Oud-Grieks kerngevormd glas Amphoriskos

Amphoriskos
Kerngevormd glas
CULTUUR: Grieks
Vijfde - vierde eeuw v.Chr.
DIMENSIES: 77 mm x 52 mm
Goede staat
Herkomst: voormalige Nederlandse privécollectie, verworven bij Helios Gallery, Verenigd Koninkrijk.

Wordt geleverd met Certificaat van Echtheid en exportvergunning van de Europese Unie

Als u buiten de Europese Unie biedt en het item wint, moeten wij een nieuwe uitvoervergunning aanvragen voor uw land en zal de verzending tussen 3 en 5 weken vertraging oplopen.

De kernvormige glazen amphoriskos is een klein, luxueus vat dat vooral in het oude Griekenland werd gebruikt voor het bewaren van kostbare geparfumeerde oliën, unguënten of cosmetica. De term amphoriskos betekent letterlijk 'kleine amphora', verwijzend naar de miniatuur, tweehandige potvorm, die gewoonlijk een langgerekt ovoid of piriform lichaam heeft, een hoge hals en een paar delicate S-vormige handvatten. Deze vaten waren enorm populair in het oostelijke Middellandse Zeegebied, vooral van de archaïsche tot de Hellenistische periode (6e tot 1e eeuw v.Chr.), en hun inhoud maakte vaak deel uit van het dagelijks leven, gebruikt in huis, aangeboden als votiefgaven in heiligdommen, en het meest frequent, geplaatst in graven als grafgift om de overledene te zalven. De aanwezigheid van deze kleurrijke glazen flessen in begrafenissen weerspiegelt hun hoge waarde en de rijkdom van hun eigenaars.

Het vaartuig is gemaakt met behulp van de kernvormtechniek, een van de oudste methoden van glasproductie in het Middellandse Zeegebied. Dit arbeidsintensieve proces begon met het vormen van een ruwe kern door de glasmaker, meestal een mengsel van klei en zand, rond een metalen staaf. Vervolgens werd het glas aangebracht door het in gesmolten glas te dopen of door hete, viscieuze glasdraden op de draaiende kern te trekken. Daarna werd het vaartuig opnieuw verhit, en contrasterende kleuren glasdraden werden rondom het lichaam gewikkeld. Deze gekleurde sporen—vaak ondoorzichtig geel, wit of turquoise over een donkerdere ondergrond, zoals donkerblauw of zwart—werden vervolgens met een metalen gereedschap omhoog en omlaag getrokken om ingewikkelde patronen zoals veren, zigzaglijnen of festoenen te creëren. De rand, de bodem en de handvatten werden apart aangebracht. Nadat het vaartuig was afgekoeld, werd de aardekern voorzichtig uit het interieur geschraapt, waardoor een kleine, dikke-wandige glazen container overbleef.

De kern-gevormde glasindustrie bloeide in het oostelijke Middellandse Zeegebied, waarbij het eiland Rhodos zich ontwikkelde tot een belangrijk productiecentrum tijdens de klassieke en Hellenistische periodes. De vormen van deze glazen containers — waaronder de amphoriskos, alabastron en aryballos — werden bewust ontleend aan hedendaags Grieks aardewerk en metalen vazen, maar de glazen stukken werden zeer gewaardeerd vanwege hun schitterende, ondoorzichtige kleur en levendige decoratieve patronen, die ze vaak deden opvallen als superieure luxeartikelen. Hun kleine formaat en dikke wanden waren inherente beperkingen van de kernvormtechniek, waardoor ze perfect geschikt waren voor het bewaren van dure oliën. De productie van de amphoriskos nam af met de introductie van glasblazen tijdens de Romeinse periode, maar deze vroege glazen vazen blijven een bewijs van de verfijnde kunstvaardigheid van oude mediterrane ambachtslieden.