Gaspar Peeter Verbruggen of Gasparo Pedro Verbruggen (gedoopt op 11 april 1664 in Antwerpen - begraven op 14 maart 1730 in Antwerpen) was een Vlaamse stillevenschilder die vooral bekend is om zijn decoratieve stillevens met bloemen en fruit. Hij werkte samen met figuurschilders aan composities die figuren combineerden met een stillevenelement. Hij was actief in Antwerpen en Den Haag. Verbruggen was een gespecialiseerd stillevenschilder. Hij beoefende veel van de subgenres van het stilleven zoals fruitstillevens, bloemstukken en guirlandeschilderijen. In het gebruik van brede, impasto penseelstreken, weerspiegelt de stijl van zijn werk de ontwikkelingen geïnitieerd door de Italiaanse kunstenaars Mario Nuzzi en Michele Pace del Campidoglio. Het werk van de Franse schilder Jean-Baptiste Monnoyer was ook van invloed. Zijn werk vertegenwoordigt een ontwikkeling naar een meer decoratieve stijl in de laat 17e-eeuwse Vlaamse stillevenschilderkunst. Hij plaatste de bloemboeketten in zijn composities in grote stenen vazen of rangschikte ze in de vorm van guirlandes rond deze vazen of tuinornamenten. De vazen werden vaak in buitenopstellingen met figuren geplaatst. Zijn stijl werd gevolgd door Jan Baptist Bosschaert, Simon Hardimé, Pieter Hardimé en Pieter Casteels III. Zijn grote verticale schilderijen met hun driedeling waren van invloed op Jan Baptist Bosschaert. een typisch voorbeeld van de barokke stijl van de 17e eeuw, kenmerkend voor het werk van Casper Peeter Verbruggen II, een Vlaamse kunstenaar bekend om zijn bloemenschilderijen. Het werk is donker en dramatisch, met een diepe zwarte achtergrond die contrasteert met de heldere en levendige kleuren van de bloemen. De bloemen zijn weelderig en gedetailleerd weergegeven, met verschillende soorten die zowel individueel als in groepen zijn gearrangeerd, wat een gevoel van overvloed en diversiteit geeft. Centraal in het schilderij is een scène met menselijke figuren, die waarschijnlijk een allegorische of mythologische voorstelling bevat, een veelvoorkomend thema in barokke kunst. Deze figuren zijn kleiner en lijken bijna te worden omhuld door de bloemen om hen heen, wat wijst op de vergankelijkheid van het leven en de overvloed van de natuur, thema's die vaak worden verkend in vanitas-schilderijen uit deze periode. De lijst van het schilderij is rijkelijk versierd, wat aansluit bij de barokke esthetiek van overdaad en detail. Het goudkleurige frame heeft ingewikkelde patronen en motieven, wat bijdraagt aan de algehele grandeur van het kunstwerk. Het schilderij is goed bewaard gebleven, hoewel er tekenen van leeftijd en mogelijk enige craquelé op het canvas zijn, wat gebruikelijk is voor schilderijen van enkele eeuwen oud. Afmetingen doek: 100 x 130 cm #tableau23