Peter Johann Nepomuk Geiger (1805-1880) - Nature study of forest plants

Η μελέτη της φύσης των δασικών φυτών πραγματοποιήθηκε από τον Αυστριακό ζωγράφο και εικονογράφο, λιθογράφο, χαράκτη και σχεδιαστή Peter Johann Nepomuk Geiger (1805 Βιέννη - 1880 Βιέννη).

Ο Γκάιγκερ ήταν γιος του Βιεννέζικου γλύπτη Γιόζεφ Γκάιγκερ (1781–1814) και της συζύγου του Αντόνια Γκάιγκερ. Αρχικά πιθανότατα ήταν μαθητής ή βοηθός του πατέρα του, του οποίου ο πρόωρος θάνατος τον ανάγκασε να κερδίζει τα προς το ζην από τη σκάλισμα. Δημιούργησε, ειδικότερα, εικονιστικές διακοσμήσεις για πίπες καπνού από σηπιόλιθο.

Ένα πολύ μεγάλο αντίτυπο με περισσότερες από 80 φιγούρες που απεικονίζουν την καταστροφή της Τροίας πέρασε σε μια ιδιωτική αγγλική συλλογή. Ωστόσο, σύντομα στράφηκε στο σχέδιο και τη ζωγραφική, τα οποία είχε διδάξει σε μεγάλο βαθμό μόνος του, και φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών.

Ο εκδότης Άντον Ζίγκλερ του ανέθεσε να δημιουργήσει λιθογραφημένα σχέδια με στυλό για το έργο του *Vaterländische Immortellen aus dem Gebiete der österreichischen Geschichte* (Πατριωτικοί Αθάνατοι από το Βασίλειο της Αυστριακής Ιστορίας), που εκδόθηκε σε 96 πίνακες μεταξύ 1838 και 1840, και για το *Memorabilien des In- und Auslandes* (Απομνημονεύματα από την Πατρίδα και το Εξωτερικό) του Ζίγκλερ, που εκδόθηκε από το 1840 και μετά. Μέχρι το 1848, ακολούθησε ένας μεγάλος αριθμός άλλων εικονογραφήσεων, για παράδειγμα, για το *Geschichte Ungarns und Siebenbürgens* (Ιστορία της Ουγγαρίας και της Τρανσυλβανίας) του Γκούσταβ Βένζελ και λογοτεχνικά έργα, όπως η μετάφραση των μυθιστορημάτων του Κάρολου Ντίκενς από τον Έντουαρντ φον Μπάουερνφελντ. Δημιούργησε επίσης ερωτικές ακουαρέλες και αρκετές ελαιογραφίες για μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας.[2]

Το 1847, ο Αρχιδούκας Φραγκίσκος Ιωσήφ ανέθεσε στον Γκάιγκερ να φιλοτεχνήσει ακουαρέλες με τη Μάχη του Λύτσεν και τη Μάχη του Ίζελμπεργκ. Το 1850, ο Αρχιδούκας Φερδινάνδος Μαξιμιλιανός της Αυστρίας τον συνόδευσε στο ταξίδι του στην Ανατολή και, κατά την επιστροφή του, ενσωμάτωσε πολλές από τις εντυπώσεις του στα δικά του έργα (μερικοί πίνακες βρήκαν τον δρόμο τους προς το Κάστρο Μιραμάρε).

Ήταν μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης από το 1843, όπου υπηρέτησε ως διορθωτής κειμένων από το 1844 έως το 1850. Το 1846, έγινε έκτακτος καθηγητής στη δημοτική σχολή σχεδίου και το 1849 έλαβε τον τίτλο του αναπληρωτή καθηγητή. Από το 1850 έως το 1852, δίδαξε στη δημοτική σχολή σχεδίου και μοντελισμού. Ο Γκάιγκερ διορίστηκε καθηγητής στην Ακαδημία το 1853, του ανατέθηκε η διεύθυνση των βραδινών μαθημάτων μοντελισμού και συνταξιοδοτήθηκε το 1872.

Ο Γκάιγκερ δημιούργησε πολλά έργα για την αυτοκρατορική αυλή. Δημιούργησε έναν κύκλο σκηνών από τα έργα του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε για τον Αρχιδούκα Φερδινάνδο Μαξιμιλιανό, έναν κύκλο σκηνών από τα έργα του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, του Φρίντριχ Σίλερ και του Γουίλιαμ Σαίξπηρ για τον Φερδινάνδο Μαξιμιλιανό, και αρκετούς πίνακες ρωπογραφίας της ανατολικής ζωής για τον Αρχιδούκα Καρλ Λουδοβίκο της Αυστρίας. Το 1859, ήταν πρόεδρος της «Εταιρείας Ασκούμενων Εικαστικών Καλλιτεχνών και Φιλότεχνων», που ιδρύθηκε το 1846, και ο Άουγκουστ Σίκαρντ φον Σίκαρντσμπουργκ ήταν ο αναπληρωτής του.

Λογοτεχνία: Ptof.H. Fuchs «Αυστριακοί καλλιτέχνες του 19ου αιώνα», Βιέννη, 1975.

Επιγραφή: υπογεγραμμένο κάτω αριστερά.

Τεχνική: λάδι σε χαρτόνι. Πρωτότυπο επιχρυσωμένο πλαίσιο.

Μετρήσεις: χωρίς πλαίσιο, πλάτος 15 3/8" x ύψος 12 1/3" (39 x 31,5 εκ.), με πλαίσιο, πλάτος 20 5/8" x ύψος 18 1/4" (52,5 x 46,5 εκ.).

Κατάσταση: σε πολύ καλή κατάσταση.