Simon Mondzain werd geboren in Chelm, Polen, vlakbij Lublin. Zijn vader was zadelmaker. Mondzain wist al als kind dat hij schilder wilde worden, maar zijn familie was daartegen. Na een ruzie verliet hij het huis en schreef zich in aan de School of Arts and Crafts in Warschau. Hij werkte tijdelijk bij een zadelmaker en als fotoretoucheur. In 1905 schreef hij zich dankzij de steun van de familie Dabkowski in aan de School voor Schone Kunsten in Warschau en werkte hij in het atelier van Kazimierz Stabrowski. In 1908 vertrok hij met de hulp van een joodse vereniging naar Krakau, waar hij zich later inschreef aan de Keizerlijke Academie voor Schone Kunsten. Samen met Teodor Axentowicz en Josef Pankiewicz ontdekte hij de Franse impressionistische schilderkunst. Na zijn eerste tentoonstelling in Krakau in 1909 kreeg hij een studiebeurs en bezocht hij Parijs. In 1910 vervolgde hij zijn studie in Krakau en sloot vriendschap met Kisling en Waclaw Zawadowski (Zawado). In 1912 vestigde Mondzain zich voorgoed in Parijs en ontmoette daar zijn vrienden Kisling, Merkel en Zawadowski. Hij woonde in een kamer in de rue Le Goff en ontmoette criticus Adolphe Basler, Max Jacob, André Derain en Othon Friesz. In 1913 verbleef hij in Doëlan in Bretagne en schreef zijn memoires. Mondzain was in Spanje toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Hij keerde terug naar Parijs en meldde zich vrijwillig aan bij de Poolse afdeling van het Franse Vreemdelingenlegioen. Tussen 1915 en 1918 tekende hij zijn leven als soldaat. In november 1917 keerde hij terug naar Parijs. In 1920 bezocht hij de Verenigde Staten, waar hij werd uitgenodigd door de Fine Arts Club of Chicago. In 1923 reisde hij door Frankrijk en schilderde landschappen. Politiechef Zamaron kocht vier van zijn schilderijen op de Salon des Indépendants. Mondzain verwierf in 1923 de Franse nationaliteit. Datzelfde jaar werd hij lid van de Salon des Tuileries. In 1925 ging hij met schilder Jean Launois naar Algerije. Daar ontmoette hij zijn vrouw Simone, die arts was. In 1927 wijdde zijn vriend Merkel een artikel aan hem, getiteld “Von Kunst und Künstlers”, gepubliceerd in het tijdschrift Menhora in Wenen. In 1933 vestigde de familie Mondzain zich in Algiers. Vanaf dit jaar bracht de schilder zijn tijd door tussen Frankrijk en Algerije. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verbleef hij in Algiers met zijn vrienden Albert Marquet en André Gide, die hem als een weergaloze schaker beschouwden. Tussen 1939 en 1942 verwelkomde hij veel Poolse vluchtelingen in Algiers. Hij raakte bevriend met abt Walzer, een antifascistische Duitse benedictijn. In 1944, na de dood van zijn vriend Max Jacob in het interneringskamp Drancy, schreef hij zijn memoires, getiteld ‘Max Jacob en Montparnasse’, die werden gepubliceerd in het tijdschrift L’Arche. Na de oorlog woonde Simon Mondzain in Parijs en Algiers, tot de Algerijnse onafhankelijkheid in 1962. De familie Mondzain vestigde zich vervolgens in Montparnasse, waar de schilder op 30 december 1979 stierf. De kleuren van de afbeelding kunnen enigszins afwijken van de foto's (vanwege camera- en scherminstellingen). Het schilderij werd wat tijd geleden in een antiekwinkel in Frankrijk gekocht. Aankoopbewijs aanwezig. Ik bezit in geen certificaat van echtheid. Het is een typisch werk van Mondzain. Olijverf op paneel. Op de laatste foto een andere werk van Mondzian te zien is. Het is ook een portret , olieverf op paneel, 35 x 27 cm. In Polen op een live auctie een paar jaar geleden verkocht. #parisapartment