Jacques van Mourik (1879-971) was een Nederlandse kunstschilder, die een groot deel van zijn leven heeft gewoond en gewerkt in Plasmolen, destijds een dorp nabij Mook in Noord-Limburg. Mede door zijn aanwezigheid kwamen in het begin van de twintigste eeuw veel kunstenaars naar Plasmolen en werd het dorp een zgn. 'schildersdorp'. Van Mourik schilderde en tekende vooral bosgezichten, paarden en portretten. Van Mourik werd geboren als zoon van notaris Cornelis van Mourik (1843-1903) en Maria van der Goes (1846-1907).[1] Hij volgde opleidingen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Düsseldorf en de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam, waar hij onder meer les kreeg van prof. Allebé. Begin 20ste eeuw vertrok hij naar Plasmolen, waar hij vrijwel zijn hele verdere leven zou wonen en werken. Hij trok met vriend en kunstschilder Dirk Ocker korte tijd rond in een woonwagen en verkocht onderweg werk. Hij maakte verschillende studiereizen naar Frankrijk en Italië en werkte hij onder meer in Amsterdam en Parijs. Werk is over het algemeen goede staat en gesigneerd rechtsonder. Werk is gekaderd in bijpassende houten lijst. Het spierraam heeft sporen van houtworm) Doekmaat is 48 bij 58 cm. Werk wordt zorgvuldig verpakt en verzonden met postnl.