Orpheus en Eurydice, prachtige antieke bronzen plaquette, ca. 1900 Een prachtig, decoratieve bronzen plaquette (wand ornament) waarop in reliëf is afgebeeld: De vioolspelende Orpheus die zich naar Eurydice omdraait, zij wendt haar hoofd af en haalt haar sluier voor het gezicht. Naast haar zijn vlammen te zien. Daaronder de signatuur van de kunstenaar. De oorsprong van het paneel bevindt zich in het ‘Museum für Kunst und Gewerbe’ in Hamburg. Ingelijst in donkerbruine lijst De plaquette is in goede conditie, vertoont geen gebreken Het reliëfschrift bovenaan luidt: “orphea cum silvis flvvios et saxa movente grecia laeteos fert adysse lavis evrydicn illic vitae revocasse priori servasset stigio si modo pacta iovi" De vertaling is:   ‘Griekenland (Graecia) vertelt dat Orpheus (Orphea), tegelijk met de bossen de rivieren en de rotsen bewegend naar de onderwereldmeren/dieptes en Eurydice daar vandaan tot haar eerdere leven had teruggeroepen als hij slechts zijn beloftes aan de Stygische Iuppiter (Dis, de god van de onderwereld) had gehouden. Het gedicht is een verwijzing naar de mythe van Orpheus, die de schim van zijn echtgenote Eurydice uit de onderwereld mee terug naar boven mocht nemen, maar onder de voorwaarde dat hij niet omkeek of zij hem nog volgde. Dit deed hij echter wel, waardoor de schim terug moest keren naar de onderwereld. Alleen overgebleven zong Orpheus tot de bossen, rivieren en rotsen, die hij met zijn muziek wist te ontroeren en in beweging te brengen. Orpheus Het gedicht bij het reliëf is een gedicht uit de vroege zestiende eeuw dat verschijnt in de Odae van de Duitse humanist Conrad Celtis, waar het op naam staat van Dietrich of Diederik Ulsen (Zwolle ca. 1460 – ’s Hertogenbosch ca. 1508), of, in de Latijnse vorm,:Theodericus Ulsenius. Daar luidt het gedicht: Gegaan te zijn naar ‘de meren/dieptes van de onderwereld’.