Μοντέρνο Ασήμι Μενταγιόν με δηνάριο του Αρχαίου Ρωμαίου Αντωνίνου Πίου. (χωρίς τιμή ασφαλείας)

Μοντέρνο κρεμαστό με δηνάριο του Αντονίνο Πίου.
ΥΛΙΚΟ: Ασήμι
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Ρωμαϊκός
2ος αιώνας μ.Χ.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: διάμετρος 19 mm
Κατάσταση: Καλή κατάσταση. Αρχαιό νομίσμα μέσα σε σύγχρονη χειροποίητη κυκλική ασημένια κάλυψη.
Προέλευση: από ιδιωτική συλλογή Βελγίου, αποκτήθηκε τη δεκαετία του 1990 (νομίσμα)

Έρχεται με Πιστοποιητικό αυθεντικότητας.

Περιγραφή νομίσματος: Δηνάριο του Δίβου Αντωνίνου Πίου, 18 mm, 3,28 γραμμάρια. DIVVS ANTONINVS, γυμνό κεφάλι δεξιά / Θυσία σε τέσσερα επίπεδα, διακοσμημένη με στεφάνια και αγάλματα, πόρτα στο δεύτερο επίπεδο, με κατεύθυνση προς τετράκυκλο στην κορυφή. RIC III 436 [Αυρήλιος]; RSC 164; BMCRE 57-59.

Ο Αντωνίνος Πίος, ο οποίος βασίλεψε από το 138 έως το 161 μ.Χ., θεωρείται ένας από τους «Πέντε Καλούς Αυτοκράτορες» και ήταν αυτός που επέβλεψε το αποκορύφωμα της ευημερίας και σταθερότητας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας — την Ρωμαϊκή Ειρήνη. Γεννημένος Τίτος Αύρηλλος Φούλβος Αντωνίνος, η άνοδός του εξασφαλίστηκε μέσω υιοθεσίας από τον αυτοκράτορα Αδριανό, υπό τον όρο ότι ο Αντωνίνος θα υιοθετούσε με τη σειρά του τους μελλοντικούς αυτοκράτορες Μάρκο Αυρήλιο και Λούκιο Βέρο. Κέρδισε το επίθετο «Πίος» από τη Σύγκλητο λίγο μετά την άνοδό του, είτε για την αποτροπή της μεταθανάτιας καταδίκης της μνήμης του Αδριανού είτε για την αφοσίωσή του στο κράτος και τις παραδοσιακές ρωμαϊκές αξίες. Η σχεδόν 23ετής διακυβέρνησή του ήταν αξιοσημείωτα ειρηνική και απαλλαγμένη από μεγάλους πολέμους ή εσωτερικές συγκρούσεις, κάτι σπάνιο στην ιστορία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Σε αντίθεση με τους προγόνους του, που εστίαζαν στον στρατιωτικό τομέα, ο Αντωνίνος Πίος διακρίθηκε εστιάζοντας στη διοίκηση εσωτερικών υποθέσεων, τη νομική μεταρρύθμιση και τα οικονομικά, παρά στην επιθετική κατάκτηση. Σπάνια έφευγε από την Ιταλία, διοικώντας την αυτοκρατορία μέσω προσεκτικής αντιμετώπισης των επαρχιακών ζητημάτων και διατηρώντας άριστες σχέσεις με το Ρωμαϊκό Συμβούλιο, το οποίο επαναπροσδιόρισε την αίσθηση της σεβαστής αξιοπρέπειας των σεβαστών. Το πιο αξιοσημείωτο στρατιωτικό του έργο ήταν η κατασκευή του Antonine Wall στη Βρετανία, χτισμένο βόρεια του Hadrian's Wall γύρω στο 142 μ.Χ., για να σηματοδοτήσει μια σύντομη προέλαση στην Καληδονία, αν και τελικά αυτό το σύνορο εγκαταλείφθηκε. Η βασιλεία του είναι επίσης γνωστή για την γενναιόδωρη δημόσια δαπάνη, παρέχοντας οικονομική βοήθεια σε διάφορες κοινότητες και χρηματοδοτώντας πολλά έργα στην Ρώμη, συμπεριλαμβανομένης της αναστήλωσης ναών και της κατασκευής του μαυσωλείου της κόρης του, Faustina.

Ο Αντωνίνος Πίος πέθανε ήρεμα στο προγονικό του κτήμα Lorium το 161 μ.Χ., έχοντας επιτύχει τη δεύτερη μακροβιότερη βασιλεία μετά τον Αύγουστο. Η προσεκτικά διαχειριζόμενη διαδοχή του ήταν το αποκορύφωμα του συστήματος υιοθεσίας που υποστήριζαν οι «Πέντε Καλοί Αυτοκράτορες». Τις τελευταίες ώρες, παρέδωσε το κράτος και την κόρη του στον Μάρκο Αυρήλιο και, όταν ρωτήθηκε για τον κωδικό από τον νυχτερινό φρουρό, η τελευταία καταγεγραμμένη λέξη του ήταν κατά πληροφορίες «aequanimitas» (ηρεμία ή αυτοκυριαρχία)—μία τέλεια σύνοψη ολόκληρης της βασιλείας του. Αν και συχνά παραβλέπεται υπέρ του φιλοσόφου διαδόχου του, Μάρκου Αυρήλιου, ο Αντωνίνος Πίος άφησε μια κληρονομιά ισορροπημένης διακυβέρνησης, δικαστικής δικαιοσύνης και ενός ταμείου σε καλή κατάσταση, παρέχοντας μια σταθερή βάση που επέτρεψε στην Αυτοκρατορία να αντέξει τις μεγαλύτερες κρίσεις που ακολούθησαν.