Archie Gittes (1903-1991) - NO RESERVE - Landscape





Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122713 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
NO RESERVE - Landscape, σχέδιο με κάρβουνο σε χαρτί από τον Archie Gittes (1903–1991), Ισπανία, χειρόγραφα υπογεγραμμένο, πρωτότυπη έκδοση, σε κάδρο, 51 × 41 cm (με κάδρο), βάρος 2 kg, σε καλή κατάσταση.
Περιγραφή από τον πωλητή
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Archie Gittes (1903–1991)
Τίτλος: Τοπίο
Χρονολογία: Υπογεγραμμένο και ημερολογημένο το 1932.
Τεχνική: Σκίτσο με μολύβι γραφίτη και σινική μελάνη σε χαρτί.
Βάση: χαρτί με υφή σε απόχρωση κρέμας.
Μέτρα: 22 × 27 εκ. (έργο) · 41 × 51 εκ. (με πλαίσιο)
Στυλ: Ρεαλισμός ποιητικό – Λιρική τοπιογραφία
Ζωγραφική σχολή: Μοντέρνα ευρωπαϊκή σχολή, γαλλικό περιβάλλον.
Κατάσταση διατήρησης: Καλή, με φυσική πατίνα του χρόνου.
Μπράτσο: Μπράτσο από ξύλο μαόνι αυθεντικό, με ευθύ και λιτό πλαίσιο, και ουδέτερο πασπαρτού διατήρησης.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο απεικονίζει ένα ιδιωτικό αγροτικό τοπίο, δομημένο μέσω μιας διαδοχής στιλιζαρισμένων δέντρων που πλαισιώνουν μια χαμηλή και σχεδόν διαφανή αρχιτεκτονική στο βάθος. Η σύνθεση είναι οριζόντια και ισορροπημένη, με ένα οργανικό πρώτο πλάνο από σχηματική βλάστηση που οδηγεί το βλέμμα προς τον ορίζοντα.
Το σχέδιο λύνεται με μια ελεύθερη, ζωηρή και ατμοσφαιρική γραμμή, όπου η γραμμή δεν οριοθετεί, αλλά υποδηλώνει όγκους και φυσικούς ρυθμούς.
Η χρήση της sanguina προσδίδει ζεστασιά και έναν στοχαστικό χαρακτήρα, ενισχύοντας την αίσθηση σιωπής και περισυλλογής. Δεν υπάρχουν ανθρώπινες μορφές: ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει στην ποίηση του τοπίου και στην ηχητική του αντήχηση.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Αυτό το έργο εντάσσεται σαφώς σε έναν ποιητικό ρεαλισμό με ρίζες στη γαλλική παράδοση, κοντά στην ευαισθησία καλλιτεχνών όπως οι Camille Corot, Charles-François Daubigny ή, σε μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, σε ορισμένα εσωτερικά τοπία του Maurice Utrillo και του Albert Marquet. Η οικονομία μέσων, η πρωτοκαθεδρία του περιβάλλοντος και η απουσία αφηγηματικής ανεκδοτολογίας ενισχύουν τον λυρικό χαρακτήρα του.
Ο Archie Gittes δείχνει εδώ μια πρώιμη ωριμότητα, κυριαρχώντας το σχέδιο ως εργαλείο εκφραστικότερο παρά περιγραφικό.
Πρόκειται για ένα εκλεπτυσμένο έργο, συνεπές με το συλλεκτικό γούστο για ευρωπαϊκά σχέδια του πρώτου τρίτου του 20ού αιώνα, ειδικά εκείνα που συνδυάζουν σύγχρονη ευαισθησία και παραδοσιακή τοπιογραφία.
Ένα κομμάτι κομψό, σιωπηλό και πολύ καλά τοποθετημένο στο πλαίσιο της εποχής του.
Ιστορία πωλητή
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Archie Gittes (1903–1991)
Τίτλος: Τοπίο
Χρονολογία: Υπογεγραμμένο και ημερολογημένο το 1932.
Τεχνική: Σκίτσο με μολύβι γραφίτη και σινική μελάνη σε χαρτί.
Βάση: χαρτί με υφή σε απόχρωση κρέμας.
Μέτρα: 22 × 27 εκ. (έργο) · 41 × 51 εκ. (με πλαίσιο)
Στυλ: Ρεαλισμός ποιητικό – Λιρική τοπιογραφία
Ζωγραφική σχολή: Μοντέρνα ευρωπαϊκή σχολή, γαλλικό περιβάλλον.
Κατάσταση διατήρησης: Καλή, με φυσική πατίνα του χρόνου.
Μπράτσο: Μπράτσο από ξύλο μαόνι αυθεντικό, με ευθύ και λιτό πλαίσιο, και ουδέτερο πασπαρτού διατήρησης.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο απεικονίζει ένα ιδιωτικό αγροτικό τοπίο, δομημένο μέσω μιας διαδοχής στιλιζαρισμένων δέντρων που πλαισιώνουν μια χαμηλή και σχεδόν διαφανή αρχιτεκτονική στο βάθος. Η σύνθεση είναι οριζόντια και ισορροπημένη, με ένα οργανικό πρώτο πλάνο από σχηματική βλάστηση που οδηγεί το βλέμμα προς τον ορίζοντα.
Το σχέδιο λύνεται με μια ελεύθερη, ζωηρή και ατμοσφαιρική γραμμή, όπου η γραμμή δεν οριοθετεί, αλλά υποδηλώνει όγκους και φυσικούς ρυθμούς.
Η χρήση της sanguina προσδίδει ζεστασιά και έναν στοχαστικό χαρακτήρα, ενισχύοντας την αίσθηση σιωπής και περισυλλογής. Δεν υπάρχουν ανθρώπινες μορφές: ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει στην ποίηση του τοπίου και στην ηχητική του αντήχηση.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Αυτό το έργο εντάσσεται σαφώς σε έναν ποιητικό ρεαλισμό με ρίζες στη γαλλική παράδοση, κοντά στην ευαισθησία καλλιτεχνών όπως οι Camille Corot, Charles-François Daubigny ή, σε μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, σε ορισμένα εσωτερικά τοπία του Maurice Utrillo και του Albert Marquet. Η οικονομία μέσων, η πρωτοκαθεδρία του περιβάλλοντος και η απουσία αφηγηματικής ανεκδοτολογίας ενισχύουν τον λυρικό χαρακτήρα του.
Ο Archie Gittes δείχνει εδώ μια πρώιμη ωριμότητα, κυριαρχώντας το σχέδιο ως εργαλείο εκφραστικότερο παρά περιγραφικό.
Πρόκειται για ένα εκλεπτυσμένο έργο, συνεπές με το συλλεκτικό γούστο για ευρωπαϊκά σχέδια του πρώτου τρίτου του 20ού αιώνα, ειδικά εκείνα που συνδυάζουν σύγχρονη ευαισθησία και παραδοσιακή τοπιογραφία.
Ένα κομμάτι κομψό, σιωπηλό και πολύ καλά τοποθετημένο στο πλαίσιο της εποχής του.

