Deze tekening op de voorzijde, die een dynamisch en levendig tafereel met mythologische figuren voorstelt, is zeer boeiend en rijk aan klassieke referenties. Het beeld geeft prachtig de essentie weer van het oude spreekwoord "Sine Cerere et Baccho Friget Venus" (Zonder Ceres en Bacchus bevriest Venus), wat de onderlinge afhankelijkheid van eten, drinken en liefde in de klassieke mythologie illustreert. Het gebruik van inkt geeft de tekening een vloeibaarheid en beweging, die geschikt is voor het weergeven van de feestvreugde en dynamische interacties die typerend zijn voor mythologische verhalen. De schetsachtige kwaliteit suggereert dat dit een voorbereidende tekening of een studie zou kunnen zijn, die het initiële concept voor een meer voltooid werk vastlegt. De kunstenaar is er op meesterlijke wijze in geslaagd expressie en beweging over te brengen door middel van relatief spaarzaam en economisch lijnwerk, een bewijs van hun vaardigheid en begrip van menselijke en goddelijke vormen. Gezien de stijl en het onderwerp kan dit werk worden toegeschreven aan een navolger van Gregorio Lazzarini of Giovanni Battista Tiepolo. Beide kunstenaars stonden bekend om hun uitgebreide en expressieve interpretaties van klassieke en religieuze thema's. Verso: De scène op de achterzijde toont een historische of mythologische gebeurtenis, waarbij een vrouw wordt aangevallen door twee mannen met dolken. Omdat dit ooit op papier was geplakt, moeten er stukjes papier worden verwijderd om de volledige schets tot uiting te laten komen.