Franz Steinfeld (1787-1868) - View of a lake in the Austrian Salzkammergut

Θέα σε μια λίμνη στο αυστριακό Salzkammergut (Λίμνη του Halstatt ή Grundlsee προς Sarstein) εκτελέστηκε στις δεκαετίες του 1830-1840 από τον διάσημο αυστριακό τοπιογράφο της εποχής Biedermeier, Franz Steinfeld (1787 Βιέννη - 1868 Πίσεκ στη Βοημία).

Ο ζωγράφος τοπίου, που απομάκρυνθηκε από την μπαρόκ παράδοση και άσκησε μεγάλη επιρροή στη μεταγενέστερη βιεννέζικη ζωγραφική τοπίου, θεωρείται ως πατέρας του κλασικού τοπίου Biedermeier. Από το 1802 έως το 1812 σπούδασε στο Στάινφελντ στην Βιεννέζικη Ακαδημία με τους Lorenz Janscha (1749 - 1812), Martin von Molitor (1759 - 1812) και Albrecht Christian Dies (1755 - 1822). Τα ταξίδια μελέτης τον οδήγησαν στις Κάτω Χώρες, όπου μελέτησε τα έργα των μεγάλων δασκάλων του 17ου αιώνα. Από το 1815 έως το 1835, ο Στάινφελντ ήταν ζωγράφος του θρόνου του δούκα (Erzherzog) Αντον Βίκτορ. Στο τέλος της δεκαετίας του 1830, έγινε καθηγητής και δάσκαλος της τάξης ζωγραφικής τοπίου στην Βιεννέζικη Ακαδημία. Έδινε σταθερά έμφαση στην εργασία μπροστά από το θέμα. Τα καλοκαιρινά ταξίδια του στην ορεινή χώρα οδήγησαν σε μικρά σκίτσα, τα οποία προετοιμάζονταν στο στούντιο για να μετατραπούν σε πίνακες. Ο Στάινφελντ επιδίωκε παρόμοιες μεταρρυθμίσεις με τον George Ferdinand Waldmueller. Έτσι, το 1848, ζήτησε υπό την πίεση των ξένων ανταλλαγών «περισσότερο φως!» για την επέκταση των παραθύρων της τάξης τοπίου και προκάλεσε έντονη αντίσταση.

Βιβλιογραφία: Thieme/Becker «Λεξικό των καλλιτεχνών από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή», Λειψία, 1999· H. Fuchs «Λεξικό των αυστριακών καλλιτεχνών του 19ου αιώνα», Βιέννη, 1975· P. Pötschner, F. Steinfeld και η υπέρβαση του Μπαρόκ στη Βιεννέζικη τοπιογραφία, Διδακτορική διατριβή, Βιέννη 1951.

Επιγραφή: υπογεγραμμένο κάτω αριστερά.

Τεχνική: λάδι σε καμβά. Πολυτελής αυθεντική επιχρυσωμένη κορνίζα εποχής.

Μετρήσεις: χωρίς πλαίσιο π 14" x ύψος 10 3/4" (35,5 x 27,5 εκ.), με πλαίσιο π 19" x ύψος 16" (48,5 x 40,5 εκ.).

Κατάσταση: σε πολύ καλή κατάσταση.