Justinianus I / Denys Godefroy / Antoine Vitré - Corpus iuris civilis, quo ius universum Iustinianeum comprehenditur. Pandectis, ad Florentinum - 1627-1628

Ιουστινιανός Αʹ / Denys Godefroy / Antoine Vitré: Συλλογή του νομικού δικαίου, όπου περιλαμβάνονται ολόκληρο το Ιουστινιάνειο δίκαιο. Πανδέκτες, αποτυπωμένοι σύμφωνα με το αρχέτυπο της Φλωρεντίας. Κώδικας, συγκριτικά με τις καλύτερες εκδόσεις: με σημειώσεις, επαναλαμβανόμενη πέμπτη προετοιμασία του Dionysius Gothofredi, όπου μεταξύ άλλων υπάρχουν διάφορες εκλογές, παρόμοιοι και αντίθετοι νόμοι, καταργημένοι, ερμηνείες δύσκολων λέξεων και νόμων, επιλεγμένες επαναλήψεις, επιχειρήματα, περιλήψεις και περιεκτικά αποσπάσματα, που προστίθενται κάθε χρόνο στις νόμους του κώδικα. Επιπλέον, περιλαμβάνονται οι Εισαγωγές, οι Νόμοι του Ιουστινιανού, οι περιλήψεις του Λέοντα και των φεουδαρχικών, το αέναο διάταγμα. Ελληνικοί νόμοι και διατάξεις στους Πανδέκτες και τον κώδικα. Οι Νόμοι των Δώδεκα Πινάκων αποκαταστημένοι στην αρχική τους σειρά, από τον ίδιο συγγραφέα. Επιπλέον, προστέθηκαν αυθεντικές ή νεότερες ελληνικές διατάξεις, του Ιουστινιανού, του Λέοντα, του Ζήνωνος, του Tιβεριου, του Ηρακλείου και άλλων αυτοκρατόρων, σε σύγκριση με τα λατινικά, που προηγουμένως δεν είχαν δημοσιευθεί. Επίσης, οι κανόνες των αποστόλων, τόσο στα ελληνικά όσο και στα λατινικά. Οι χρονολογικοί κανόνες και οι συμβουλευτικές αποφάσεις μέχρι τον θάνατο του Ιουστινιανού, ώστε να μην λείψει τίποτα που θα μπορούσε να λείπει λόγω αμέλειας. Εκδόθηκε στο Παρίσι, από την τυπογραφία του Αντωνίου Βιτραί, στο Collegio Longobardorum, το 1627-1628. Δύο τόμοι σε φάκελο: Τόμος 1. 31 φύλλα, συμπεριλαμβανομένου του εξωφύλλου, 1982 σελίδες, 1 φύλλο (καλοσχεδιασμένο 1627), Τόμος 2, 8 φύλλα, 1048 σελίδες, 7 φύλλα και 1 σελίδα. Πιθανώς λείπει το τίτλο από τον πρώτο τόμο πίσω από το εξώφυλλο. Πρωτότυπο δεμένο σε δέρμα με ραβδώσεις. Οπισθόφυλλο ελαφρώς φθαρμένο / ελαφρώς τραχύ. Οι σελίδες σε καλή κατάσταση με χρυσότυπο στο κέντρο. Οι γωνίες ελαφρώς καμπυλωτές και ελαφρώς φθαρμένες. Η άκρη του βιβλίου βαμμένη κόκκινη. Ο τίτλος του πρώτου τόμου στο κάτω μέρος ελαφρώς φθαρμένος και ενισχυμένος με παλιό ίδιο χαρτί. Η σελίδα τίτλου του δεύτερου τόμου επίσης ενισχυμένη με παλιό ίδιο χαρτί. Κάπου υπάρχουν μικρές παλαιές τρύπες σκουληκιών στην κάτω περιφέρεια. Η δέσιμο είναι καλή. Το χαρτί ανθεκτικό.

ZELDZAAM.
Ο Denis Godefroy (Dionysius Gothofredus· 17 Οκτωβρίου 1549 – 7 Σεπτεμβρίου 1622) ήταν Γάλλος νομικός και μέλος της γνωστής οικογένειας Godefroy. Δούλεψε στη Γαλλία και στη Γερμανία.
Γεννήθηκε στο Παρίσι, ως γιος του Léon Godefroy, κυρίου του Guignecourt. Αποφοίτησε από το Collège de Navarre και σπούδασε νομικά στο Leuven, το Κολωνάκι και το Heidelberg, προτού επιστρέψει στο Παρίσι το 1573. Υιοθέτησε την προτεσταντική πίστη και το 1579 εγκατέλειψε το Παρίσι, όπου οι δεξιότητές του και οι διασυνδέσεις του προμήνυαν λαμπρή καριέρα, για να εγκατασταθεί στη Γενεύη. Εκεί έγινε καθηγητής νομικών, το 1580 τιμήθηκε με το τιμητικό αξίωμα και το 1587 έγινε μέλος του Συμβουλίου των Διακοσίων. Ο Henri IV της Γαλλίας τον έπεισε να επιστρέψει στη Γαλλία, διορίζοντάς τον μεγάλο βαρώνο του Gex, αλλά μόλις εγκαταστάθηκε εκεί, η πόλη λεηλατήθηκε και η βιβλιοθήκη του πυρπολήθηκε από τα στρατεύματα του δούκα της Σαβοΐας. Το 1591 έγινε καθηγητής Ρωμαϊκού Δικαίου στο Στρασβούργο, όπου παρέμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1600. Με πρόσκληση του Frederick IV, εκλέκτορα της Παλαιστίνης, μετακόμισε στο Heidelberg. Οι δυσκολίες στη θέση του τον οδήγησαν να επιστρέψει σύντομα στο Στρασβούργο, αλλά τον Νοέμβριο του 1604 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Heidelberg. Έγινε επικεφαλής της σχολής νομικών στο πανεπιστήμιο και συχνά αναλαμβάνονταν αποστολές στο γαλλικό παλάτι. Η επανειλημμένη άρνησή του σε προαγωγικές προτάσεις στη χώρα του οφειλόταν στον calvinism. Πέθανε στο Στρασβούργο, αφού είχε εγκαταλείψει το Heidelberg πριν η πόλη λεηλατηθεί το 1621 από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα.
Το πιο σημαντικό έργο του ήταν η νέα έκδοση του Corpus juris civilis, αρχικά δημοσιευμένη στη Γενεύη το 1583, η οποία γνώρισε περίπου είκοσι εκδόσεις, με τις πιο αξιόλογες αυτές των Elzevirs στο Άμστερνταμ το 1663 και της έκδοσης του Λειψίας το 1740. Οι καταλόγοι των άλλων επιστημονικών του έργων βρίσκονται στο Senebiers Hist. litt. de Genève, μέρος ii, και στα Mémoires του Nicérons, μέρος xvii. Ένα μέρος της αλληλογραφίας του με τους επιστημονικούς φίλους του, συμπεριλαμβανομένου του συγγενή του President de Thou, Isaac Casaubon, Jean Jacques Grynaeus και άλλων, διατηρείται στις βιβλιοθήκες του British Museum, στη Βασιλεία και στο Παρίσι.