Charles de Saint-Yves - Nouveau traité des maladies des yeux, les remèdes qui y conviennent, & les opérations de chirurgie - 1736

Druga edycja opublikowana w Amsterdamie jako wydanie pośmiertne tego pionierskiego tekstu nowoczesnej okulistyki i chirurgii oczu, autorstwa Charlesa de Saint-Yves (1667-1731).

Monografia patologiczna opisowa, która stała się jedną z odniesień szkoły francuskiej okulistyki, była tematem szybkiej dyskusji w Mercure de France w maju 1722 roku, a następnie opublikowano jej różne tłumaczenia w Europie: na angielski (Londyn 1741 i 1744), niemiecki (Berlin 1730), włoski (Wenecja 1750, 1768 i 1781) oraz niderlandzki (1739).

Zachowane w pięknej oprawie z epoki, pełnej marmurkowej basany, gładki grzbiet ozdobiony złotymi liniami i rozetami, tytuł w złotych literach, czerwone krawędzie.
Solidna praca mimo skóry epiderme i przetarć, obcięte grzebienie, wywiercone rogi, pęknięcie na początku wędzidła. Wewnątrz w dużej mierze dobrze zachowane, z rdzawymi plamami. Ex-libris skreślony na stronie tytułowej.

Tytuł drukowany na czerwono i czarno z ładną wstawką z wygrawerowanym motywem.

Charles Saint-Yves, lub de Saint-Yves, urodzony 10 listopada 1667 roku i zmarły 3 sierpnia 1731 roku, był francuskim filantropem i okulistą, słynącym z operacji zaćmy oraz swojego traktatu o oftalmologii. Ze względu na swoje metody operacyjne i traktat, Saint-Yves zalicza się do pionierów nowoczesnej oftalmologii i jest uważany za jednego z ojców szkoły francuskiej. Jego reputacja została wzmocniona przez opiekę jego byłego ucznia Étienne Léoffroy, któremu Saint-Yves, bez bezpośrednich potomków, przekazał swoje nazwisko i majątek, adoptując go na mocy królewskiej patent.
Potomkowie lekarzy i intelektualistów o nazwisku Saint-Yves wywodzą się od Léoffroy, a nie od gałęzi pobocznych, które wdały się w spór z nim.

Charles de Saint-Yves
Nowy traktat o chorobach oczu, ich odpowiednich środkach leczniczych oraz operacjach chirurgicznych niezbędnych do ich wyleczenia. Z nowymi odkryciami dotyczącymi struktury oka, które dowodzą, że jest to bezpośredni narząd widzenia.
Amsterda, u François l'Honoré, 1736
w-12 (16x9,5 cm); xxiii + 277 stron + tabela