Henri Meilhac (1830–1897) French playwright, opera librettist André Theuriet (1833–1907) French - Autograph signed letter and one carde de visit - 1890

Henri Meilhac (1830–1897) Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, λιμπερατζίστας όπερας
Αντρέ Θεουριέ (1833–1907), Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος.

Υπογεγραμμένη επιστολή με αυτόγραφο και μια κάρτα επίσκεψης με αυτόγραφο.

χωρίς έτος, περίπου 1890-1905


Ο Henri Meilhac (23 Φεβρουαρίου 1830 – 6 Ιουλίου 1897) ήταν ένας πολυγραφότατος Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και λιμπρετίστας όπερας, γνωστός για τις συνεργασίες του με τον Ludovic Halévy σε κωμικές όπερες με μουσική του Jacques Offenbach. Έγραψε επίσης περιστασιακά και για σοβαρά έργα, όπως η Carmen του Georges Bizet (μαζί με τον Halévy) και η Manon του Jules Massenet.

Γεννημένος στο Παρίσι, ο Meilhac άρχισε να γράφει για ένα χιουμοριστικό περιοδικό το 1852, και τέσσερα χρόνια αργότερα ξεκίνησε μια καριέρα ως θεατρικός συγγραφέας. Το 1860 συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Halévy, έναν παλιό συμμαθητή του, σε μια κωμωδία ενός μονόπρακτου, που παρουσιάστηκε στο Théâtre des Variétés. Τα επόμενα είκοσι ένα χρόνια, οι δύο συνέγραψαν μαζί άλλα πενήντα θεατρικά έργα.

Μετά τη συνταξιοδότηση του Halévy το 1882, ο Meilhac συνέχισε να γράφει, μερικές φορές ως μοναδικός συγγραφέας και άλλες φορές με συνεργάτες. Ο αριθμός των θεατρικών έργων του ξεπερνά τα εκατό, περιλαμβάνοντας μικρά και ολοκληρωμένα κωμικά έργα και τα λιμπρέτα είκοσι πέντε οπερέτων. Αυτός και ο Halévy έγραψαν τα λιμπρέτα για τις οπερέτες του Offenbach La belle Hélène (1864), La vie parisienne (1866), La Grande-Duchesse de Gérolstein (1867) και La Périchole (1868). Επιπλέον, ο Meilhac παρείχε λιμπρέτα για οπερέτες των Charles Lecocq, Hervé, Gaston Serpette και Robert Planquette.

Ο Κλοντ Αδεμάρ Αντρέ Τουριέ (8 Οκτωβρίου 1833 στο Marly-le-Roi – 23 Απριλίου 1907 στο Bourg-la-Reine) ήταν Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα.

Ο Θεουριέ γεννήθηκε στο Marly-le-Roi (Seine et Oise) και εκπαιδεύτηκε στο Bar-le-Duc στην επαρχία της μητέρας του, τη Λωρραίνη.

Ο Θεουριέ σπούδασε νομικά στο Παρίσι και εντάχθηκε στο δημόσιο τομέα, φτάνοντας στη θέση του διευθυντή γραφείου, πριν από τη συνταξιοδότησή του το 1886. Δημοσίευσε το Chemin des bois, έναν τόμο ποιημάτων, πολλά από τα οποία είχαν ήδη δημοσιευθεί στη Revue des Deux Mondes το 1867· ακολούθησαν το Le bleu et le noir, ποιήματα της πραγματικής ζωής (1874), Nos oiseaux (1886) και άλλοι τόμοι.

Ο M. Theuriet δίνει μια φυσική, απλή περιγραφή του αγροτικού και ειδικά του δασικού βίου, και ο Théophile Gautier τον συνέκρινε με τον Jaques του Shakespeare από το δάσος της Άρντεν. Τα καλύτερα από τα μυθιστορήματά του είναι αυτά που ασχολούνται με την επαρχιακή και αγροτική ζωή. Η συνθέτρια Jeanne Rivet χρησιμοποίησε το κείμενό του για το τραγούδι της «Ballade Bretonne».

Ο Θευριέ έλαβε το βραβείο Vitet από την Ακαδημία Γαλλίας το 1890, στην οποία έγινε μέλος το 1896. Πέθανε στις 23 Απριλίου 1907 και διαδέχθηκε στην ακαδημία από τον Ζαν Ρισενπέν.

Απονεμήθηκε του τίτλου Chevalier de la Légion d'honneur το 1879, και του τίτλου Officier de la Légion d'honneur το 1895.

Ο εγγονός του André Theuriet έγινε ένας πολύπλευρος αθλητής, γνωστός κυρίως ως διεθνής παίκτης rugby union και κολυμβητής.

Προέλευση: ακέραια ιδιωτική συλλογή, περίπου το 1900.

Τοποθετημένο σε φύλλο άλμπουμ του 19ου αιώνα (μπορεί εύκολα να διαχωριστεί).
#C213

Η ηλικία και η καταγωγή είναι εγγυημένες.