Gino De Dominicis - Sicinimod Ed - 1998

Μόντενα, Εκδότης Galleria d Arte Contemporanea Emilio Mazzoli (NuovaLitoEffe στο Castelvetro Piacentino), 1998 (Απρίλιος), Πρωτότυπη έκδοση. Καλή αντίγραφο. Δεύτερη εργασία του ιδιοφυούς De Dominicis, που πέθανε λίγους μήνες μετά τη δημοσίευση αυτή και την αντίστοιχη έκθεση στη γκαλερί Mazzoli στη Μόντενα. Συλλέγει 88 αναπαραγωγές σε ψηφιακή εκτύπωση (τεχνική που το 1998 ήταν μόλις στα πρώτα της βήματα) από έγχρωμες φωτοτυπίες polaroid, διαμορφωμένες σε ελάχιστο μέγεθος, τετράγωνα 27 mm σε κανονικά πλέγματα 3 x 4 εναλλάξ με 3 x 3 (στην πρώτη και τελευταία σελίδα των 12 που περιέχουν εικόνες, το πλέγμα 3 x 4 έχει ένα κενό τετράγωνο), με την ακριβή πρόθεση να σαμποτάρει από μέσα τη διαδικασία της φωτογραφικής αναπαραγωγής και της δημιουργίας ενός καταλόγου τέχνης. Από τις 500 μη αριθμημένες αντίγραφες που δηλώνονται στο colophon, ελάχιστες απομένουν σήμερα: «Το βράδυ της εγκαινίασης της έκθεσης, ο De Dominicis άρχισε να αποσύρει και να καταστρέφει τους καταλόγους», όπως επιβεβαιώνει ο Tomassoni στον καταλογογραφικό κατάλογο του έργου του καλλιτέχνη (Skira 2011). «Όπως συνηθιζόταν, μόλις ο Mazzoli πρότεινε έναν φωτογραφικό κατάλογο που να δείχνει και να παρουσιάζει τα έργα της έκθεσης, ο De Dominicis αρνήθηκε. Ο γκαλερίστας και ο καλλιτέχνης έστησαν μια ατελείωτη διαμάχη και μέχρι ο De Dominicis να πει το ναι, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός θα σχεδίαζε και θα ελέγχει την έκδοση λεπτομερώς. Κατάλογος; Πλάκα. Τελικά, βγήκε ένα μικρό, ορθογώνιο φυλλάδιο λίγων σελίδων, με λευκό εξώφυλλο και τέλεια άδειο, όπου στα αριστερά γράφεται κάθετα το όνομα De Dominicis και ανάποδα. Μέσα, σε κάθε δεξιά σελίδα, μια συγκέντρωση από εννέα έως δώδεκα πολύ μικρές polaroid εκτυπώσεις, κυρίως εικόνες κοριτσιών, γωνίες του στούντιο του De Dominicis, μερικά έργα του, αλλά αναπαραγωγές όσο το δυνατόν πιο μικρές και τυχαίες. Τα οκτώ κορίτσια που αποτέλεσαν μοντέλα ευχαριστούνται στο εξώφυλλο [...]. Και όμως, από μια τέτοια και φαινομενικά τυχαία διασπορά εικόνων, καταλαβαίνεις περισσότερο την ποιητική του De Dominicis απ’ ό,τι θα καταλάβαινες από έναν κατάλογο [...]. Ένας πιστός στον εαυτό του De Dominicis που έλεγε: "Νομίζω ότι τα πράγματα δεν υπάρχουν. Ένα ποτήρι, ένας άνθρωπος, μια κότα, δεν είναι πραγματικά ένα ποτήρι, ένας άνθρωπος, μια κότα, αλλά μόνο η επιβεβαίωση της πιθανότητας ύπαρξης ενός ποτηριού, ενός ανθρώπου, μιας κότας." (Mughini, «Τα 51 πιο όμορφα ιταλικά βιβλία των τελευταίων εκατό ετών», σε Una casa romana racconta, σ. 251). σε 4°, διπλό μεταλλικό πλέξιμο με εξώφυλλο από χαρτόνι, εξώφυλλο τυπωμένο σε μαύρο μόνο στο μπροστινό μέρος, σελίδες [16] μόνο μπροστά, έγχρωμες εικόνες· γυαλισμένο χαρτί. Πρωτότυπη έκδοση.

Ελαφρύ κιτρίνισμα στην πρώτη σελίδα εξωφύλλου (ορατό στη φωτογραφία), εσωτερικά σε άριστη κατάσταση.