Heineccius (Johann Gottlieb) - Antiquitatum romanarum iurisprudentiam illustrantium syntagma - secundum ordinem institutionum iustiniani digestum in quo multa iuris romani atque auctorum veterum - 1724

Antiquitatum romanarum iurisprudentiam illustrantium syntagma
secundum ordinem institutionum iustiniani digestum
in quo multa iuris romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur.
Editio secunda auctior et emendatione.
Jaar: 1724
Auteur: Heineccius (Johann Gottlieb)
Uitgever: Argentorati [Strasbourg],
Reiholdi Duisseckeri Io.
Annotatie; engraved frontispiece , titel in rood/zwart
1 uitslaande kaart.
2 dln in 1 band
Binding: gebonden, leer
Omvang:
Par. I, [26], 492, [4] p.
Par. II, 307, [61] p.
Formaat: 18 cm

later opgezette oude lerenband,
div. feilen en hier-en-daar enig leerverlies;
desalniettemin een goed en volledig
ex. in een solide binding van dit beroemde boek.

Heineccius (Johann Gottlieb), geb. 11 Sept. 1681 in Saksen, overl. 31 Juli 1741 te Halle, ongetwijfeld de grootste kenner van Rome's recht en geschiedenis, dien Duitschland in de 18e eeuw kan aanwijzen, dient hier genoemd niet alleen omdat hij aan een onzer hoogescholen eenigen tijd als hoogleeraar werkzaam was, maar vooral wegens zijne betrekkingen tot onzen grootsten jurist van dien tijd - Cornelis van Bijnkershoek - en hetgeen hij, mede daardoor, door zijn arbeid heeft bijgedragen tot verbreiding in Duitschland, van de nederlandsche rechtsgeleerde literatuur. Zijn richting, zooals die uit zijn geschriften tot ons spreekt, plaatst hem ten deele dichter bij de hollandsche dan bij de - op de praktijk gerichte - duitsche school. Het in de eerste plaats opgemerkte staat hiermede in het nauwste verband. En niet alleen spreekt hij in de voorrede van een zijner bekendste werken - Antiquitatum Romanarum Jurisprudentiam illustrantium Syntagma - van de ‘aeterna opera’ van Gronovius, Noodt, Bijnkershoek, Perizonius, Huber (vader en zoon), Burman en Schultingh, maar zijn werken getuigen ook van zijn kennis van menig ander der onzen.
Heineccius' geschriften zijn helder van betoogtrant, zijn gebouwd op omvattende oudheid- en letterkundige studiën en zijn langen tijd in Duitschland toonaangevend geweest. Zij bepalen zich niet tot het gebied van het romeinsche recht, maar ruimen ook aan het inheemsche recht een groote plaats in.