Elisabeth Couperus (1867-1960), echtgenote van Louis Couperus, bewerkte in 1910 een verzameling sprookjes uit het oud-Frans. Deze sprookjes werden geïllustreerd door Edmund Dulac (1882-1953). Nog geen jaar later bewerkte Couperus-Baud (1867-1960), die wel vaker vertaalde, deze sprookjes in een Nederlandse vertaling waarbij tevens de illustraties van Dulac werden overgenomen. De uitgave verscheen bij de Amsterdamse uitgever Van Holkema & Warendorf waar aan het einde van zijn leven ook haar man Louis Couperus werk het licht deed zien. Het boek werd een luxe uitgave met 29 los ingeplakte illustraties en op zwaar papier gedrukt. De linnen band werd in goud bestempeld met titel, de naam van de bewerker en illustrator en het voorplat voorzien van een illustratie van Dulac. De uitgave verscheen in een met een numerator genummerde oplage van 350 exemplaren. Het achterplat vermeldt dat het bindwerk werd verzorgd door de binderij Elias P. van Bommel te Amsterdam. Dit is 110/350