maismenos - Abril Mágoas Mil AP

Αυτή η ξυλογραφία είναι μια πολύ ιδιαίτερη έκδοση στο πλαίσιο του εορτασμού των 50 ετών της Επανάστασης των Κρανών στην Πορτογαλία, πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το CPS - Centro Português de Serigrafia.

Αποτελεί μέρος μιας έκδοσης 50 αντιτύπων: ένα για κάθε χρόνο της επανάστασης. Για κάθε αντίτυπο χρησιμοποιήθηκε ένα γαρίφαλο και τα φύλλα του τυπώθηκαν πάνω στο χαρτί, καθιστώντας κάθε αντίτυπο μοναδικό και διαφορετικό από όλα τα άλλα. Έγινε χωρίς μελάνι, μόνο ανάγλυφο, σε χαρτί Fabriano Tiepolo 290gr.

Το ξυλογραφία βρίσκεται σε άριστη κατάσταση και θα αποσταλεί με πιστοποιητικό του καλλιτέχνη μέσα σε σωλήνα από σκληρό χαρτόνι.

Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ, ΑΥΤΗ Η ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ.

Αυτή τη χρονιά γιορτάζουμε πέντε δεκαετίες από την Επανάσταση των Γαρίδων. Πενήντα χρόνια μετά, ακόμα υπάρχουν πολλά που πρέπει να εκπληρωθούν τον Απρίλιο για μεγάλο μέρος του πληθυσμού, όπως το δικαίωμα σε αξιοπρεπή κατοικία, ποιοτική υγεία και εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς. Τα επιτεύγματα της Επανάστασης φαίνεται να απομακρύνονται όλο και περισσότερο και γιορτάζονται με την παρουσία δυνάμεων άκρας δεξιάς στη Βουλή, με τόσους βουλευτές όσων είναι τα χρόνια ελευθερίας από τη δικτατορία.

Πριν από την 25η Απριλίου 2024, ο καλλιτέχνης Miguel Januário επισκέφθηκε το Largo do Carmo — το πιο συμβολικό μέρος της Επανάστασης — και τοποθέτησε, χωρίς άδεια, μια μαρμάρινη πινακίδα στη πρόσοψη του Quartel do Carmo, όπου αναγραφόταν «Απρίλιος Μάγκος Χίλιες, 1974-2024», μεταδίδοντας ένα μίγμα εορτασμών και τιμής, απογοήτευσης και ελπίδας, αρχής και τέλους.

Καθώς συνηθίζουμε το έργο παρέμβασης MaisMenos, αυτό όχι μόνο μας αφήνει με την διχογνωμία ερμηνειών, αλλά και, με έντονο τρόπο, τοποθετεί το δάχτυλο σε μια πληγή φαινομενικά αναπόφευκτη.


Ανάπτυξη

Μετά από μερικές ημέρες παρατήρησης του 'Quartel do Carmo', από τη μια για να κατανοήσει τις κινήσεις των φρουρών και από την άλλη για να κατανοήσει την υποδομή όπου θα τοποθετούνταν η πινακίδα, ο καλλιτέχνης πήγε με το έργο στο Carmo το προηγούμενο Σάββατο πριν από τις 25 Απριλίου, στις 20 Απριλίου το πρωί. Μετά από κάποια αναμονή, καθώς υπήρχαν πολλοί φρουροί που εισέρχονταν και εξέρχονταν συνεχώς και επειδή πολλοί τουρίστες περνούσαν από εκεί (που τελικά βοήθησε στην καμουφλάζ της ενέργειας), ο Miguel Januário, μαζί με δύο άτομα που κατέγραφαν την παρέμβαση, πήγαν απευθείας στην κύρια πόρτα του 'Quartel' και, χωρίς να το αντιληφθούν οι φρουροί, κόλλησαν την πινακίδα από μάρμαρο με τα καρφιά στην πρόσοψη του κτιρίου. Μετά από περίπου 1 λεπτό, ένας από τους φρουρούς βγήκε, είδε την πινακίδα και συνέλαβε τον καλλιτέχνη, καθώς και ένα από τα άτομα που κατέγραφαν, το οποίο αναγκάστηκε να διαγράψει το βίντεο (το άλλο άτομο δεν φάνηκε και γι' αυτό υπάρχει βίντεο και φωτογραφίες). Ο Miguel Januário αναγνωρίστηκε και η πινακίδα αφαιρέθηκε από τον τοίχο και φυλάχθηκε μέσα στο στρατόπεδο. Ο υπεύθυνος αξιωματικός της ημέρας κλήθηκε και άρχισε μια συζήτηση σχετικά με τον σκοπό της παρέμβασης. Ο καλλιτέχνης εξήγησε τα κίνητρά του και ρωτήθηκε αν έκανε κάτι χωρίς άδεια σε ένα κτίριο του Στρατού, στην απάντησή του ότι ήταν μέρος της καλλιτεχνικής διαδικασίας. Ο Miguel Januário πρότεινε να προσφέρει την πινακίδα στην Αστυνομία και στο Μουσείο του Carmo που βρίσκεται μέσα στο στρατόπεδο, αλλά για αυτό έπρεπε να γράψει στον Διοικητή της Αστυνομίας εξηγώντας την ενέργεια και την αντίστοιχη προσφορά. Ο διοικητής απάντησε απλά ότι η κατασχεμένη πινακίδα θα μπορούσε να ανακτηθεί από τον καλλιτέχνη, κάτι που τελικά συνέβη στις 24 Απριλίου από ένα κοντινό άτομο στον καλλιτέχνη. Εκείνη την ημέρα, όταν αυτό το άτομο πήγε στο στρατόπεδο για να ανακτήσει το έργο, γινόταν μια τελετή τιμής για τα 50 χρόνια της Επανάστασης και, συμπτωματικά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν έτοιμος να εγκαινιάσει μια επετειακή πινακίδα ακριβώς στον ίδιο χώρο όπου είχε τοποθετηθεί προηγουμένως το έργο.


Ενδιαφέροντος:

- η Guarda κράτησε την πινακίδα μέχρι να σηκωθεί, ακόμα με τα γαρύφαλλα στα αντίστοιχα κύπελλά της.

- Το πιάτο ήταν κολλημένο με πολύ διπλής όψης ταινία, κάτι που δυσκόλεψε την αφαίρεσή του από τη φύλακα υπηρεσίας στις 24, στο τραπέζι όπου ήταν τοποθετημένο.

- Ο καλλιτέχνης δημοσίευσε το βίντεο της δράσης εκείνο το πρωί και μερικοί από τους φύλακες ανέφεραν στο άτομο που πραγματοποίησε τη συλλογή ότι είχαν ήδη δει το μέσω του Instagram του έργου maismenos (δείτε τον σύνδεσμο https://www.instagram.com/p/C6Iobvforle/?img_index=1).

Τη 20η, λίγα λεπτά μετά τη δράση, πραγματοποιήθηκε μια ακόμη τελετή τιμής στον Salgueiro Maia, με μερικούς Capitães de Abril, όπως ο Vasco Lourenço και η γυναίκα του Salgueiro Maia. Ο καλλιτέχνης τραγούδησε το «Grândola» με αυτήν την ομάδα αμέσως μετά την απελευθέρωσή του! Ο χρόνος ήταν τέλειος, καθώς θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί η δράση κατά τη διάρκεια της, επειδή αυτή η τελετή παρακολουθούνταν από μεγάλο αριθμό αστυνομικών μπροστά από το 'Quartel do Carmo'.


Ο Μιγκέλ Τζανουάριο είναι Πορτογάλος καλλιτέχνης, γεννημένος το 1981. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Σχεδιασμού Επικοινωνίας και διδακτορικός φοιτητής στο Σχεδιασμό στο FBAUP. Ήταν συνεργάτης του πολιτιστικού χώρου Maus Hábitos και καλλιτεχνικός διευθυντής της Ivity Brand Corp. Αυτή τη στιγμή είναι Head of Art for Sustainability στο CEiiA. Είναι μέλος του PCP. Είναι συγγραφέας του '±MaisMenos±’, ενός έργου παρέμβασης που έχει γίνει εθνική και διεθνής αναφορά στην τέχνη του δρόμου. Αντιπροσωπεύεται από τη γκαλερί Underdogs στη Λισαβόνα. Παράλληλα, είναι δημιουργός του KissMyWalls, ενός έργου με έντονο αστικό χαρακτήρα που σχετίζεται με graffiti, διαφήμιση, γραφή και παρέμβαση, το οποίο περιλαμβάνει διάφορους καλλιτέχνες – Caos, Mr. Death, Naif, μεταξύ άλλων – ο καθένας με τη δική του οπτική ταυτότητα και αισθητική. Έχει εκθέσει και/ή συνεργαστεί με καλλιτέχνες διεθνούς φήμης όπως οι Vhils, Shepard Fairey (Obey), Futura, Felipe Pantone, Barry McGee, Swoon, AddFuel, Wasted Rita, Icy and Sot, Bordalo II, Mosaik, Ram, Gonçalo Mar, Nomen, και πολλούς άλλους.
Αυτός έχει παράγει συναρπαστικά και καινοτόμα έργα τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, σε μια ποικιλία μέσων – από βίντεο μέχρι γλυπτικές εγκαταστάσεις, από ζωγραφική μέχρι performance. Εκτός από αμέτρητες παράνομες παρεμβάσεις δημόσιας τέχνης σε διάφορες χώρες, το έργο έχει επίσης παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε διάφορα θεσμικά πλαίσια, συγκεκριμένα στη Galeria Vera Cortês (Λισαβόνα, 2010), MACE – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Έλβας (Έλβας, 2011, 2014), Galeria Underdogs (Λισαβόνα, 2013, 2014, 2015, 2021), Caixa Cultural (Ρίο ντε Τζανέιρο, Σάο Πάολο και Μπραζίλια, 2014), Μουσείο Côa (Βίλα Νόβα ντε Φος Côa, 2015), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Graça Morais (Μπραγκάνσα, 2015), MUDE–Μουσείο Σχεδίου και Μόδας (Λισαβόνα, 2016), Μουσείο José Malhoa (Κάλντας ντα Ράινα, 2016), MACRO–Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ρώμης (Ρώμη, 2016); Cultura (Γκιμαράες, 2012), La Tour Paris 13 (Παρίσι, 2013), Wool Festival (2014), Esporo (Προένσα-α-Νόβα, 2022), Nuart Festival (Στάβανγκερ, 2014, 2017), TrashPlant Festival (Τενερίφη, 2018), Roskilde Festival (Roskilde, 2018), Forgotten Project (Ρώμη, 2016), Festival Iminente (2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022), Emergency Iminente Festival (2020), Iminente Festival Ρίο ντε Τζανέιρο (2019), Iminente Festival Λονδίνο (2017), Iminente Festival Μασσαλία (2022), Alter Ego Macau (2018), Mulheres Saramaguianas με το Πορτογαλικό Κέντρο Σεριγραφίας και το Ίδρυμα José Saramago (2022), Esporo (2022), NEBFest Βρυξέλλες (2022), Cáceres Abierto (2023). Το ±MaisMenos± ήταν επίσης θέμα σε δύο ομιλίες TED, στο TEDxLuanda (Λουάντα, 2014) και TEDxPorto (Πόρτο, 2015), καθώς και σε άλλες δημόσιες και ακαδημαϊκές ομιλίες.