Afkomstig uit de collectie van een voormalig Italiaans martelmuseum. De pijnbank was een middel om een verdachte tot een bekentenis te dwingen. De pijnbank bestond al voor de Romeinse tijd. De verdachte werd op de pijnbank gelegd en vastgebonden, zodat de beulen en de ondervragers alles konden doen met het slachtoffer. Die kon vervolgens met vuurtoortsen, gesels, tangen, of met de waterproef worden gefolterd. De pijnbank was tevens een soort rekbank, waarop de veroordeelde werd uitgerekt met behulp van touwen of kettingen aan een draairad. Later werden de pijnbanken geraffineerder zodat ook iemands gewrichten konden worden ontzet. Na het midden van de 18e eeuw nam het gebruik van deze folterwerktuigen af. Afmetingen: Lengte: 200 cm Breedte: 140 cm Hoogte: 80 cm Vanwege het gewicht en formaat van dit kavel kan het enkel afgehaald worden in Echt (Nederland) ofwel in overleg over de kosten bezorgd worden.