De werken van Frank Lengvenius kunnen de toeschouwer eindeloos bezighouden. Hij schildert het stedelijk leven op een gepassioneerde manier. Torenhoge huizen, symbolische vrouwspersonen, embryo's, bruggen en pijlen die stromen van gedachten, herinneringen, misschien wel liefde beduiden. Het hele vlak is vol laag over laag geschilderde kleur in uiterst geraffineerde samenstellingen en levendig bewerkt met lineatuur in penseel en krijt. Het merkwaardige is dat zijn vroegere schilderijen monumentaal en zwart waren. Zwarte materie, schilderijen met grijze velden als omtuimelende grafstenen. Nu zijn ze daarentegen zo helder en welsprekend als vlaggen. Er gebeurt op ieder vlak ter grootte van een hand wel wat. Soms hebben ze de kleur van de nacht, soms de kleur en lichtheid van de dag. Soms zijn ze bloedrood, donkerblauw en zwart: een drama. Soms teder in turquoise en rose, soms uitbundig, met stralen in alle richtingen. Feestelijk, alsof er muziek bij hoort.