερα η Νέα Υόρκη και η Ιαπωνία. Το Μοντρόιγ, ένα μικρό χωριό στην επικράτεια του Baix Camp, θα αποτελέσει το αντίβαρο στην πνευματική αναταραχή που βιώνει στο Παρίσι τη δεκαετία του είκοσι μαζί με τους σουρεαλιστές ποιητές, και στην ενίσχυση του αφηρημένου εξπρεσιονισμού που ανακαλύπτει στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του σαράντα. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Joan Miró θα εγκαταλείψει την εξορία του στη Γαλλία και θα εγκατασταθεί στη Βαλένθια της Μαγιόρκα, χώρο καταφυγίου και εργασίας, όπου ο φίλος του Josep Lluís Sert θα σχεδιάσει το εργαστήριο που πάντα ονειρευόταν.
Η ρίζωση στο τοπίο του Μον-ρουαγ πρώτα και στη συνέχεια στη Μαγιόρκα θα είναι καθοριστική στο έργο του. Ο δεσμός με τη γη και το ενδιαφέρον για τα καθημερινά αντικείμενα και το φυσικό περιβάλλον θα αποτελέσουν το υπόβαθρο ορισμένων από τις τεχνικές και μορφικές του έρευνες. Ο Μιρό αποφεύγει τον ακαδημαϊσμό, αναζητώντας συστηματικά ένα ολιστικό και καθαρό έργο, ανεξάρτητο από οποιοδήποτε συγκεκριμένο κίνημα. Περιεχόμενο στις μορφές και στις δημόσιες εκδηλώσεις, είναι μέσω του πλαστικού γεγονότος όπου ο Χουάν Μιρό δείχνει την ανυπακοή του και μια μεγάλη ευαισθησία προς τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα που τον περιβάλλουν. Αυτός ο αντίκτυπος των δυνάμεων θα τον οδηγήσει στη δημιουργία μιας μοναδικής και προσωπικής γλώσσας που τον κατατάσσει ανάμεσα στους πιο επιδραστικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα.