Toelichting: bij de celanimatie techniek tekent de maker de bewegende delen van de animatie op doorzichtige vellen, of "cells". 24 cells is nodig voor één seconde tekenfilm. Het voordeel is dat er zo minder tekeningen nodig zijn, omdat de cells bij eenzelfde beweging opnieuw gebruikt kunnen worden. Begin van de vorige eeuw werd celanimatie in Amerika uitgevonden. Tekenfilm werd dankzij Walt Disney een marktproduct dat snel gemaakt moest kunnen worden. Om tijd te besparen, is die techniek bedacht waarbij bewegende delen en niet-bewegende delen van de tekening van elkaar gescheiden kunnen worden. De animatie wordt eerst in potlood (lijntekening) en vervolgens op een heldere transparante sheet (cell) gezet. Door de transparantie kan in meerdere lagen over elkaar worden gewerkt. Op 1 december 2010 werd de culturele erfenis van Marten Toonder (al het werk dat Marten Toonder zélf maakte) door de erven officieel overgedragen aan het Letterkundig Museum Leiden en sindsdien dus eigendom van de Nederlandse Staat. In november 2018 werd het archief van de Marten Toonder Studio's geschonken aan het Literatuurmuseum in Den Haag en het Eye Filmmuseum in Amsterdam. Zie de laatste foto. Door bovenstaande ontwikkelingen is de kans uitgesloten dat er vanuit deze nalatenschap nog origineel werk van Marten Toonder zélf en Marten Toonder Studio's "in de markt" zal worden aangeboden. Kavel: mooie, originele filmcel + de potlood/lijntekening van Heer Fanth, hoofdredacteur van de Rommeldamsche Courant. Deze cell (bewaard gebleven, want héél veel cells werden destijds vernietigd) is gemaakt door Marten Toonder Studio's en dus écht voor de film gebruikt. Prachtig stuk animatie kunst.