Superstudio - Migrazioni - 2021

Ξεκινώντας το 1966, η περιπέτεια του Superstudio οδήγησε τα μέλη του να αναλογιστούν πώς να ζουν σε αυτόν τον 'στρογγυλό και κυλιόμενο' κόσμο. Το Superstudio Μεταναστεύσεις προσφέρει μια νέα προοπτική για το έργο της ομάδας, που περιγράφεται ως 'ριζοσπαστικό' από τον Germano Celant. Πηγαίνοντας πέρα από τον απλό κατάλογο, το Superstudio Μεταναστεύσεις προτείνει τρεις παράλληλες αλλά συμπληρωματικές εξερευνήσεις – μέσω κειμένων, εικόνων και αρχείων – αυτού του συλλογικού ταξιδιού που ώθησε την αρχιτεκτονική στα όριά της. Αρχικά 'υπερ' και βασικά ρεαλιστική, υιοθετώντας τους μηχανισμούς της κατανάλωσης και της παραγωγής με ειρωνεία και κριτική, η αρχιτεκτονική του Superstudio εξελίχθηκε προς 'τα πράγματα, το σώμα, τη γη', μέχρι να διαλυθεί κάθε υλικότητα, διατηρώντας μόνο μια συμβολική διάσταση και συγχωνεύοντας με την ίδια τη ζωή.

Προτείνοντας μια πλούσια επιλογή εικόνων, έργων και εγγράφων, το Superstudio Migrazioni επιτρέπει πολλαπλές διασταυρώσεις και ερμηνείες των πνευματικών, αρχιτεκτονικών και ποιητικών μεταναστεύσεων της ομάδας. Το πρώτο βιβλίο συγκεντρώνει δοκίμια και συνεντεύξεις τριών θεμελιωδών μορφών της αρχιτεκτονικής των τελευταίων πενήντα ετών που είχαν σχέση με το Superstudio· επιστρέφοντας στους προσωπικούς και θεωρητικούς δρόμους τους, αυτές οι διαφορετικές φωνές δίνουν το μέτρο της επιρροής αυτής της περιθωριακής ομάδας και δημιουργούν αντίστοιχα «ταξίδια στις περιοχές της λογικής». Το δεύτερο βιβλίο προτείνει μια θεματική διέλευση του έργου, ακολουθώντας μια σειρά εννοιών από το λεξιλόγιο του Superstudio. Πέρα από την ενιαία ιστορία που ενσαρκώνεται από μερικές εικονικές φωτομοντάζ, αποκαλύπτεται ο πλούτος και η πολυμορφία των εικόνων και των σχεδίων που παράχθηκαν κατά την περίοδο δραστηριότητας του Superstudio. Το τελευταίο βιβλίο παρουσιάζει ανέκδοτες επιστολές από το αρχείο του Adolfo Natalini. Οι ανταλλαγές μεταξύ των μελών του Superstudio και η αλληλογραφία με πρωταγωνιστές της αρχιτεκτονικής του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα διαμορφώνουν μια συλλογική αυτοβιογραφία, στην οποία, προχωρώντας σε θραύσματα, βλέπουμε την αρχιτεκτονική και τη ζωή να συμπίπτουν με όλο και μεγαλύτερη δύναμη.