Salvador Dalí (after) - Figura en una finestra - Licensed offset print ** NO RESERVE **

Druk offsetowy dzieła hiszpańskiego artysty Salvadora Dalí (*).
Reprodukcja dzieła „Postać na oknie”, stworzonego przez Dalí w 1925 roku, które należy do kolekcji Museo Nacional Reina Sofía w Madrycie.
Edytowano przez Museos y Palacios.
Oryginał zatwierdzony przez Fundación Gala - Salvador Dalí, z prawami autorskimi i numerem seryjnym zgodnym z prawem.

Specyfikacje:

Wymiary: 68 x 48 cm
Rok: 2024
Stan: doskonały (to dzieło nigdy nie było oprawione ani wystawione, zawsze przechowywane w profesjonalnej teczce artystycznej, dlatego jest w idealnym stanie).
- Pochodzenie: kolekcja prywatna.

Prace będą starannie manipulowane i pakowane w wzmocnione opakowanie z tektury. Wysyłka będzie potwierdzona numerem śledzenia.

Wysyłka obejmie również ubezpieczenie transportowe na końcową wartość dzieła z pełnym zwrotem kosztów w przypadku utraty lub uszkodzenia, bez żadnych kosztów dla kupującego.

(*) Salvador Felipe Jacinto Dalí urodził się w Figueras (Hiszpania) w 1904 roku. W latach 1921–1925 studiował w Akademii San Fernando w Madrycie, gdzie nawiązał przyjaźń z poetą Federico García Lorcą i filmowcem Buñuelem. W 1925 roku Galeria Dalmau w Barcelonie zorganizowała jego pierwszą wystawę osobistą, od której Picasso i Miró zaczęli interesować się jego pracami.
Dalí najpierw ulega wpływom futurizmu, a następnie kubizmu (1925). W kwietniu 1926 roku Dalí po raz pierwszy wyjeżdża do Paryża, gdzie odwiedza Picassa. Podczas drugiej podróży do Paryża, w 1929 roku, uczestniczy w kręceniu filmu Buñuela „El perro Andaluz”, którego Dalí jest współscenarzystą, a Miró przedstawia go grupie surrealistów. Dalí spotyka André Bretona i… Galię, swoją przyszłą żonę i muzę (wówczas żonę Paula Éluarda). Dołącza do ruchu surrealistycznego w 1929 roku. Dalí interesuje się teoriami psychoanalitycznymi Freuda i definiuje swoją metodę jako „paranoiczno-krytyczną”. W tym okresie maluje przestrzenie senne i fantasmagoryczne, pełne symbolicznych elementów: miękkie zegary, kule, fantastyczne zwierzęta, zniekształcone postacie. Dalí nadal bierze udział w manifestacjach i wystawach surrealistycznych po swoim wykluczeniu w 1934 roku. Dalí na swój sposób interpretuje wiele słynnych dzieł, takich jak „Anioł Pański” Millet'a, przedstawiając ich różne wersje. Breton nazwał go „Chciwy Dolar”.
Po hiszpańskiej wojnie domowej zobowiązuje się politycznie na rzecz Franco. Od lat 40. deklaruje, że chce zbliżyć się do rzeczywistości i powraca do bardziej klasycznej ekspresji malarskiej, nie rezygnując z wprowadzania do swoich dzieł swojej osobistej fantazji.
Tematy powracające zarówno w jego malarskich dziełach, jak i w pracach graficznych, to kobieta, seks, religia i bitwy. Dalí występuje na niezwykłych pokazach na przestrzeni swojej kariery, łącząc sztukę z życiem i nieustannie wystawiając się na scenę. Po dziesięciu latach wysiłków Dalí otwiera własne muzeum: w 1974 roku odbywa się inauguracja Teatro Museo Dalí. Ostatnią pasją Dalí była malarska technika „stereoskopowa” (1975), a w 1978 roku zaprezentował swoje pierwsze dzieło „hiperstereoskopowe” w Nowym Jorku.
Dalí, który określał się jako „kanibal”, „megaloman” i „perwersyjny polimorfo”, umiera w Barcelonie (Hiszpania) w 1989 roku.