Polychroom van 1e kwaliteit groot porseleinen (onderglazuur) beeld sculptuur van een Pinguïn. Een ontwerp van de hand van meester beeldhouwer Armand Petersen (1891 - 1969) en geproduceerd voor Bing & Grøndahl uit de jaren ‘60s. Onder de rechtervoet gestempeld met het groene fabrieksstempel vergezeld met model nummer "2166". Afmetingen: H: 27 cm x B 11 cm x D 11 cm Gewicht: 633 gram Dit object is in mint conditie en wordt veilig verpakt aangetekend en verzekerd verzonden met track en trace code. Afkomstig uit een burgerlijke familie van Deense afkomst, werd Armand Petersen geboren in Bazel, Zwitserland, op 25 november 1891. Na zijn studie ging hij naar de School voor Industriële Kunsten in Genève , in de klasse goudsmeden en houtsnijwerk. In 1914 verhuisde hij naar Parijs, vlakbij Montparnasse, om zijn opleiding als beeldhouwer voort te zetten... die hij echter moest opgeven toen de 1e Wereldoorlog uitbrak. Petersen ging vervolgens naar Hongarije en schreef zich in aan de Centrale School voor Kunst in Boedapest , waar hij nog steeds als goudsmid studeerde. Daarna ging hij in de leer bij de Hongaarse dierenbeeldhouwer Bêla Markup, die hem kennis liet maken met het modelleren en hem kennis liet maken met de dieren van het Zoölogisch Park van Boedapest. Petersen voltooide zijn eerste privé-opdracht in 1923 (het jaar daarop werd het in Parijs gegoten): het beeld van " Rex ", een Deense hond. Als hij het dier eerst vanuit alle hoeken heeft opgemeten om het zo nauwkeurig mogelijk in beeld te brengen, is Petersens manier van doen al aanwezig: een goede balans tussen morfologische nauwkeurigheid en expressieve spanning, ondersteund door soepele en vloeiende lijnen. Vanaf 1924 verhuisde Petersen naar Parijs en exposeerde hij regelmatig zijn werken op de Salon d'Automne en de Tuileries, evenals op die georganiseerd door de Société des Artistes Décorateurs . De keuze voor het dier werd rond 1926 bevestigd, terwijl de beeldhouwer die in de Fauverie du Jardin des Plantes  werkte , zich aansloot bij de studenten van François Pompon die zijn methode van " ad-vivum " modelleren (uit de natuur) onderwees. Als Petersen een stijl ontwikkelt die dicht bij die van Pompon ligt, wijkt hij er niettemin van af door in zijn sculpturen een persoonlijkheid te behouden, een eigen uitdrukking, die een dier vertegenwoordigt zoals een portrettist, waarbij de meester het Dier vertegenwoordigt. De pers en critici laten niet na de expressieve subtiliteit van Petersen te benadrukken die " bijna niets anders dan meesterwerken (...) met zoveel tederheid signeert dat het hele leven van de dieren ontroerend en waarachtig lijkt. Edgar Brandt merkte dit op en toen in 1927 de eerste tentoonstelling van “ Animaliers ” in zijn galerie werd gehouden, presenteerde Petersen daar werken naast François Pompon , Marcel Sandoz en Charles Artus . In 1928 en na openbare opdrachten voor de stad Bazel te hebben uitgevoerd, tekende hij een contract met de Manufacture de Sèvres  voor de uitgave van 3 modellen in  gekleurd zacht steengoed, evenals met de Manufacture Nationale Bing & Grondahl (Kopenhagen) voor de promotie het gloednieuwe matte porselein dat ze zojuist heeft ontwikkeld. De kunstenaar exposeerde vervolgens in talrijke tentoonstellingen en salons, nam als gast deel aan de " Groep van Twaalf ", opgericht op initiatief van Pompon en verkreeg in 1935 de Franse nationaliteit. Toen in 1939 de oorlog werd verklaard, ontbond de mobilisatie de dierengroep. Petersen wordt niet opgeroepen en blijft in Frankrijk, maar hij zal wel zien hoe de dieren van de Jardin des Plantesworden geslacht (omdat hij niet gevoed kon worden en omdat hij in 1943 ternauwernood aan deportatie ontsnapte nadat hij door de Duitsers op aanklacht was gearresteerd). Na de oorlog hervatte Petersen zijn tentoonstellingen, met name naast Marcel Sandoz en Paul Jouve . Ook herontdekte hij het thema karakters. In juli 1950 verloor Petersen zijn vrouw Sabine Demestre, zijn steun gedurende 13 jaar. Hoewel hij daarna terugkeerde naar het dier en meer geïnspireerd raakte door de Egyptische stijl, verkeerde Petersen niettemin in financiële moeilijkheden en verliet hij Parijs om zich te vestigen in La Maison des Artistes , in Nogent-sur-Marne. Daar zal de beeldhouwer zijn werk perfectioneren, nieuwe modellen maken en voor het eerst aan de staat verkopen. In 1959 ontmoette Petersen de jonge beeldhouwer Etienne Audfray, met wie hij bevriend raakte en wiens roeping hij stimuleerde door hem als student en vervolgens als medewerker aan te nemen. In augustus 1959 werd de Dreyfus-galerie de exclusieve vertegenwoordiger van Petersen in de Verenigde Staten. In de daaropvolgende jaren bleef de kunstenaar talloze opdrachten ontvangen van de Franse staat en het buitenland. Armand Petersen overleed eind 1969.