Catherine Hélie - Vanité 2





Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 123053 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Αντικείμενο υφασμάτινης τέχνης Vanité 2 από τη Catherine Hélie, 2025, διαστάσεις 60 × 60 cm, βάθος 1 cm, βάρος 2 kg, χειρόγραφη υπογραφή, καταγωγή Γαλλία, σε εξαιρετική κατάσταση.
Περιγραφή από τον πωλητή
Αντίγραφο βιτρίνας (σε καμβά με επένδυση) με κεντήματα, κορδόνια, παλιά κουμπιά, μαργαριτάρια.
Μοναδικό κομμάτι, υπογεγραμμένο στο πίσω μέρος.
Ανακαλύπτει τη ζωγραφική υπό την αιγίδα του Kandinsky (Centre Georges Pompidou, 1979).
Φεύγω από το σχολείο και ένα οικογενειακό περιβάλλον βεβαίως. Κατοικώ στο Νότο και ζω από μικρές «δουλειές».
Επιστρέφοντας στη περιοχή του Παρισιού, παρακολουθεί μια εκπαίδευση στη φωτογραφία, η οποία την οδηγεί να ενταχθεί στην πρακτορεία ειδήσεων εικόνων Opale, όπου βρίσκεται το αρχείο φωτογραφιών της με συγγραφείς.
Ασχολείται με αυτό το έργο για αρκετές εκδοτικές εταιρείες (Fayard, κ.ά.), μέχρι που το 2004 της προτάθηκε να αναλάβει πλήρους και μερικής απασχόλησης τη μοναδική θέση φωτογράφου των συγγραφέων των εκδόσεων Gallimard (όπου επίσης φωτογράφισε έργα ζωγράφων για καταλόγους – Cocteau, Dali, Picasso, Pincemin, Pignon-Ernest, κ.ά.), θέση από την οποία αποχώρησε το 2016, αφήνοντας ταυτόχρονα το Παρίσι για να εγκατασταθεί στην ακτή της Νορμανδίας (Seine Maritime) και να αφιερωθεί αποκλειστικά στη ζωγραφική (και στα παράγωγά της).
Αυτή η εργασία φωτογράφου θα διακόψει μόνιμα τη δραστηριότητα προσωπικής δημιουργίας του.
Το 2001 γνώρισε τον Jacques Clerc (εκδότη και καλλιτέχνη) και τον Henri Maccheroni (ζωγράφο και φωτογράφο), χάρη στους οποίους εκθέσε στη γκαλερί Mentoux-Gignac, Παρίσι, 3ος όροφος, με αυτούς μια πρώτη φορά, και μόνο μια δεύτερη, πριν κλείσει η γκαλερί.
Αργότερα, παρουσίασε σε διάφορα μέρη, Παρίσι, Νίκαια, Ρουέν στη γκαλερί Duchoze, μέχρι που ανακάλυψε τις δυνατότητες που προσφέρουν οι διαδικτυακές γκαλερί (Artmajeur).
Οι αγαπημένοι μου μοντέρνοι καλλιτέχνες είναι πολλοί: Dado, Saura, Staël, Tapiès, Bourgeois, Pollock, Grau-Garriga, Joan Mitchell, Annette Messager, Rebeyrolle, κ.ά.
Η δουλειά μου ως ζωγράφος οδήγησε σε έναν κατάλογο της γκαλερί Duchoze, εκδοθεί από τις «Συναντήσεις: χώροι, καλλιτέχνες, Δήμος Ρουέν».
Η φωτογραφική εργασία στους παρισινούς νεκροταφίους έχει οδηγήσει σε αρκετές δημοσιεύσεις και μελέτες· τόσο στον μεγάλο τύπο (Télérama, κ.ά.) όσο και σε εξειδικευμένα περιοδικά (Ligeia, ειδικό τεύχος «Η φωτογραφία σε φορέα», αναλύθηκε από τον φιλόσοφο Jean-Louis Déotte, κ.ά.).
Ακολουθεί, το 2022, μια εκπαίδευση στην κλασική κέντημα με βελόνα. Δημιουργεί τότε «υφασματικά έργα» καθώς και υφαντά με ανακυκλωμένα και συλλεγμένα υλικά. Δημιουργεί επίσης καλλιτεχνικές συνθέσεις, παρουσιάζοντας αντικείμενα που έχουν συλλεχθεί, φυτικά στοιχεία, οστά, κ.ά.
Τώρα αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη δουλειά της.
Αντίγραφο βιτρίνας (σε καμβά με επένδυση) με κεντήματα, κορδόνια, παλιά κουμπιά, μαργαριτάρια.
Μοναδικό κομμάτι, υπογεγραμμένο στο πίσω μέρος.
Ανακαλύπτει τη ζωγραφική υπό την αιγίδα του Kandinsky (Centre Georges Pompidou, 1979).
Φεύγω από το σχολείο και ένα οικογενειακό περιβάλλον βεβαίως. Κατοικώ στο Νότο και ζω από μικρές «δουλειές».
Επιστρέφοντας στη περιοχή του Παρισιού, παρακολουθεί μια εκπαίδευση στη φωτογραφία, η οποία την οδηγεί να ενταχθεί στην πρακτορεία ειδήσεων εικόνων Opale, όπου βρίσκεται το αρχείο φωτογραφιών της με συγγραφείς.
Ασχολείται με αυτό το έργο για αρκετές εκδοτικές εταιρείες (Fayard, κ.ά.), μέχρι που το 2004 της προτάθηκε να αναλάβει πλήρους και μερικής απασχόλησης τη μοναδική θέση φωτογράφου των συγγραφέων των εκδόσεων Gallimard (όπου επίσης φωτογράφισε έργα ζωγράφων για καταλόγους – Cocteau, Dali, Picasso, Pincemin, Pignon-Ernest, κ.ά.), θέση από την οποία αποχώρησε το 2016, αφήνοντας ταυτόχρονα το Παρίσι για να εγκατασταθεί στην ακτή της Νορμανδίας (Seine Maritime) και να αφιερωθεί αποκλειστικά στη ζωγραφική (και στα παράγωγά της).
Αυτή η εργασία φωτογράφου θα διακόψει μόνιμα τη δραστηριότητα προσωπικής δημιουργίας του.
Το 2001 γνώρισε τον Jacques Clerc (εκδότη και καλλιτέχνη) και τον Henri Maccheroni (ζωγράφο και φωτογράφο), χάρη στους οποίους εκθέσε στη γκαλερί Mentoux-Gignac, Παρίσι, 3ος όροφος, με αυτούς μια πρώτη φορά, και μόνο μια δεύτερη, πριν κλείσει η γκαλερί.
Αργότερα, παρουσίασε σε διάφορα μέρη, Παρίσι, Νίκαια, Ρουέν στη γκαλερί Duchoze, μέχρι που ανακάλυψε τις δυνατότητες που προσφέρουν οι διαδικτυακές γκαλερί (Artmajeur).
Οι αγαπημένοι μου μοντέρνοι καλλιτέχνες είναι πολλοί: Dado, Saura, Staël, Tapiès, Bourgeois, Pollock, Grau-Garriga, Joan Mitchell, Annette Messager, Rebeyrolle, κ.ά.
Η δουλειά μου ως ζωγράφος οδήγησε σε έναν κατάλογο της γκαλερί Duchoze, εκδοθεί από τις «Συναντήσεις: χώροι, καλλιτέχνες, Δήμος Ρουέν».
Η φωτογραφική εργασία στους παρισινούς νεκροταφίους έχει οδηγήσει σε αρκετές δημοσιεύσεις και μελέτες· τόσο στον μεγάλο τύπο (Télérama, κ.ά.) όσο και σε εξειδικευμένα περιοδικά (Ligeia, ειδικό τεύχος «Η φωτογραφία σε φορέα», αναλύθηκε από τον φιλόσοφο Jean-Louis Déotte, κ.ά.).
Ακολουθεί, το 2022, μια εκπαίδευση στην κλασική κέντημα με βελόνα. Δημιουργεί τότε «υφασματικά έργα» καθώς και υφαντά με ανακυκλωμένα και συλλεγμένα υλικά. Δημιουργεί επίσης καλλιτεχνικές συνθέσεις, παρουσιάζοντας αντικείμενα που έχουν συλλεχθεί, φυτικά στοιχεία, οστά, κ.ά.
Τώρα αφιερώνεται ολοκληρωτικά στη δουλειά της.

