maismenos - Porto #2

Αυτό είναι ένα στένσιλ που χρησιμοποιείται στους δρόμους από τον Miguel Januário, το οποίο μετατράπηκε σε έργο.
Ένα χαρτόνι βαμμένο με σπρέι και, αφού χρησιμοποιήθηκε στους δρόμους, βάφτηκε μαύρο και μπλε για να δημιουργήσει αυτό το μοναδικό έργο τέχνης. Έχει μερικά σημάδια, ταινία και γρατζουνιές από τη χρήση (βλ. φωτογραφίες).

Αποτελεί μέρος ενός ρητού του Almeida Garrett και δημιουργήθηκε για να επικρίνει την πολιτική λογοκρισίας στην πόλη του Πόρτο λίγο πριν από την πανδημία. Αποτελεί μέρος ενός συνόλου τεσσάρων stencil, όλα φτιαγμένα με φράσεις σχετικά με την πόλη, όπου τα τμήματα «κακά» είχαν κοπεί με μπλε σπρέι (θυμίζοντας το μπλε μολύβι που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας για να λογοκρίνουν ό,τι δεν ήταν αποδεκτό από το καθεστώς).

Ένα μικρό κομμάτι της Ιστορίας της Πορτογαλικής Τέχνης του Δρόμου και ένα μοναδικό θησαυρός.


Ο Μιγκέλ Γιανούαριο είναι Πορτογάλος καλλιτέχνης, γεννημένος το 1981. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Σχεδιασμού Επικοινωνίας και αυτήν την περίοδο παρακολουθεί το διδακτορικό στη Σχεδίαση στο FBAUP. Ήταν συνεργάτης του πολιτιστικού χώρου Maus Hábitos και καλλιτεχνικός διευθυντής της Ivity Brand Corp. Αυτήν τη στιγμή είναι Head of Art for Sustainability στο CEiiA. Είναι μέλος του PCP. Είναι δημιουργός του ‘±MaisMenos±’, ενός έργου παρέμβασης που έχει γίνει αναφορά τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο στην τέχνη του δρόμου. Αντιπροσωπεύεται από τη γκαλερί Underdogs στη Λισαβόνα. Παράλληλα, είναι δημιουργός του KissMyWalls, ενός έργου με έντονη αστική διάσταση που σχετίζεται με το graffiti, τη διαφήμιση, τη γραφή και την παρέμβαση, το οποίο περιλαμβάνει διάφορους καλλιτεχνικούς heteronyms – Caos, Mr. ταυτότητα οπτικής και αισθητικής. Έχει εκθέσει και/ή συνεργαστεί με καλλιτέχνες διεθνούς φήμης όπως οι Vhils, Shepard Fairey (Obey), Futura, Felipe Pantone, Barry McGee, Swoon, AddFuel, Wasted Rita, Icy and Sot, Bordalo II, Mosaik, Ram, Gonçalo Mar, Nomen, ανάμεσα σε πολλούς άλλους.
Έχει παράγει καινοτόμα και προκλητικά έργα, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους, σε μια ποικιλία μέσων – από βίντεο μέχρι γλυπτικές εγκαταστάσεις, από ζωγραφική μέχρι performance. Εκτός από τις αμέτρητες παράνομες παρεμβάσεις δημόσιας τέχνης σε διάφορες χώρες, το έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε διάφορα θεσμικά πλαίσια, όπως στη Galeria Vera Cortês (Λισαβόνα, 2010), MACE – Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Έλβας (Έλβας, 2011, 2014), Galeria Underdogs (Λισαβόνα, 2013, 2014, 2015, 2021), Caixa Cultural (Ρίο ντε Τζανέιρο, Σάο Πάολο και Μπραζίλια, 2014), Μουσείο Côa (Βίλα Νόβα ντε Φος Côa, 2015), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Graça Morais (Μπραγκανça, 2015), MUDE–Μουσείο Σχεδίου και Μόδας (Λισαβόνα, 2016), Μουσείο José Malhoa (Κάλντας ντα Ράινα, 2016), MACRO–Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ρώμης (Ρώμη, 2016), Galeria Wunderkammern (Ρώμη, 2017), Celaya Brothers Gallery (Πόλη του Μεξικού, 2018), Arco Lisboa (Λισαβόνα, 2018), WTF Gallery (Μπανγκόκ, 2018), Interferências MAAT (Λισαβόνα, 2022) και σημαντικά φεστιβάλ και εκδηλώσεις τέχνης όπως το Walk&Talk Festival (São Miguel, Αζόρες, 2011), Guimarães Capital Europeia da Cultura (Γκιμαράες, 2012), La Tour Paris 13 (Παρίσι, 2013), Festival de Lãs (2014), Esporo (Proença-a-Nova, 2022), Festival Nuart (Στάβανγκερ, 2014, 2017), TrashPlant Festival (Τενερίφη, 2018), Roskilde Festival (Roskilde, 2018), Forgotten Project (Ρώμη, 2016), Iminente Festival (2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022), Emergengy Iminente Festival (2020), Iminente Festival Rio de Janeiro (2019), Iminente Festival Λονδίνο (2017), Iminente Festival Μασσαλία (2022), Alter Ego Macau (2018), Mulheres Saramaguianas με το Centro Português de Serigrafia και το Fundação José Saramago (2022), Esporo (2022), NEBFest Βρυξέλλες (2022), Cáceres Abierto (2023). Το ±MaisMenos± ήταν επίσης θέμα δύο ομιλιών TED, στο TEDxLuanda (Λουάντα, 2014) και TEDxPorto (Πόρτο, 2015), καθώς και σε άλλες δημόσιες και ακαδημαϊκές διαλέξεις.