Academy + Tamiya - Παιχνίδι Lotto 'Germania Panzer-Division 1939/45' con 3 kit in plastica da assemblare in scala 1:35 + 3 foto - 1940-1950 - Γερμανία

Lotto 'Γερμανική Τεθωρακισμένη Μεραρχία 1939/1945', σε κλίμακα 1/35.
Για ενθουσιώδεις μοντελιστές των γερμανικών θωρακισμένων μέσων που χρησιμοποιούνται.
Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελείται από 3 καινούρια σετ πλαστικού.
Συναρμολογήστε και βάψτε σε κλίμακα 1:35 + 3 αρχικές φωτογραφίες.

Panzerkampwagen IV Aust H
Panzerkampfwagen V Panther
3) Panzerkampwagen IV Εξοπλισμός H/J
4) 1 φωτογραφία
5) 1 φωτογραφία
6) 1 φωτογραφία

- Το στατικό μοντελισμό στρατιωτικών οχημάτων σας επιτρέπει να βυθιστείτε στην ιστορία και την τεχνολογία των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο. Μπορείτε να αναπαραγάγετε πιστά πυροβόλα, άρματα μάχης, ημιφορτηγά, περιστρεφόμενα και σιδηροδρομικά οχήματα, αφιερώνοντας πολλές ώρες στην κατασκευή των μοντέλων και χρησιμοποιώντας υλικά όπως πλαστικό, μέταλλο και ξύλο. Με αυτό το χόμπι, μπορείτε να εκτιμήσετε την ομορφιά και την πολυπλοκότητα αυτών των οχημάτων, καθώς και τη στρατηγική τους σημασία. Η συλλογή των τελειωμένων μοντέλων σας θα είναι ένα πραγματικό μουσείο σε κλίμακα, που αφηγείται την ιστορία πολλών συγκρούσεων και μαχών. Ανακαλύψτε την ευχαρίστηση του να δημιουργείτε τη δική σας συλλογή από στατικό μοντελισμό στρατιωτικών οχημάτων σε μικρογραφία και βυθιστείτε στην ιστορία και την τεχνολογία των μέσων που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο.

Γερμανικό Panzerkampfwagen IV 'Panther' (Sd.kfz.171) Έκδοση A.
Tamiya
- codice : 35065
- scala : 1:35
- περίοδος: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Έθνος: Γερμανία
περιλαμβάνει: 2 μινιατούρες
Νέο κιτ / σφραγισμένες τσάντες.
kit από πλαστικό για συναρμολόγηση και βάψιμο
κόλλα και χρώματα δεν περιλαμβάνονται.

Πληροφορίες του κατασκευαστή
Σετ μοντελισμού από πλαστικό σε κλίμακα 1/35, απεικονίζοντας το Ausf.A, μια παραλλαγή του διάσημου άρματος Panther που στάλθηκε στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τη Γερμανία. ★Από την κεκλιμένη θωράκιση μέχρι τις πολύπλοκες αναρτήσεις, το σχήμα αναπαράγεται με στυλ. ★Είναι εξοπλισμένο με κινούμενες πόρτες και πολλά αξεσουάρ όπως εφεδρικά ερπύστριες, καλώδια έλξης, εργαλεία και άλλα. ★Το σετ περιλαμβάνει έναν διοικητή με πλήρη φιγούρα και έναν κορμό πιλότου.

2) Panzerkampfwagen IV Aust H/J
Γερμανικό μεσαίο άρμα μάχης
Ακαδημία
κωδικός : 13234
- scala : 1:35
- περίοδος: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Έθνος: Γερμανία
Νέο κιτ / σφραγισμένες τσάντες.
kit από πλαστικό για συναρμολόγηση και βάψιμο
κόλλα και χρώματα δεν περιλαμβάνονται.

Πανζερκαμπβανγκεν IV Ausf H με θωράκιση.
Γερμανικό μεσαίο άρμα μάχης
Ακαδημία
- codice : 13233
- scala : 1:35
περιλαμβάνει: 1 κοστούμι
- περίοδος: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Έθνος: Γερμανία
Νέο κιτ / σφραγισμένες τσάντες.
kit από πλαστικό για συναρμολόγηση και βάψιμο
κόλλα και χρώματα δεν περιλαμβάνονται.

Φωτογραφία
Γερμανικός στρατός
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
διαστάσεις εκ. 6,5 x 9
Χρησιμοποιημένο, σε καλή κατάσταση.
σημάδια χρήσης και χρόνου

Φωτογραφία
Γερμανικός στρατός.
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
- διαστάσεις εκ. 6 x 9
Χρησιμοποιημένο, σε καλή κατάσταση.
σημάδια χρήσης και χρόνου

Φωτογραφία
γερμανικός στρατός
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
διαστάσεις εκ. 6 x 8,5
Χρησιμοποιημένο, σε καλή κατάσταση.
σημάδια χρήσης και χρόνου

Οι Panzer-Division έγιναν διάσημες και πολύ φοβισμένες από τον εχθρό κατά τη διάρκεια του πολέμου λόγω της μεγάλης επιθετικής και αμυντικής τους δύναμης, και αποτέλεσαν τον πιο σταθερό και αποδοτικό πυρήνα του Heer, αποτελώντας επίσης ένα οργανωτικό και τακτικό μοντέλο για τα στρατεύματα όλων των άλλων μεγάλων δυνάμεων του κόσμου.
Η δημιουργία των πρώτων τριών Panzer-Division έγινε στις 15 Οκτωβρίου 1935 με την 1. Panzer-Division.
η 2. Panzer-Division και η 3. Panzer-Division.
Τον Νοέμβριο του 1938 συστάθηκαν δύο νέες Panzer-Division: η 4η και η 5η, και οργανώθηκαν πολλά άλλα αρματοφορικά τμήματα υποταγμένα. Η Γερμανία μπήκε στον πόλεμο την 1η Σεπτεμβρίου 1939 με αυτές τις πέντε αρματοδικές διασπάσεις, ενισχυμένες από τέσσερις λεγόμενες "Divisioni leggere" που διέθεταν μόνο
Τάγμα αρμάτων, και από ένα Panzer-verband Kempff, που σύντομα μετατράπηκε σε 10. Panzer-Division.
Η Panzerdivision ενεργοποίηθηκε στην Πολωνία, συγκροτημένη επιχειρησιακά σε κινητές μεραρχίες, και προχώρησε γρήγορα βαθιά στο πολωνικό έδαφος, διαλύοντας εύκολα την εχθρική αντίσταση, δίνοντας μια πρώτη επίδειξη της αποτελεσματικότητας των ανδρών των Panzertruppen και της εγκυρότητας των τακτικών της Blitzkrieg που είχαν μελετήσει οι ειδικοί της Wehrmacht. Παρά ορισμένες δυσκολίες που σχετίζονταν με τη μέτρια ισχύ των πρώτων αρμάτων, οι αρματικές μεραρχίες απέδειξαν την αξία τους και κατά τη διάρκεια του χειμώνα 1939-40, και οι τέσσερις Leichte Division μετατράπηκαν σε Panzer-Division με την προσθήκη νέων αρμάτων, συμπεριλαμβανομένων και τανκς από τσέχικη προέλευση, Panzer 35/38(t).
Την 10η Μαΐου 1940, η δέκα Panzer-Division συμμετείχε στην Fall Gelb, την μεγάλη επίθεση στο δυτικό μέτωπο. Επτά αρματομαχικές διμοιρίες εξαπέλυσαν την αποφασιστική επίθεση στον Μόζα και προχώρησαν, αφού κατέστρεψαν τις γαλλικές άμυνες, μέχρι τη Μάγχη, περικυκλώνοντας τις συμμαχικές δυνάμεις και επιφέροντας μια αποφασιστική στροφή στην εκστρατεία. Μετά τη μάχη του Ντόνκερκ, οι Panzer-Division μπήκαν σε δράση και στη δεύτερη φάση της γερμανικής επίθεσης, και πανηγυρικά στέφθηκαν νικητές, φτάνοντας στις ακτές της Βρετάνης, του Λιγηρα και του Ροδανού.
Λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεων και των σχεδίων αποφασιστικής επίθεσης στην Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Republic, τον χειμώνα 1940-41, η ανώτατη γερμανική διοίκηση συγκρότησε δέκα νέες αρματομαχικές μεραρχίες, μειώνοντας όμως τον αριθμό των διαθέσιμων αρμάτων σε κάθε μεραρχία: μια μόνο αρματομαχική τάξη με δύο ή τρία τάγματα και 160-190 αρματικά μέσα. Την άνοιξη του 1941, οι Panzer-Division εισέβαλαν γρήγορα στη Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα και απώθησαν στο πέλαγος τις βρετανικές δυνάμεις που αποβιβάστηκαν στα Βαλκάνια, δύο αρματομαχικές μεραρχίες στάλθηκαν στην Αφρική και συνέβαλαν αποφασιστικά στην αναχαίτιση της προέλασης των Άγγλων στη Λιβύη, ενώ οι υπόλοιπες δέκα εννέα Panzer-Division συμμετείχαν από τις 22 Ιουνίου 1941 στην Επιχείρηση Barbarossa.
Η νέα επίθεση αποδείχθηκε αμέσως πολύ σκληρή: παρά την σαφή υπεροχή τακτικά και επιχειρησιακά των γερμανικών αρμάτων, η αντίσταση των πολλών μηχανοκίνητων δυνάμεων του εχθρού, η φθείρωση από τις αποστάσεις και το κλίμα, δοκίμασαν σκληρά τα γερμανικά στρατεύματα που, μετά από μια αποκαρδιωτική καλοκαιρινή προέλαση, σταματήθηκαν και ανασχέθηκαν σκληρά από την αντεπίθεση του Κόκκινου Στρατού στις πόρτες της Μόσχας (5/12/1941), η οποία επέφερε μια πρώτη αιματηρή ήττα στο Heer.
Μετά τη δραματική χειμερινή μάχη στο ρωσικό μέτωπο, ο γερμανικός στρατός αναδιοργανώθηκε την άνοιξη και ενίσχυσε τις δυνάμεις του δημιουργώντας έξι νέες Panzerdivisions και εντάσσοντας τμήματα αρμάτων στις μονάδες W/SS και στις μηχανοκίνητες division. Τον Ιούνιο του 1942, το Heer έκανε μια νέα προσπάθεια να νικήσει τον πόλεμο στην Ανατολή με μια μαζική επίθεση κατά του Βόλγα και του Καυκάσου: οι εννέα αρματικές division που συμμετείχαν προχώρησαν βαθιά και έφτασαν στο Στάλινγκραντ, αλλά οι σοβιετικές δυνάμεις οργανώσαν μια σκληρή αντίσταση και στις 19 Νοεμβρίου ξεκίνησαν αντεπίθεση περικυκλώνοντας μεγάλο αριθμό γερμανικών τμημάτων, συμπεριλαμβανομένων τριών Panzer-Division.
Τους χειμώνες 1942-1943, οι γερμανικές μηχανοκίνητες μονάδες, που είχαν κληθεί και από άλλ front, πολεμούσαν συνεχώς για να σταματήσουν την ευρεία σοβιετική προέλαση, καταφέρνοντας τον Μάρτιο του 1943 να σταθεροποιήσουν την κατάσταση στο Χάρκο«. Ωστόσο, ο πόλεμος ήδη εξελισσόταν εις βάρος της Γερμανίας. Η Panzerwaffe έχασε πέντε μηχανοκίνητες μεραρχίες στη Ρωσία και άλλες τρεις στη Βόρεια Αφρική μέχρι την άνοιξη του 1943.
Μετά από αυτές τις ήττες, οι Panzer-Division του Heer και των W/SS, που αυξήθηκαν αριθμητικά και ενισχύθηκαν με τα νέα μεσαία άρματα Panther, βρέθηκαν όλο και περισσότερο στην άμυνα σε όλα τα μέτωπα και συχνά ανακατευθύνονταν από έναν κρίσιμο τομέα σε άλλον για να σταματήσουν ή να επιβραδύνουν τις συνεχείς εχθρικές επιθέσεις. Μετά την απογοητευτική τελευταία επίθεση στο ανατολικό μέτωπο στη μάχη του Kursk, οι αρματομαχικές μονάδες ανατολικά, όπου παρέμειναν η μεγάλη πλειονότητά τους καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, συνέχισαν να μάχονται με δεξιότητα και θάρρος, αντιπιθέτοντας τοπικά για να αντισταθμίσουν τις όλο και πιο ισχυρές σοβιετικές δυνάμεις και να κερδίσουν χρόνο. Στην Ιταλία και στη Νορμανδία, τα γερμανικά αρματοπολεμικά τμήματα προσπάθησαν μάταια να αποφύγουν την εισβολή των συμμαχικών δυνάμεων στην ήπειρο. Το καλοκαίρι του 1944, οι Panzer-Division υπέστησαν πολύ σοβαρές απώλειες τόσο ανατολικά στην επιχείρηση Bagration όσο και στη Νορμανδία, αλλά τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο κατάφεραν ακόμα να αντιπιτεθούν στην Πολωνία, στη Βαλτική και στην Ουγγαρία, ενώ στα δυτικά εξαπολύθηκε μια τελευταία μεγάλη αιφνιδιαστική επίθεση στις Αρδέννες με εννέα Panzer-Division που αρχικά προκάλεσαν δυσκολίες στις αγγλοαμερικανικές δυνάμεις.
Μετά την αποτυχία αυτής της απεγνωσμένης αντεπίθεσης, οι αρματομαχικές μονάδες συγκεντρώθηκαν στα ανατολικά για να εμποδίσουν την εισβολή στη Γερμανία: στην Ουγγαρία, στη λίμνη Balaton και στην Πομερανία, τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1945. Οι Panzer-Division εξαπέλυσαν τις τελευταίες επιθέσεις τους κατά του Κόκκινου Στρατού, προσπαθώντας να αποτρέψουν την τελική ήττα.
Η τελική κατάρρευση του Τρίτου Ράιχ, μπροστά στην τελική σοβιετική επίθεση στον Όντερ και την προέλαση των συμμαχικών δυνάμεων από τα δυτικά, συνέβη τον Μάιο του 1945, ενώ οι Panzer-Division, περιορισμένες σε λίγα άρματα μάχης αλλά ακόμα μαχητικές και περήφανες, παραδόθηκαν με τάξη και πειθαρχία, κυρίως υποχωρώντας προς τα δυτικά για να παραδοθούν στα αγγλοαμερικανικά στρατεύματα.
Καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου, οι Panzer-Division διατήρησαν πάντα υψηλή αποτελεσματικότητα και κέρδισαν μεγάλο σεβασμό από τους αντιπάλους τους. Υπέστησαν την απώλεια πάνω από 18.000 άρματα μάχης μόνο στο ανατολικό μέτωπο, αλλά διεκδίκησαν την καταστροφή πάνω από 90.000 εχθρικών θωρακισμένων μέσων.

Παρήχθησαν 6283 αντίγραφα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και το 1943 εμφανίστηκε ένα άγνωστο σε ταχύτητα άρμα μάχης στο ευρωπαϊκό μέτωπο, που ξεχώρισε ανάμεσα στη γερμανική μηχανοκίνητη division. Αυτό ήταν το μεσαίο άρμα μάχης «Panther», με την εκπληκτική του ισχύ επίθεσης και την ταχεία ευελιξία του, που σύντομα έγινε αντικείμενο τρόμου για τους άντρες των Συμμαχικών Δυνάμεων, δείχνοντας βελτιωμένες δυνατότητες επίθεσης και άμυνας και ικανότητα ακριβούς χειρισμού στο πεδίο, και σύντομα έγινε το κύριο γερμανικό άρμα μάχης. Το Tiger I, με το κανόνι των 88mm, φαίνεται αρχικά ανώτερο από το κανόνι των 75mm του Panther σε δύναμη επίθεσης. Όμως, από την άποψη της διαπεραστικής βολής, ο Panther, με το κανόνι anticarro KWK 42 διαμέτρου 70mm και την κεκλιμένη πλευρική θωράκιση, παρείχε πολύ μεγαλύτερη δύναμη στις πραγματικές μάχες σε σύγκριση με το κανόνι anticarro KWK 36 διαμέτρου 56mm του Tiger I. Το άρμα μάχης Tiger II, που θα έπρεπε να ονομάζεται «Βελτιωμένη Πάνθηρας», ήταν πολύ πιο ισχυρό στην επίθεση και την άμυνα σε σύγκριση με τον Panther. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των Panther που παράχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν κατά την περίοδο αυτή, το άρμα Panther ήταν ακόμα το νούμερο 1.
Οι κύριοι γερμανικοί άρματα μάχης στην αρχή του πολέμου ήταν όλα μοναδικά, καθώς τα σχέδιά τους βασίζονταν εντελώς σε γερμανικά σχέδια και ιδέες. Όμως, το Panther επηρεάστηκε από το σοβιετικό αριστούργημα άρματος T-34, το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στο μέτωπο της Ανατολικής Ευρώπης. Τον αρχές του 1942, για να αντιμετωπίσει το T-34, ο γερμανικός στρατός διέταξε ένα νέο άρμα από τις εταιρείες Dymler-Benz και M.A.N., με τις ακόλουθες προδιαγραφές: βάρος 35 τόνους, ταχύτητα 60 χλμ/ώρα, οπλισμό με κανόνι 75mm, θωράκιση 60mm στο μπροστινό περίβλημα, 35mm στο πίσω μέρος και 100mm στην μπροστινή πλευρά της πύργου. Τελικά, καθορίστηκε ότι έπρεπε να είναι εξοπλισμένο με κινητήρα Maiback HL210, 12 κυλίνδρων σε V, υδροψυγόμενο. Τον Μάιο του ίδιου έτους, επιλέχθηκε το μοντέλο της M.A.N., χωρίς να περιμένει την ολοκλήρωση πρωτοτύπου. Ωστόσο, υπήρξαν δύο σημαντικές αλλαγές. Πρώτον, για να καλύψει τις ανάγκες των στρατιωτών, ήταν απαραίτητο να αυξηθεί το βάρος πάνω από τους αρχικούς 35 τόνους. Δεύτερον, οι στρατιωτικοί διέταξαν αλλαγή στο πάχος της μπροστινής θωράκισης από 60mm σε 80mm. Λόγω αυτών των αλλαγών, ο τύπος του κινητήρα άλλαξε από HL210 σε HL230. Έτσι, για να φιλοξενήσει αυτόν τον κινητήρα, χρειαζόταν καλύτερη μετάδοση, αλλά η μαζική παραγωγή ξεκίνησε χωρίς αυτή την τροποποίηση, προκαλώντας συχνά βλάβες στους μηχανισμούς και σχετικά προβλήματα. Αυτό έγινε το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Panther. Τον ίδιο χρόνο, η Dymler-Benz και η Henschel έλαβαν την παραγγελία να παράγουν το Panther. Έτσι, η παραγωγή αυξήθηκε σημαντικά και κατασκευάστηκαν συνολικά 6.283 άρματα Panther, δεύτερα σε αριθμό μόνο από το PzKpfw IV. Το πρώτο μαζικής παραγωγής Panther τύπου D δεν ήταν εξοπλισμένο με πολυβόλο, αλλά μετά την εμπειρία των κοντινών μαχών, προστέθηκε ένα MG 34 των 7,92 mm στον εξοπλισμό του δεξιού μπροστινού περιβλήματος του Panther, από το τύπο A και μετά. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Panther ήταν ο μηχανισμός οδήγησης με αριστερή και δεξιά κατεύθυνση. Αυτό δημιούργησε εναλλαξιμότητα κινήσεων, χρησιμοποιώντας το σύστημα ράβδων στρέψης. Το 1944, το Panther βελτιώθηκε περαιτέρω από τον τύπο A στον τύπο G, με αλλαγή στο πλευρικό σχήμα. Συνέχισε τις επιχειρήσεις του εναντίον των συμμαχικών δυνάμεων κατά το δεύτερο μισό του πολέμου. Μία από τις διάσημες μάχες που έλαβε μέρος κατά την τελευταία αυτή περίοδο ήταν πιθανώς εναντίον του νέου σοβιετικού βαρέος άρματος JS II στο μέτωπο της Ανατολικής Ευρώπης. Τότε, το Panther ήταν το κύριο άρμα μάχης της Großdeutschland, της πιο ισχυρής γερμανικής μηχανοκίνητης division, υπό τις διαταγές του στρατηγού Hasso Von Manteuffel. Σύμφωνα με αναφορές, το Panther κατέρριψε 350 άρματα JS II και άλλα 20 τεθωρακισμένα οχήματα στη μάχη. Ήταν μια ολοκληρωτική μονομερή νίκη για το Panther και μια σημαντική για την ιστορία του στρατιωτικού βιβλίου. Το Panther, επομένως, ήταν ένα εξαιρετικά ισορροπημένο τακτικό άρμα και πρέπει να χαρακτηριστεί ως ένα αριστούργημα που προοριζόταν να φέρει τη μεγαλύτερη δόξα της γερμανικής πολεμικής τεχνολογίας. Το ένδοξο όνομά του θα παραμείνει για πάντα στα αρχεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

- Το Panzerkampfwagen IV ήταν ένα μεσαίο άρμα μάχης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κατασκευάστηκε καθ' όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης σε πολλές παραλλαγές, με συνολικό αριθμό περίπου 9.000 μονάδων.
Αρχικά είχε σχεδιαστεί ως υποστηρικτικό άρμα για πεζικό, να τοποθετείται δίπλα στο Panzer III, το οποίο είχε σχεδιαστεί για την εμπλοκή εχθρικών αρμάτων. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του πολέμου, αναβαθμίστηκε στον οπλισμό και αυξήθηκαν τα πάχη της θωράκισης, και ανέλαβε τον ρόλο του βασικού αρμάτων μάχης του γερμανικού στρατού: το Panzer IV έγινε έτσι το πιο χρησιμοποιούμενο άρμα από τους Γερμανούς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και το σκάφος του χρησιμοποιήθηκε ως βάση για πολλά άλλα οχήματα μάχης, όπως τα κυνηγετικά άρματα Nashorn, τα οχήματα αποκατάστασης και τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά Flakpanzer IV Wirbelwind. Το Panzer IV χρησιμοποιήθηκε σε όλους τους θεατρικούς χώρους και ο σχεδιασμός του ανανεωνόταν συνεχώς σύμφωνα με τις διαρκείς απειλές από τις δυνάμεις των Συμμάχων.
Στον γερμανικό στρατό, το Panzer IV λειτουργούσε από την πρώτη μέχρι την τελευταία ημέρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε όλους τους θεατρικούς χώρους. Στην εκστρατεία της Πολωνίας λειτουργούσαν τα μοντέλα A, B και C, στην εκστρατεία της Γαλλίας λειτουργούσαν τα μοντέλα D, στην εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής αρχικά λειτουργούσαν τα μοντέλα D και E, στην αρχή της μάχης του Ain el-Gazala ήταν διαθέσιμα τα μοντέλα F2, ωστόσο δεν χρησιμοποιήθηκαν καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμος οπλισμός για το 7,5 cm KwK L/43. Στο ανατολικό μέτωπο το Panzer IV λειτουργούσε με όλα τα μοντέλα από E έως J, ενώ στο δυτικό και ιταλικό μέτωπο λειτουργούσε με τα μοντέλα από F2 έως J.
Το Panzer IV στις πρώτες φάσεις εντάσσονταν στις Panzer-Division με μια λόχο ανά τάγμα, θεωρούμενο ως βαρέο άρμα για την υποστήριξη κατά των πεζικού. Ωστόσο, μετά την επιχείρηση Barbarossa, με την τροποποίηση του τακτικού ρόλου και τη μείωση του μέσου αριθμού αρμάτων στις αρματομαχόμενες division, τα τάγματα συγκροτούνταν από Panzer IV ή Panzer V Panther. Με τη δημιουργία των division Panzergrenadier, ο αρματομαχόμενος λόχος ήταν πάνω σε Panzer IV.

Εκτέλεση H
Η κύρια διαφορά μεταξύ του Ausf. H και του Ausf. G βρισκόταν στον οπλισμό: η τελευταία έκδοση ήταν εξοπλισμένη με το κανόνι KwK 40 των 75 mm L/48, δηλαδή με μια κάννη περίπου 380 mm μεγαλύτερη, και κατά συνέπεια πιο ισχυρή τόσο σε ταχύτητα βολής όσο και σε διαπεραστικότητα σε σύγκριση με το προηγούμενο όπλο. Η κεραία ραδιοφώνου μετατοπίστηκε ξανά, αυτή τη φορά στο πίσω αριστερό μέρος του σκάφους. Το Panzer IV H κατασκευάστηκε από τον Μάιο 1943 έως τον Φεβρουάριο 1944, σε 2324 αντίγραφα.
Στο μοντέλο H γενικεύτηκε η χρήση των Schürzen ή γυναικών τόσο στο σκάφος όσο και στην πύργο: αποτελούνταν από πέντε λαμαρίνες πάχους 5 mm στις πλευρές του σκάφους και του πύργου, διαχωρισμένες από το σώμα του άρματος για την αύξηση της προστασίας έναντι πυροβολισμών με κενό φορτίο και αντιαρματικών όπλων.
Από το 1943, εφαρμόζονταν στο εργοστάσιο στη σταθερή μέρη του σκάφους η πάστα Zimmerit, που βασιζόταν σε τσιμέντο, ως μέσο για να αποτρέψει τις μαγνητικές νάρκες από το να κολλήσουν σε αυτό. Επιπλέον, το Zimmerit αντιμετωπιζόταν με σπάτουλα ώστε να δημιουργεί μια ανομοιόμορφη επιφάνεια, για να αποτρέψει τις κολλητικές βόμβες από το να κολλήσουν σε επιφάνειες, οι οποίες ήταν πολύ πιο τραχιές από τις αντίστοιχες μεταλλικές επιφάνειες[23].

Εκτέλεση J
Από το 1943 στη Γερμανία άρχισε να μειώνεται η διαθεσιμότητα πρώτων υλών, γι' αυτό ο σχεδιασμός του Panzer IV αναθεωρήθηκε με σκοπό την εξοικονόμηση πολύτιμων μετάλλων και καουτσούκ. Συγκεκριμένα, το Panzer IV Ausf. J, που εξωτερικά ήταν σχεδόν αδιάκριτο από το Ausf. H, είχε τους ταινιοειδείς οδηγούς τεντώματος χωρίς καουτσούκ, αλλά μόνο από ατσάλι, και τους πίσω τροχούς σε χυτοσίδηρο. Επιπλέον, με αυτό το μοντέλο εξαφανίστηκε ο δίχρονος κινητήρας που επέτρεπε την περιστροφή της πύργου, η οποία τώρα χειριζόταν χειροκίνητα. Το Ausf. J άρχισε να κατασκευάζεται από τον Φεβρουάριο του 1944, στα Nibelungenwerke και σε μικρότερο βαθμό από την VOMAG, και η παραγωγή συνεχίστηκε μέχρι οι Σύμμαχοι να καταλάβουν τα εργοστάσια: συνολικά ολοκληρώθηκαν περίπου 3160 μονάδες.
Οι ενημερώσεις επέτρεψαν στο Panzer IV να παραμείνει ανταγωνιστικό με τα αντίπαλα μοντέλα, όπως το αμερικανικό M4 Sherman και το σοβιετικό T-34. Η κατασκευή του Panzer IV συνέπεσε με αυτή του Panzer V Panther, το οποίο τέθηκε σε υπηρεσία από τον Ιούλιο του 1943, και αν και είχε μεγαλύτερη θωράκιση και ανώτερη πυροβολική ισχύ, ήταν πολύ πιο ακριβό και πολύπλοκο στην παραγωγή. Επιπλέον, οι πληρώματα θεωρούσαν το Panzer IV ακόμα ανώτερο από τα πιο πρόσφατα προϊόντα της βιομηχανίας πολεμικού υλικού όσον αφορά την κινητικότητα, την αξιοπιστία και τις δυνατότητες διεξαγωγής επιχειρήσεων με κινήσεις. Στο δεύτερο μισό του 1944, η Wehrmacht απέστειλε τα περισσότερα από τα νέα Panzer IV στο ανατολικό μέτωπο για κινητές επιχειρήσεις σε ανοιχτό πεδίο, και κατά συνέπεια, στο δυτικό μέτωπο παρέμειναν κυρίως τα Panther και το Panzer VI Tiger I.

- Σημείωση: δίνω μεγάλη σημασία στην σωστή περιγραφή και στις καλές φωτογραφίες του αντικειμένου. Οι φωτογραφίες αποτελούν μέρος της περιγραφής και παρέχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με το αντικείμενο, τις συνθήκες και την πληρότητά του. Πάντα συνιστώ να μελετάτε προσεκτικά τις πολλές φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες έχουν πάντα προτεραιότητα στο κείμενο.
- Οι φωτογραφίες των συναρμολογημένων και ζωγραφισμένων μοντέλων είναι για καθαρά εικονογραφικούς σκοπούς.
Για μη ηπειρωτικούς προορισμούς, συμπεριλαμβανομένων νησιών και υπερπόντιων περιοχών, θα εφαρμόζονται επιπλέον χρεώσεις.
Παρακολούθηση αποστολής.