Het oeuvre van Jef Verheyen balanceert op de greens tussen modernisme en Zero enerzijds en de beginjaren van de conceptuele kunst anderzijds. Dit werk illustreert die spreidstand. Verheyen plaatst een venster in het landschap en richt zo De blink van de toeschouwer op de schoonheid van het landschap. Verheyen studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en aan het Hoger instituut in de klassen schilderen, tekenen en keramiek (bij Olivier Strebelle, 1946-1954). Aan dat instituut leerde hij zijn latere vrouw Dani Franque kennen. In 1954 openden ze samen een keramiekatelier-winkel: L'atelier 14, tegenover het Rubenshuis. Verheyen reisde naar Milaan, waar hij Piero Manzoni, Roberto Crippa en Lucio Fontana ontmoette. Verheyen was een van de medeoprichters van G-58. Hij publiceerde "Essentialisme" en werkte in Antwerpen met onder andere Paul De Vree, Guy Vandenbranden en Engelbert Van Anderlecht aan de "Nieuwe Vlaamse School". Hij leerde in het Hessenhuis Günther Uecker kennen en vanaf begin jaren 60 nam hij deel aan de talrijke Zero-tentoonstellingen. Jef Verheyen werkte samen met de leden van Zero en speelde een belangrijke rol als contactpersoon van de groep en de kunstenaars in België. In 1974 vestigde Verheyen zich met zijn gezin in het zuiden van Frankrijk. Er komen retrospectieve tentoonstellingen in Brussel: P.S.K. en Genève. Begin jaren 80 publiceerde hij gravures met teksten van Ivo Michiels en Guy Vaes. Verheyen overleed in 1984 op 51-jarige leeftijd na een hartaanval op de tatami. Recent opende in het KMSKA onder de titel `Venster op het Oneindige` een tentoonstelling over leven en werk van deze sleutelfiguur in de Belgische kunstgeschiedenis. Kunstenaar: Jef Verheyen (1932-1984) - genummerd en gesigneerd in potlood. Medium: Zeefdruk op papier - genummerd op 125 exemplaren Datering: c 1970 Afmetingen: 75x54 cm Staat: uitstekend. Enkele kleine krasjes in het weerspiegelende gedeelte. Niet ingelijst.