Αντίκες Σταυρός - Gilt bronze - 1750-1800 - Σημαντικός λειτουργικός διακοσμητικός σταυρός - 60 εκ.

Σημαντικό λειτουργικό σταυρό από χρυσό μπρούντζο, κατασκευασμένο στη Γαλλία, στην περιοχή της Λορένης, από τα τέλη του 18ου αιώνα έως το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, προοριζόμενο για εκκλησιαστική χρήση κατά τη διάρκεια πομπών και θρησκευτικών τελετών.

Το κομμάτι είναι κατασκευασμένο από μπρούντζο με αυθεντικά υπολείμματα χρυσώματος με φωτιά ή φύλλου χρυσού, κάτι που επιβεβαιώνει τη λειτουργία του σε μια τελετουργική πλαίσια. Τα τριλοβωτά τελειώματα των βραχιόνων, χαρακτηριστικά της μεταγενέστερης γοτθικής διακοσμητικής γλώσσας, επανερμηνευμένα στην εποχή του μπαρόκ και της προ-νεοκλασικής Γαλλίας, το τοποθετούν μέσα στην παράδοση των λειτουργικών σταυρών. Διατηρεί τον εσταυρωμένο Χριστό (σώμα) και την επιγραφή INRI. Στην πίσω πλευρά διακρίνονται οι αυθεντικές αγκυρώσεις της συναρμολόγησης.

Η υψηλή ιστορική αξία αυτού του σταυρού δεν προέρχεται μόνο από την ηλικία του, αλλά και από το σύνολο των παραγόντων που τον τοποθετούν σε μια πολύ συγκεκριμένη και όλο και πιο σπάνια κατηγορία: τα γαλλικά λειτουργικά αντικείμενα προτού από την βιομηχανοποίηση του 19ου αιώνα, κατασκευασμένα πριν από την μαζική παραγωγή μετάλλων.

Αυτό το είδος κομματιών είναι ιδιαίτερα πολύτιμο γιατί:
Άμεσες μαρτυρίες της ιερή τέχνης πριν από τη βιομηχανική παραγωγή.
Αποτελούσαν μέρος της οπτικής και τελετουργικής κληρονομιάς μιας κοινότητας.
Αυτή η τυπολογία αποτελεί μια εξαφανισμένη ή ελλιπή μορφή στα περισσότερα εκκλησιαστικά κτίρια.
Ανήκουν σε μια περίοδο πριν από την γαλλική λειτουργική τυποποίηση, όταν τα αντικείμενα λατρείας κατασκευάζονταν από περιφερειακά εργαστήρια.
Η συνεπής πατίνα και φθορά εγγυώνται αυθεντικότητα.

• Προέλευση: Γαλλία
• Περίπου 1770–1850
Υλικό: Μπρούντζος με υπολείμματα του αρχικού χρυσώματος.
Κατάσταση: Καλά, με απώλειες ανάλογες με την ηλικία του· το corpus και το INRI παρόντα.
Αυθεντικότητα: Πρωτότυπο εκκλησιαστικό αντικείμενο, όχι σύγχρονη αναπαραγωγή.
Ιστορική χρήση: λειτουργικές πομπές και δημόσιες τελετές λατρείας.

Στο πίσω μέρος διατηρούνται τα αρχικά σημεία στερέωσης, προορισμένα να συγκρατούν τη μορφή του Χριστού ή συμπληρωματικά διακοσμητικά στοιχεία, γεγονός που αποδεικνύει ότι αυτό δεν ήταν ένα οικιακό σταυρό, αλλά ένας σταυρός που προοριζόταν να φέρεται ψηλά κατά τις πομπές, συνήθως στερεωμένος σε κοντάρι από ξύλο ή μέταλλο, το οποίο σήμερα έχει εξαφανιστεί. Η τρέχουσα βάση είναι μεταγενέστερη και προστέθηκε για να διευκολύνει την έκθεσή του ως θρησκευτικό σταυρό ή συλλεκτικό αντικείμενο.

Η μεταλλική επιφάνεια διατηρεί αυθεντική πατίνα εποχής, που αντιστοιχεί σε ένα αντικείμενο με πάνω από 150 χρόνια ηλικίας, χωρίς παρεμβάσεις επεμβατικής αποκατάστασης ή σύγχρονο επαναχρωματισμό. Πρόκειται για μια χειροποίητη χυτή εργασία, προγενέστερη της μαζικής βιομηχανικής παραγωγής που, από τον 19ο αιώνα, αντικατέστησε αυτού του είδους τα λειτουργικά αντικείμενα που κατασκευάζονταν κατόπιν παραγγελίας από ενορίες.

Δεν είναι απλώς ένας σταυρός. Είναι ένας σιωπηλός μάρτυρας σε πομπές, προσευχές και αιώνες πίστης.
Πήγε μπροστά σε ένα λαό που περπατούσε πίσω της, όχι για να διακοσμήσει έναν χώρο, αλλά για να ανοίξει δρόμο, να προστατεύσει, να ευλογήσει και να ενώσει.

Το να το έχεις σήμερα στα χέρια σου είναι να διατηρείς ένα άθικτο κομμάτι του χρόνου στον οποίο τα αντικείμενα δεν κατασκευάζονταν απλώς: αφιερώνονταν.
Η παρουσία σου μετατρέπει κάθε χώρο σε έναν τόπο περισυλλογής, ιστορίας και πνευματικής δύναμης.
Για όποιον το αποκτήσει, δεν θα είναι απλώς ένα διακοσμητικό αντικείμενο: θα είναι μια γαλλική κληρονομιά προγενέστερη της βιομηχανικής εποχής, ένα κομμάτι που δεν παρατηρείται απλώς… αλλά φυλάσσεται, προστατεύεται. Τιμάται. Διατηρείται.