Μοντέρνο ασήμι Μενταγιόν με Δραχμή του Αρχαίου Ελληνικού Αλεξάνδρου του Μεγάλου. (χωρίς τιμή ασφαλείας)

Αντίγραφο με τον Αλέξανδρο τον Μέγα σε δρχ. Όψη: Κεφάλι του Ηρακλή με κράνος από λεοντόδερμα. Οπίσθια: Ζεύς καθισμένος σε θρόνο, κρατώντας αετό και σκήπτρο.
ΥΛΙΚΟ: Ασήμι
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ελληνικός
4ος αιώνας π.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: διάμετρος 18 mm
Κατάσταση: Καλή κατάσταση. Αρχαιό νομίσμα μέσα σε σύγχρονη χειροποίητη κυκλική ασημένια κάλυψη.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ (ΝΟΜΙΣΜΑ): Από βελγική ιδιωτική συλλογή, αποκτηθέν σε δεκαετίες του 1990.

Ο Αλέξανδρος Γ' ο Μακεδών, γνωστός και ως Αλέξανδρος ο Μέγας, ήταν βασιλιάς του αρχαίου ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Διαδέχθηκε τον πατέρα του, Φίλιππο Β', στον θρόνο το 336 π.Χ. σε ηλικία 20 ετών και πέρασε τα περισσότερα χρόνια της βασιλείας του διεξάγοντας μια μακρά στρατιωτική εκστρατεία σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία και την Αίγυπτο. Μέχρι την ηλικία των τριάντα ετών, είχε δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία, εκτεινόμενη από την Ελλάδα μέχρι τη βόρεια Διεύθυνση της Ινδίας. Ήταν αήττητος στη μάχη και θεωρείται ευρέως ένας από τους μεγαλύτερους και πιο επιτυχημένους στρατιωτικούς διοικητές στην ιστορία.

Μέχρι την ηλικία των 16 ετών, ο Αλέξανδρος διδάχθηκε από τον Αριστοτέλη. Το 335 π.Χ., λίγο μετά την ανάληψη του θρόνου της Μακεδονίας, έκανε εκστρατεία στα Βαλκάνια και επανέκτησε τον έλεγχο της Θράκης και της Ηπείρου, προτού προχωρήσει στην πόλη των Θηβών, η οποία καταστράφηκε στη μάχη. Ο Αλέξανδρος στη συνέχεια ηγήθηκε της League of Corinth και χρησιμοποίησε την εξουσία του για να ξεκινήσει το πανελλήνιο έργο που οραματίστηκε ο πατέρας του, αναλαμβάνοντας την ηγεσία όλων των Ελλήνων στην κατάκτηση της Περσίας.

Το 334 π.Χ., εισέβαλε στην Αχαμενίδα Περσική Αυτοκρατορία και ξεκίνησε μια σειρά εκστρατειών που διήρκεσαν δέκα χρόνια. Αφού κατέκτησε την Μικρά Ασία, ο Αλέξανδρος έσπασε την ισχύ της Αχαμενίδας Περσίας σε μια σειρά αποφασιστικών μαχών, συμπεριλαμβανομένων αυτών στην Ισσό και τη Γαυγάμηλα· αργότερα ανέτρεψε τον Δαρείο Γ' και κατέκτησε ολόκληρη την Αχαμενίδα Αυτοκρατορία. Μετά την πτώση της Περσίας, η Μακεδονική Αυτοκρατορία κατείχε μια τεράστια έκταση μεταξύ της Αδριατικής Θάλασσας και του ποταμού Ινδού. Ο Αλέξανδρος προσπάθησε να φτάσει στα «άκρα του κόσμου και τη Μεγάλη Έξω Θάλασσα» και εισέβαλε στην Ινδία το 326 π.Χ., πετυχαίνοντας μια σημαντική νίκη επί του Πώρου, ενός αρχαίου Ινδού βασιλιά της σημερινής Πουντζάμπ, στη Μάχη του Υδάσπη. Λόγω της απαίτησης των νοσταλγικών στρατιωτών του, τελικά γύρισε πίσω στον ποταμό Βηασ και αργότερα πέθανε το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα, την πόλη της Μεσοποταμίας που είχε σχεδιάσει να ιδρύσει ως πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του. Ο θάνατος του Αλεξάνδρου άφησε ανεφάρμοστες μια επιπλέον σειρά σχεδιασμένων στρατιωτικών και εμπορικών εκστρατειών που θα ξεκινούσαν με μια ελληνική εισβολή στην Αραβία. Τα χρόνια μετά το θάνατό του, ξέσπασαν διαδοχικοί εμφύλιοι πόλεμοι σε όλη την Μακεδονική Αυτοκρατορία, οδηγώντας τελικά στη διάλυσή της από τα χέρια των Διαδόχων.

Με τον θάνατό του να σηματοδοτεί την αρχή της Ελληνιστικής περιόδου, η κληρονομιά του Αλέξανδρου περιλαμβάνει τη διασπορά και το συγκρητισμό πολιτισμών που προκάλεσαν οι κατακτήσεις του, όπως ο Γρηγοροβουδδισμός και ο Ελληνιστικός Ιουδαϊσμός. Ίδρυσε περισσότερες από είκοσι πόλεις που φέρουν το όνομά του, με την πιο εξέχουσα την πόλη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο. Η εγκατάσταση Ελλήνων αποίκων και η επακόλουθη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού οδήγησαν στην κυριαρχία του Ελληνιστικού πολιτισμού και επιρροής μέχρι την ινδική υποήπειρο. Η Ελληνιστική περίοδος εξελίχθηκε μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε σύγχρονο δυτικό πολιτισμό· η ελληνική γλώσσα έγινε η lingua franca της περιοχής και η κυρίαρχη γλώσσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι την πτώση της στα μέσα του 15ου αιώνα μ.Χ. Οι ελληνόφωνες κοινότητες στην κεντρική Ανατολία και στη μακρινή Ανατολική Ανατολία επιβίωσαν μέχρι τη γενοκτονία των Ελλήνων τη δεκαετία του 1910 και τις αρχές της δεκαετίας του 1920, καθώς και μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας στα μέσα της δεκαετίας του 1920. Ο Αλέξανδρος έγινε θρύλος ως κλασικός ήρωας στο πρότυπο του Αχιλλέα, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στις ιστορικές και μυθικές παραδόσεις τόσο των ελληνικών όσο και των μη ελληνικών πολιτισμών. Τα στρατιωτικά του επιτεύγματα και οι πρωτοφανείς διαρκείς νίκες του στη μάχη τον καθιέρωσαν ως το μέτρο σύγκρισης για πολλούς μεταγενέστερους στρατιωτικούς ηγέτες, και οι τακτικές του παραμένουν σημαντικό θέμα μελέτης σε στρατιωτικές ακαδημίες σε όλο τον κόσμο.

Έρχεται με Πιστοποιητικό αυθεντικότητας.
αρχαίες πολιτισμοί