Flavius Josephus / Willem Séwel / Philo Judaeus Alexandrinus / Siwart Havercamp / Hegesippus Palaestinus / Robert Arnauld d'Andilly - Alle de werken van Flavius Josephus, behelzende twintig boeken van de Joodsche oudheden, het verhaal van zyn eygen leeven, de histori van den oorlóg der Jooden tegen de Romeynen, de twee boeken tegen Apion, en de beschryvinge van den marteldoodt der Machabeen. Waarby komt het gezantschap van Philo aan den keyzer Kaligula. / Voor deezen vólgens de overzettinge van den heere d'Andilly in 't Nederduytsch overgebragt door W. Séwel; maar nu naar het oorsprongkelyk Grieks overzien, en op zeer veele plaatsen verbeeterd, en vermeerderd met het voorheen onvertaalde geschrift van Philo tegen Flakkus, onder 't opzigt en door Sigebert Haverkamp ... ; Nóg zyn daarby gevoegd de vyf boeken van Egesippus van de Joodsche oorlogen, en de verwoestinge van Jerusalem. Verciert met konstplaaten, van Jan en Kaspar Luiken. - Amsterdam, Johannes Oosterwyk, 1722 - (44) + 781 pp. + register / 113 pp. + Tafel - halfleren band - 47 x 31 x 10 cm (!) (OLIFANTEN-FOLIO) Conditie: redelijk goed - nette recentere band met zeer solide knepen (marmerpapier aan onderzijde wat kaal; net, stevig en compact blok; grotendeels frisse en witte pagina's (grote vochtplek aan onderzijde door gehele boek, echter (vrijwel) niet in de prenten zelf:, in deel van pag. heeft papier hierdoor losgelaten: wordt verkocht zoals het is: resterend deel van pagina's: zeer net, fris en wit papier!). Geheel compleet. Bevat titelprent, alle 9 uitvouwbare dubbelpagina gravures, de 2 grote uitvouwbare kaarten en circa 170 (!) grote kopergravures in de tekst. 'Verciert met Konstplaaten' van Jan en Caspar Luiken. Alle prenten zijn van hoge kwaliteit: zeer scherpe en zeer donkere afdrukken én zeer gedetailleerd, ware kunstwerken van topgraveerders! Dit betreft de bijzondere en zeer zeldzame 'Oosterwyk' editie uit 1722 in extra groot formaat. Alle pagina's (tekst en prenten) zijn gedrukt op dik/ zwaar papier. Zeer groot en zwaar boek (zgn. 'Olifanten-folio')! Ondanks de vochtvlek een charmant exemplaar. De prenten zelf zijn schoon en vrijwel vrij van vlekken. Bevat een schat aan informatie over deze bijbelse periode. Must-have voor verzamelaars en serieuze onderzoekers van de tijd van het Oude en Nieuwe Testament. De ooggetuigenverslagen en onderzoeksinspanningen van Flavius Josephus betreffen de belangrijkste buiten-bijbelse bron voor deze periode. Titus Flavius Josephus (37-±100) was een Romeins-Joodse geschiedschrijver en hagiograaf van priesterlijke en koninklijke afkomst. In zijn twee belangrijkste werken Oude geschiedenis van de Joden (ca. 94 n.Chr.) en De Joodse oorlog (ca. 75 n.Chr.) ligt het accent op de eerste eeuw n. Chr., vooral op de Joodse opstand tegen de Romeinse bezetting in de periode 66 - 70 n.Chr. (de Eerste Joodse Oorlog) die resulteerde in de vernietiging van Jeruzalem in 70. Josephus schreef zijn werken in het Koinè-Grieks om voor een Romeins publiek de geschiedenis van de wereld vanuit Joods perspectief uit te leggen. Deze werken geven waardevol inzicht in het jodendom in de eerste eeuw en de achtergrond van het vroege christendom. Zelf hield Josephus zich aan de wet van Mozes en geloofde in de mogelijkheid het jodendom en het Grieks-Romeinse denken te verenigen in wat wel hellenistisch jodendom wordt genoemd. Hoewel hierover controverse is onder historici, lijkt Josephus als één van de eersten buiten de evangelieschrijvers Jezus en zijn titel "Christus" te hebben vermeld. Aanvankelijk deed Josephus Flavius als legerleider mee in de Joodse Opstand (66-70), waarbij Jeruzalem en de Joodse Tempel verwoest werden door de Romeinen. Hij werd in een vroeg stadium van deze opstand gevangengenomen en dankt hieraan waarschijnlijk zijn overleven. In krijgsgevangenschap voorspelde hij de Romeinse bevelhebber Vespasianus naar aanleiding van een droom dat deze keizer zou worden. Toen dat inderdaad gebeurde, verleende Vespasianus hem gratie. Josephus ging na de val van Jeruzalem met Titus mee naar Rome. Daar kreeg hij een woning en een inkomen. Als vrijgelatene van de Flavische keizers mocht hij de naam Flavius aannemen. In Rome schreef Josephus De Joodse oorlog (De Bello Judaico), een werk met als boodschap dat de ondergang van Jeruzalem en het Joodse volk de wil van God waren (de Romeinen waren Gods instrument) en dat men het verzet tegen de Romeinen maar beter kon stoppen. Hij bleef in Rome en een kleine 20 jaar later verscheen zijn Geschiedenis van de Joden (Antiquitates Judaicae), waarin hij de geschiedenis van zijn volk beschrijft vanaf de schepping tot aan zijn eigen tijd, voor Griekse en Romeinse lezers. Verder schreef hij nog een autobiografie (Vita) en een polemisch werk, Tegen Apion (Contra Apionem), waarin hij zekere aantijgingen tegen het joodse volk weersprak en een uiteenzetting deed van de joodse wet. Aangezien Josephus schrijft over de periode waarbinnen de gebeurtenissen van het Nieuwe Testament vallen, is het werk van Josephus van groot belang voor de studie van het vroege Christendom. Door het werk van Josephus is het mogelijk het Nieuwe Testament in de context te plaatsen van de geschiedenis en de gebruiken van de Joden in die periode. In het werk van Josephus komen twee passages voor over Jezus van Nazareth. De eerste passage staat bekend als het Testimonium Flavianum (Antiquitates Judaicae, XVIII.63-64). De tweede passage (ibid. XX, 200) bericht over de terdoodbrenging van Jakobus (de leider van de joods-christelijke gemeente in Jeruzalem) aangeduid als 'de broer van Jezus, die Christus genoemd wordt'.