Hij is erbij, de Rotterdammer Joachim Oudaen (Rijnsburg, 7 oktober 1628 – Rotterdam, 26 april 1692), op die zwarte zaterdag 20 augustus 1672, als een uitzinnige menigte in Den Haag de broers Johan en Cornelis de Witt lyncht. Oudaen was een Nederlands dichter, toneelschrijver, theoloog en oudheidkundige. In dit belangrijke historisch treurspel/toneelstuk "Haagsche broeder-moord of dolle blydschap", dat Oudaen 1673 voltooide, beschrijft hij een complotopzet voor de moord waar Willem III van op de hoogte was. Van het stuk rouleerden enkele manuscripten, maar het kwam pas tot publicatie na de dood van Willem III in 1702, en daarmee tevens na Oudaens eigen overlijden. Het boekwerk verkeert in goede en complete staat, zie foto's deze zijn onderdeel van de omschrijving & referentie: https://www.dbnl.org/tekst/ouda001haag01_01/index.php De moord op de De Witten was het dieptepunt van het rampjaar 1672, toen de Republiek in crisis verkeerde: het land leek reddeloos, de regering was radeloos en het volk reageerde redeloos. Raadpensionaris Johan de Witt en zijn broer werden de zondebokken. Ze vonden in Oudaen een postume advocaat van hun onschuld. Hij publiceerde onder het pseudoniem R(aedt) D(aer) N(aer) verschillende gedichten. In De laster-kladde der Landverraderye vertelde hij de lynchpartij tot in details na; in het allegorische Aan de twee Oojevaars deed hij een felle aanval op de havik (de prins van Oranje), die hij verantwoordelijk hield voor de dood van een koppel witte duiven. Dat was nog niets vergeleken bij de tragedie Haagsche Broeder-Moord of Dolle Blydschap, waarin hij een orangistisch complot reconstrueerde met ophitsing van de volksmenigte door aanhangers van Willem III. Waarom weten we niet meer dat Oudaen zo fel klaagde over deze beruchte gebeurtenis? Dat was enerzijds de prijs voor anonimiteit waar openlijk auteurschap zeker zou zijn afgestraft.