Wisiorek Libijskiej Pustyni bez ceny rezerwowej. Tektyt - 11.2 g

Tektity to fragmenty naturalnego szkła, które można znaleźć, a największe widoczne gołym okiem i nazywane makrotektitami, występują tylko w czterech regionach świata (mówi się wtedy o polu tectytów): na południu Stanów Zjednoczonych, na południu Czech, na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w Azji Południowo-Wschodniej (od południowych Chin po Australię). Te znalezione w Czechach nazywają się moldavitami, ponieważ pierwsze opisane przez naukowców (w 1786 roku) zostały znalezione w pobliżu miasta Moldauthein i rzeki Moldau (obecnie w języku czeskim Tyn nad Vltavou i Vltava). Moldavity te były wykorzystywane do wyrobu biżuterii, a od niedawna także przez kolekcjonerów, zwłaszcza tych, którzy przypisują tym dziwnym kamieniom nadprzyrodzone moce. Szacuje się, że łączna masa moldavitów wydobytych z czeskiego podziemia wynosi około 275 ton. Obecnie istnieje tylko jedna legalna kopalnia, z której wydobywa się moldavity. Tektity znalezione w Australii nazywają się australasitami, a te odkryte na Filipinach – philippinites.

Ich skład chemiczny jest bliższy glinom krzemowym niż typowym szkłom wulkanicznym (które mają skład rhyolitu, trachytu, dacytu).
obecność lechatélièritu (krzemionki amorficznej, która formuje się tylko przy bardzo wysokim ciśnieniu i/lub bardzo wysokiej temperaturze), nieobecnego w szkliwach wulkanicznych;
Obecność w mikroinkluzjach uszkodzonych minerałów (kwarc, cyrkon) oraz coesyt.
Ich częstą formą jest 'rozbryzg' (sfera, kropla), co sugeruje, że pochodzą one z szybkiego stężenia 'w powietrzu' cieczy krzemianowej.