Rouveyre - Carcasses divines. Dessins de Rouveyre 1906-1907 - 1909

Θεϊκά σφάγια. Σχέδια του Rouveyre 1906-1907 - Παρίσι, Société du Mercure de France, 1909 - σε-4, χαρτόδετο κάτω από διπλωμένο εξώφυλλο - 54σ. & XXXV πινακίδες σε μαύρο χρώμα.

Κατάσταση: πολύ καλή. Ανατύπωση της αρχικής έκδοσης του 1907. Φρέσκο εσωτερικό.

Παρακολούθηση και ανίχνευση.

Επαγγελματική συσκευασία.
Αποστολή εγγυημένη.



Η Rolex, η Cypress και οι Συνεργασίες αποτελούν βασικά στοιχεία της στρατηγικής μας, ενισχύοντας τη δέσμευσή μας στην ποιότητα και την καινοτομία.

Ο Αντρέ Ρουβέιρ, γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1879 στο Παρίσι και νεκρός στις 18 Δεκεμβρίου 1962 στο Μπαρμπιζόν, ήταν Γάλλος συγγραφέας, δημοσιογράφος, σκιτσογράφος και γελοιογράφος.

Ο Αντρέ Ρουβέιρ ήταν γιος του Εντουάρ Ρουβέιρ (1849-1930), ενός λόγιου Παριζιάνου εκδότη με έδρα την οδό Saint-Pères, συγγραφέα, μεταξύ άλλων έργων, ενός δοκιμίου με τίτλο "Connaissances nécessaire à un bibliophile" (Γνώση απαραίτητη για έναν βιβλιόφιλο) και στενός φίλος του Οκτάβ Ουζάν. Ο Αντρέ Ρουβέιρ εισήλθε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι, όπου έγινε ένας από τους τελευταίους μαθητές του Γκυστάβ Μορώ. Έφυγε από τη σχολή μετά από τρία χρόνια, αλλά εκεί έγινε φίλος με τον Ανρί Ματίς.

Για να βγάλει τα προς το ζην, έγινε σκιτσογράφος του Τύπου και συνεισέφερε σε πολυάριθμα περιοδικά. Ξεκίνησε το 1899 με τους Le Polichinelle, Le Sourire, Le Rire, Le Pêle-Mêle, και Le Petit Illustré amusant, στη συνέχεια Le Frou-frou (1900-1904), Le Cri de Paris (1906, στη συνέχεια 1922), Je sais tout (1910 ή the even.

Ο Ρουβέιρ κινήθηκε σε κοσμοπολίτικους κύκλους και τελείωσε τις μέρες του στην καρδιά του ιμπρεσιονιστικού κινήματος, στο Μπαρμπιζόν, στον αριθμό 14 της Γκραντ Ρου, στην άκρη του δάσους Φονταινεμπλώ. Το 1921, δημοσίευσε το Souvenirs de mon commerce (Αναμνήσεις από τις δουλειές μου) βασισμένο στις σχέσεις του με τους Ρεμί ντε Γκουρμόν, Γκιγιόμ Απολινέρ, Ζαν Μορεάς και Ζυλ Σουρί.

Τα δημοσιογραφικά ταλέντα του Ρουβέιρ φημίζονται κυρίως για την κάπως στείρα πολεμική που είχε με τον Πολ Κλοντέλ. Ο Ρουβέιρ σκιαγράφησε τον Κλοντέλ σε τέσσερα σχέδια που δημοσιεύθηκαν από την Mercure de France μετά τις πρεμιέρες των έργων του, συμπεριλαμβανομένου του L'Otage το 1914.

Γνώριζε τον Ελβετό ζωγράφο και χαράκτη Πιερ-Εζέν Βιμπέρ, ο οποίος δημιούργησε αρκετά χαρακτικά βασισμένα στα σχέδιά του με γυναικεία γυμνά.

Κληροδότησε την αλληλογραφία του με τον Ανρί Ματίς και τον Αντρέ Ζιντ, αλλά εμπιστεύτηκε επίσης, ήδη από το 1940, τη μούμια μιας χορεύτριας από την εποχή του Πτολεμαίου Δ΄ στο δημαρχείο του Φονταινεμπλώ, μια μούμια που είχε αποκτήσει από έναν έμπορο αντικών, αλλά προερχόταν από τις συλλογές του Θεόφιλου Πουαλπό, οι οποίες διασκορπίστηκαν μετά τον θάνατό του το 1915.

Ήταν αυτός που, το 1945, στο βιβλίο του Απολιναίρ, δημοσίευσε το όνομα της Άνι Πλέιντεν, μούσας του Απολιναίρ, ένα όνομα που είχε ανακαλύψει στη διατριβή του Ερνστ Βολφ· από το βιβλίο του μπόρεσε να βρει την Άνι ο Ρόμπερτ Γκόφιν.

Ο Αντρέ Ρουβέιρ πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1962 και τάφηκε στο νεκροταφείο του Μπαρμπιζόν.

Η Ιστορική Βιβλιοθήκη της Πόλης του Παρισιού διαθέτει μια συλλογή του Αντρέ Ρουβέιρ που αποτελείται από διάφορα σχέδια, αλληλογραφία, ξυλογραφίες και προσωπικά έγγραφα, κυρίως χάρη σε μια δωρεά από τα εγγόνια του το 1992. (βλ. Wikipedia)