Walvis - Gefossiliseerde kaak - Basilosaurus - 13 cm (Zonder Minimumprijs)

De familie Basilosauridae is geweldig. Het grootste lid, Basilosaurus, was een roofwalvis en leek op een reusachtige hagedis, enigszins vergelijkbaar met Mosasaurus, maar het was een volwaardig zoogdier. Er kan veel geschreven worden over dit fantastische dier uit de laat-Eoceenperiode, ongeveer 34 tot 40 miljoen jaar geleden.

Het gepresenteerde fossiel is een prachtig stuk van de voorste kaaksectie van een Basilosauridae. We hebben twee theorieën over precies welk lid van de Basilosauridae-familie deze kaak zou kunnen behoren.

Theorie-1) Dit voorste kaakgedeelte behoort tot een jonge Basilosaurus. Aangezien volwassen Basilosaurus-kaken veel groter zijn met enorme tanden, behoort het zeker niet tot een volwassen Basilosaurus.

Deze voorste kaaksectie behoort tot een kleinere Basilosauridae, laten we zeggen Dorudon. Het is algemeen bekend dat de Dorudons de favoriete prooi waren van Basilosaurus, zoals blijkt uit fossiele vondsten waaruit blijkt dat Basilosaurus Durodon-kranigen verpletterde om een dodelijke beet te geven met zijn enorme beetkracht en indrukwekkende hoektanden en molaren. Dit roept een andere belangrijke vraag op en een hypothese.
Vraagt of de gepresenteerde gedeeltelijke kaaksectie toebehoort aan Durodon, dat ten prooi viel aan Basilosaurus? Dit is een open vraag...

Omdat de kaken van Basilosaurus en Durodon zeer vergelijkbaar zijn, behalve qua grootte, is het moeilijk om ze uit elkaar te halen. Daarom hebben we de bovenstaande twee theorieën voorgesteld.

De gepresenteerde kaaksectie betreft toch de snijtanden van de Basilosauridae. Het is opnieuw moeilijk te zeggen of het de bovenkaak of de onderkaak is. We geloven dat het de onderkaak is!!

De snijtanden werden gebruikt om de beet toe te dienen en de huid van het prooidier te doorboren, en samen met de hoektanden werd het prooidier verder verlamd en stevig vastgehouden. De kaken van Basilosauridae waren zeer uniek, omdat ze ook zeer speciale molaren hadden voor het scheuren van vlees en het breken van botten. Bovendien geloven wetenschappers nu dat die molaren ook hielpen bij filtervoeding. Kortom, Basilosauridae vertoonde kenmerken van baleinwalvissen en tandwalvissen. Dit maakt hen een van de meest interessante zoogdieren om te bestuderen.

Het gepresenteerde fossiel is 13 cm lang en toont de twee karakteristieke snijtanden, samen met de kaaksectie en de indrukwekkende onderkant. De meest voorste snijtand heeft ook een zeer bijzondere kromming.

De onderkant is ook zeer mooi met een unieke mix van fossilisatie, mineralisatie en kristallisatie, en heeft zeer mooie kleuren en structuren. Als je goed naar het buitenoppervlak kijkt, zijn er kleine gestroomlijnde indrukken op het oppervlak die mogelijk tot botstructuur behoren of misschien huidafdrukken, hoewel er nooit huidafdrukken zijn gevonden, dus we vermijden het maken van zulke gewaagde beweringen met vertrouwen.

Er zijn gedetailleerde foto's beschikbaar gesteld ter referentie over de kleur, grootte, vorm en verschillende aspecten van deze fossiel.