Klavdij Sluban - Nekje Drugje Tukaj / Elsewhere Here - 2024

Γεννημένος στο Παρίσι από Σλοβένους γονείς, ο Σλουμπαν πέρασε την παιδική του ηλικία στο Livold, κοντά στο Kočevje, προτού επιστρέψει στο Παρίσι, όπου, μετά τις σπουδές στη λογοτεχνία Αγγλοαμερικανικής, αυτοδίδαξε την αναλογική φωτογραφία σε ασπρόμαυρο. Αυτό παραμένει ο μοναδικός τρόπος δημιουργίας εικόνων του μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε το ανεξάρτητο φωτογραφικό του ταξίδι το 1992 με μια σειρά πορτρέτων Σλοβένων ποιητών. Μετά την εμπειρία των Βαλκανικών Πολέμων και την συνειδητή απόφαση να εργαστεί ως καλλιτέχνης και όχι ως ντοκιμαντέρ φωτογράφος, η φωτογραφία έγινε ο τρόπος ζωής του, συνδυάζοντας τις δύο άκρες της Σλοβενικής-Γαλλικής και νομαδικής ταυτότητάς του. Το έργο του καλύπτει από τους περιορισμένους χώρους των ανήλικων φυλακών στη Γαλλία, την Ανατολική Ευρώπη και την Κεντρική και Λατινική Αμερική μέχρι τα απέραντα τοπία των ταξιδιών του σε όλο τον κόσμο, χαρακτηριζόμενα από μοναξιά, σιωπή και βαθιά περισυλλογή. Από το 1995 φωτογραφίζει νέους σε φυλακές και οργανώνει εργαστήρια φωτογραφίας για νέους κρατούμενους, μοιράζοντας το πάθος του και δίνοντάς τους την ευκαιρία να εκφραστούν δημιουργικά σε ένα συχνά απελπιστικό περιβάλλον.
Ο δρόμος από το Elsewhere μέχρι το Here δεν θα μπορούσε να υπήρξε χωρίς τα πιο σημαντικά, εκτεταμένα και ακραία ταξίδια, που αποτελούν τον σταθερό δρόμο προς τη μοναδική προσωπική γλώσσα του δημιουργού, η οποία καθιστά τη φωτογραφία του Sluban τόσο εκλεπτυσμένη και αναγνωρίσιμη. Ανάμεσα σε αυτά τα ταξίδια, πολλά συμπίπτουν χρονικά και τοποθεσιακά, κάθε ένα αντιπροσωπεύοντας μια εντελώς νέα εμπειρία, όπως τα μεγάλα ταξίδια του στον Trans-Siberian, Trans-Mongolian και Θιβετιανό σιδηρόδρομο, που έχουν ήδη παρουσιαστεί στις σειρές East to East και Transsibériades, καθώς και οι διαμονές του σε ακραίες συνθήκες και απομακρυσμένα, απομονωμένα μέρη, όπως τα νησιά Kerguelen. Η απόσταση που τον ενδιαφέρει περισσότερο και την γεφυρώνει δεν είναι η γεωγραφική, ούτε αυτή που τον χωρίζει από το αντικείμενό του, αλλά αυτή που τον χωρίζει από την κάμερά του. Ο τρόπος που φωτογραφίζει είναι παρορμητικός και διαισθητικός, συχνά σε κίνηση, χωρίς ψυχολογική μελέτη του θέματος. Η μόνη ευκρίνεια που έχει σημασία είναι αυτή του αισθήματος σε συμπόρευση με το βλέμμα που κόβει την όραση της λήψης. Οι φωτογραφίες του Sluban είναι τοπία που κατοικούνται από όλες τις αισθήσεις, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στην στοχαστική κατακλείδα της έκθεσης, όπου μια εικόνα του torii ενός Shinto ναού στο νησί Itsukushima συνοδεύεται από ένα ηχητικό τοπίο που μεταδίδει μια ολιστική εμπειρία χιονιού και Ιαπωνίας, δύο από τα πιο ποιητικά μοτίβα του Sluban.
Ο Klavdij Sluban παρουσιάζει τα ολιστικά και συνεχόμενα φωτογραφικά του έργα σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, μουσεία και γκαλερί σε όλο τον κόσμο, συχνά συνοδευόμενα από εξαιρετικά φωτογραφικά βιβλία και άλλες εκδόσεις. Τα έργα του αποτελούν μέρος εθνικών και θεσμικών συλλογών σε όλο τον κόσμο, και έχει τιμηθεί με πολλά διακεκριμένα βραβεία φωτογραφίας.