Josep Costa Solé (1948) - Otoño en el paseo





| 20 € | ||
|---|---|---|
| 15 € |
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 123332 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Otoño en el paseo, πίνακας ελαιού με τον Josep Costa Solé (Ισπανία, 1948) από τα χρόνια 1970–1980, πρωτότυπο, χειρόγραφα υπογεγραμμένο, πωλείται με πλαίσιο, διαστάσεις με πλαίσιο 69 × 78 × 8 cm (χωρίς πλαίσιο 46 × 55 cm).
Περιγραφή από τον πωλητή
Η Pictura Subastas παρουσιάζει αυτό το υπέροχο έργο τέχνης που ανήκει στον Josep Costa Solé, το οποίο απεικονίζει μια στιγμή καθημερινής ηρεμίας σε έναν αστικό χώρο με δέντρα, όπου το φθινοπωρινό φως και η διακριτική ανθρώπινη παρουσία προκαλούν σιωπή, ιδιωτικότητα και γαλήνη. Το έργο ξεχωρίζει για την εξαιρετική τεχνική του και την υψηλή ζωγραφική ποιότητα που μεταδίδει.
Διαστάσεις με πλαίσιο: 69x78x8 εκ.
Διαστάσεις χωρίς πλαίσιο: 46x55 εκ.
Λάδι σε καμβά χειρόγραφα υπογεγραμμένο από τον καλλιτέχνη στην κάτω αριστερή πλευρά.
Το κομμάτι βρίσκεται σε καλή κατάσταση διατήρησης.
Το έργο πωλείται με ένα όμορφο πλαίσιο (περιλαμβάνεται στη δημοπρασία ως δώρο).
Το έργο προέρχεται από μια αποκλειστική ιδιωτική συλλογή στη Girona.
Σημαντική σημείωση: οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της περιγραφής της παρτίδας.
Το κάδρο θα συσκευαστεί με επαγγελματικό τρόπο από έναν ειδικό της IVEX (https://www.instagram.com/ivex.online/), χρησιμοποιώντας υλικά υψηλής ποιότητας για να διασφαλιστεί η προστασία του. Η τιμή αποστολής καλύπτει τόσο το κόστος επαγγελματικής συσκευασίας όσο και τη μεταφορά.
Η αποστολή θα πραγματοποιηθεί μέσω Correos, GLS ή NACEX με παρακολούθηση. Διαθέσιμες αποστολές σε διεθνές επίπεδο.
Αυτή η εικόνα παρουσιάζει μια αστική σκηνή ντυμένη σε μια οικεία και ήρεμη φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, όπου η φύση και η καθημερινή ζωή διαπλέκονται αρμονικά. Ο χώρος κυριαρχείται από δέντρα με ανοιχτούς και γερούς κορμούς που υψώνονται δυναμικά στο προσκήνιο, καθορίζοντας τη σύνθεση και καθοδηγώντας το βλέμμα προς το εσωτερικό της σκηνής. Τα κλαδιά τους απλώνονται ευρέως, ακόμη φορτωμένα με φθινοπωρινά φύλλα σε ώχρα και χρυσό, δημιουργώντας μια αίσθηση προστασίας και συγκέντρωσης, σαν ο τόπος να προστατεύει αυτούς που τον κατοικούν.
Ο χώρος φαίνεται καλυμμένος με πεσμένα φύλλα και γήινους τόνους, ενισχύοντας την ιδέα του χρόνου που περνά και της αλλαγής εποχής. Το φως, απαλό και φιλτραρισμένο ανάμεσα στα κλαδιά, ρίχνει ευαίσθητες σκιές που προσδίδουν βάθος και ρυθμό οπτικά. Τίποτα δεν φαίνεται απότομο ή επιτηδευμένο· κάθε στοιχείο φαίνεται τοποθετημένο φυσικά, συμβάλλοντας σε μια ατμόσφαιρα ηρεμίας και ισορροπίας. Ο χώρος προσκαλεί να σταματήσεις, να παρατηρήσεις χωρίς βιασύνη.
Στο κέντρο της σκηνής υπονοείται ένας μικρός τοίχος ή πάγκος που οριοθετεί την περιοχή και οργανώνει τον χώρο. Αυτό το αρχιτεκτονικό στοιχείο εισάγει μια οριζόντια γραμμή που αντιπαραβάλλεται με την κάθετη των δέντρων, προσδίδοντας σταθερότητα στη σύνθεση. Πάνω και δίπλα σε αυτόν τον τοίχο εμφανίζονται διακριτικές ανθρώπινες φιγούρες, ενσωματωμένες στο περιβάλλον χωρίς υπερβολική πρωταγωνιστική παρουσία. Η παρουσία τους προσθέτει μια διακριτική αφηγηματική διάσταση, υποδηλώνοντας καθημερινές και σιωπηλές στιγμές που μοιράζονται σε αυτήν τη γωνιά.
Οι ανθρώπινες μορφές, μικρές και σχεδόν δευτερεύουσες, μεταδίδουν μια αίσθηση οικειότητας και απλής ζωής. Οι χαλαρές τους στάσεις και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον ενισχύουν την ιδέα ενός τόπου ζωντανού και συχνά επισκεπτόμενου, όχι μνημειώδους αλλά κοντινού. Δεν υπάρχουν δραματικά gestures ούτε έντονες ενέργειες· όλα συμβαίνουν με μια ήρεμη φυσικότητα, σαν μια σκηνή που καταγράφηκε περνώντας, φορτισμένη με αυθεντικότητα.
Το φόντο σκοτεινιάζει ελαφρά, με συσσωρεύσεις πυκνότερης βλάστησης που αντιπαραβάλλονται με τους ανοιχτούς κορμούς στο πρώτο πλάνο. Αυτό το παιχνίδι φωτός και σκιάς δημιουργεί μια εμβληματική βάθος και μια αίσθηση καταφυγίου. Ο χώρος φαίνεται να κλείνει απαλά, απομονώνοντας τον χώρο από το θόρυβο του εξωτερικού και μετατρέποντάς τον σε έναν μικρό δικό του κόσμο, όπου ο χρόνος κυλάει με πιο αργό ρυθμό.
Συνολικά, ο πίνακας μεταδίδει μια αίσθηση καθημερινής ηρεμίας και στοχασμού, παρουσιάζοντας έναν αστικό-φυσικό χώρο όπου η ανθρώπινη παρουσία, τα δέντρα και το φθινοπωρινό φως συμβιώνουν σε τέλεια αρμονία, προκαλώντας σιωπή, οικειότητα και μνήμη.
Ιστορία πωλητή
Η Pictura Subastas παρουσιάζει αυτό το υπέροχο έργο τέχνης που ανήκει στον Josep Costa Solé, το οποίο απεικονίζει μια στιγμή καθημερινής ηρεμίας σε έναν αστικό χώρο με δέντρα, όπου το φθινοπωρινό φως και η διακριτική ανθρώπινη παρουσία προκαλούν σιωπή, ιδιωτικότητα και γαλήνη. Το έργο ξεχωρίζει για την εξαιρετική τεχνική του και την υψηλή ζωγραφική ποιότητα που μεταδίδει.
Διαστάσεις με πλαίσιο: 69x78x8 εκ.
Διαστάσεις χωρίς πλαίσιο: 46x55 εκ.
Λάδι σε καμβά χειρόγραφα υπογεγραμμένο από τον καλλιτέχνη στην κάτω αριστερή πλευρά.
Το κομμάτι βρίσκεται σε καλή κατάσταση διατήρησης.
Το έργο πωλείται με ένα όμορφο πλαίσιο (περιλαμβάνεται στη δημοπρασία ως δώρο).
Το έργο προέρχεται από μια αποκλειστική ιδιωτική συλλογή στη Girona.
Σημαντική σημείωση: οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της περιγραφής της παρτίδας.
Το κάδρο θα συσκευαστεί με επαγγελματικό τρόπο από έναν ειδικό της IVEX (https://www.instagram.com/ivex.online/), χρησιμοποιώντας υλικά υψηλής ποιότητας για να διασφαλιστεί η προστασία του. Η τιμή αποστολής καλύπτει τόσο το κόστος επαγγελματικής συσκευασίας όσο και τη μεταφορά.
Η αποστολή θα πραγματοποιηθεί μέσω Correos, GLS ή NACEX με παρακολούθηση. Διαθέσιμες αποστολές σε διεθνές επίπεδο.
Αυτή η εικόνα παρουσιάζει μια αστική σκηνή ντυμένη σε μια οικεία και ήρεμη φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, όπου η φύση και η καθημερινή ζωή διαπλέκονται αρμονικά. Ο χώρος κυριαρχείται από δέντρα με ανοιχτούς και γερούς κορμούς που υψώνονται δυναμικά στο προσκήνιο, καθορίζοντας τη σύνθεση και καθοδηγώντας το βλέμμα προς το εσωτερικό της σκηνής. Τα κλαδιά τους απλώνονται ευρέως, ακόμη φορτωμένα με φθινοπωρινά φύλλα σε ώχρα και χρυσό, δημιουργώντας μια αίσθηση προστασίας και συγκέντρωσης, σαν ο τόπος να προστατεύει αυτούς που τον κατοικούν.
Ο χώρος φαίνεται καλυμμένος με πεσμένα φύλλα και γήινους τόνους, ενισχύοντας την ιδέα του χρόνου που περνά και της αλλαγής εποχής. Το φως, απαλό και φιλτραρισμένο ανάμεσα στα κλαδιά, ρίχνει ευαίσθητες σκιές που προσδίδουν βάθος και ρυθμό οπτικά. Τίποτα δεν φαίνεται απότομο ή επιτηδευμένο· κάθε στοιχείο φαίνεται τοποθετημένο φυσικά, συμβάλλοντας σε μια ατμόσφαιρα ηρεμίας και ισορροπίας. Ο χώρος προσκαλεί να σταματήσεις, να παρατηρήσεις χωρίς βιασύνη.
Στο κέντρο της σκηνής υπονοείται ένας μικρός τοίχος ή πάγκος που οριοθετεί την περιοχή και οργανώνει τον χώρο. Αυτό το αρχιτεκτονικό στοιχείο εισάγει μια οριζόντια γραμμή που αντιπαραβάλλεται με την κάθετη των δέντρων, προσδίδοντας σταθερότητα στη σύνθεση. Πάνω και δίπλα σε αυτόν τον τοίχο εμφανίζονται διακριτικές ανθρώπινες φιγούρες, ενσωματωμένες στο περιβάλλον χωρίς υπερβολική πρωταγωνιστική παρουσία. Η παρουσία τους προσθέτει μια διακριτική αφηγηματική διάσταση, υποδηλώνοντας καθημερινές και σιωπηλές στιγμές που μοιράζονται σε αυτήν τη γωνιά.
Οι ανθρώπινες μορφές, μικρές και σχεδόν δευτερεύουσες, μεταδίδουν μια αίσθηση οικειότητας και απλής ζωής. Οι χαλαρές τους στάσεις και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον ενισχύουν την ιδέα ενός τόπου ζωντανού και συχνά επισκεπτόμενου, όχι μνημειώδους αλλά κοντινού. Δεν υπάρχουν δραματικά gestures ούτε έντονες ενέργειες· όλα συμβαίνουν με μια ήρεμη φυσικότητα, σαν μια σκηνή που καταγράφηκε περνώντας, φορτισμένη με αυθεντικότητα.
Το φόντο σκοτεινιάζει ελαφρά, με συσσωρεύσεις πυκνότερης βλάστησης που αντιπαραβάλλονται με τους ανοιχτούς κορμούς στο πρώτο πλάνο. Αυτό το παιχνίδι φωτός και σκιάς δημιουργεί μια εμβληματική βάθος και μια αίσθηση καταφυγίου. Ο χώρος φαίνεται να κλείνει απαλά, απομονώνοντας τον χώρο από το θόρυβο του εξωτερικού και μετατρέποντάς τον σε έναν μικρό δικό του κόσμο, όπου ο χρόνος κυλάει με πιο αργό ρυθμό.
Συνολικά, ο πίνακας μεταδίδει μια αίσθηση καθημερινής ηρεμίας και στοχασμού, παρουσιάζοντας έναν αστικό-φυσικό χώρο όπου η ανθρώπινη παρουσία, τα δέντρα και το φθινοπωρινό φως συμβιώνουν σε τέλεια αρμονία, προκαλώντας σιωπή, οικειότητα και μνήμη.

