Claus Meyer (1856–1919) - Intimacy in the Kitchen





| € 44 | ||
|---|---|---|
| € 35 | ||
| € 1 |
Catawiki Kopersbescherming
Je betaling is veilig bij ons totdat je het object hebt ontvangen.Bekijk details
Trustpilot 4.4 | 122053 reviews
Beoordeeld als "Uitstekend" op Trustpilot.
Intimidad en la Cocina Holandesa, 1892, olie op canvas door Claus Meyer, Spaanse herkomst, laat Hollands Realisme, 76 × 65 cm, geleverd met lijst.
Beschrijving van de verkoper
CLAUS MEYER (1856–1919)
Intimiteit in de Nederlandse keuken (1892)
1. Technische gegevens
Olieverf op doek
Afmetingen: 54 × 65 cm; met een antiek lijstje in goudkleurig hout en een golvende lijst: 76 × 65 cm, een historisch stuk dat zijn 19e-eeuwse huiselijke karakter versterkt.
Bedrijf: Claus Meyer, 1892, in de linkerbenedenhoek.
School: laatmoderne Nederlandse realisme met sterke invloed van de Noordse volkse schilderkunst uit de 19e eeuw.
Staat: nobel en stabiel craquelé, geoxideerd vernis, eigendom van de ouderdom van het steunmateriaal.
2. Beschrijving compositief en iconografisch
De scène toont een binnenhuis in Nederland waar een jonge vrouw, verlicht door het zijlicht dat door het gebrandschilderde raam naar binnen valt, discreet aardappelen schilt terwijl een jongen haar met een nabij en medelevend gezicht observeert.
De kunstenaar organiseert de compositie via een warme diagonaal die het raam verbindt met de werktafel, en van daaruit naar de figuren, waardoor een intieme en serene sfeer ontstaat.
De traditionele klompen, aardewerk en voedsel op het aanrecht zijn elementen die de scène binnen de Hollandse landelijke cultuur plaatsen.
De minutieuze penseelstreek en de amberkleurige licht herinneren aan de interieurs van Jozef Israëls en, vanwege hun narratieve intimiteit, aan Albert Neuhuys of Bernard Blommers, zeer gewaardeerde auteurs op de internationale markt.
3. STIJL, CONTEXT EN EVALUATIE
Meyer ontwikkelt hier een intieme realisme dat academische precisie combineert met huiselijke gevoeligheid, kenmerkend voor de Nederlandse schilderkunst eind 19e eeuw.
De warmte van het licht, de aandacht voor textiel en de ingehouden psychologie van de personages plaatsen het werk onder de beste producties van de kunstenaar.
Dit soort scènes — zeer gewaardeerd in de Europese verzamelcultuur — verbindt zich met de sentimentele en alledaagse taal van de Hague School, waardoor het een opmerkelijke decoratieve en museale interesse krijgt.
De verkoper stelt zich voor
CLAUS MEYER (1856–1919)
Intimiteit in de Nederlandse keuken (1892)
1. Technische gegevens
Olieverf op doek
Afmetingen: 54 × 65 cm; met een antiek lijstje in goudkleurig hout en een golvende lijst: 76 × 65 cm, een historisch stuk dat zijn 19e-eeuwse huiselijke karakter versterkt.
Bedrijf: Claus Meyer, 1892, in de linkerbenedenhoek.
School: laatmoderne Nederlandse realisme met sterke invloed van de Noordse volkse schilderkunst uit de 19e eeuw.
Staat: nobel en stabiel craquelé, geoxideerd vernis, eigendom van de ouderdom van het steunmateriaal.
2. Beschrijving compositief en iconografisch
De scène toont een binnenhuis in Nederland waar een jonge vrouw, verlicht door het zijlicht dat door het gebrandschilderde raam naar binnen valt, discreet aardappelen schilt terwijl een jongen haar met een nabij en medelevend gezicht observeert.
De kunstenaar organiseert de compositie via een warme diagonaal die het raam verbindt met de werktafel, en van daaruit naar de figuren, waardoor een intieme en serene sfeer ontstaat.
De traditionele klompen, aardewerk en voedsel op het aanrecht zijn elementen die de scène binnen de Hollandse landelijke cultuur plaatsen.
De minutieuze penseelstreek en de amberkleurige licht herinneren aan de interieurs van Jozef Israëls en, vanwege hun narratieve intimiteit, aan Albert Neuhuys of Bernard Blommers, zeer gewaardeerde auteurs op de internationale markt.
3. STIJL, CONTEXT EN EVALUATIE
Meyer ontwikkelt hier een intieme realisme dat academische precisie combineert met huiselijke gevoeligheid, kenmerkend voor de Nederlandse schilderkunst eind 19e eeuw.
De warmte van het licht, de aandacht voor textiel en de ingehouden psychologie van de personages plaatsen het werk onder de beste producties van de kunstenaar.
Dit soort scènes — zeer gewaardeerd in de Europese verzamelcultuur — verbindt zich met de sentimentele en alledaagse taal van de Hague School, waardoor het een opmerkelijke decoratieve en museale interesse krijgt.

