Anton Kaestner - #248 - L - " Poppies ".

#248 - L - "Παπαρούνες".
Μοναδικό κομμάτι, αυθεντικό έργο του Anton Kaestner, απευθείας από το Παρισινό εργαστήριο.

Ακρυλικό σε σπρέι σε πλάκα plexiglas 3mm.
Αυτός ο πίνακας δεν είναι εκτύπωση. Πρόκειται για ένα αυθεντικό έργο ζωγραφισμένο σε πολλαπλά στρώματα, με την λαμπερή επιφάνεια 'glossy' που μοιάζει με την εφαρμογή μιας ρητίνης και είναι μοναδική.

Διαστάσεις: Ίντσες 24,2 * 17,3 * 0,12 / 61,5 * 44 * 0,3 εκ. χωρίς πλαίσιο.
Αυτός ο πίνακας παραδίδεται χωρίς πλαίσιο. Διαθέσιμος σε παραγγελία, το αλουμινένιο πλαίσιο Nielsen 34N Chêne, με επιπλέον χρέωση 120€ συμπεριλαμβανομένων φόρων κατά την αποστολή.

Το έργο υπογράφεται στο πίσω μέρος.
Ένα πιστοποιητικό αυθεντικότητας το συνοδεύει.
Η παράδοση καλύπτεται από ασφάλεια.

Ο Anton Kaestner είναι ένας Ελβετός ζωγράφος, γλύπτης και συγγραφέας με έδρα το Παρίσι. Τα έργα του εκτίθενται σε όλη την Ευρώπη, στην Ελβετία και στο Ντουμπάι. Περισσότερες πληροφορίες και επιλογές στο www.antonkaestner.com.

Επόμενη έκθεση - Λωζάννη Μάρτιος 2026.


Βιογραφία

Γεννημένος στη Γενεύη της Ελβετίας, μεγάλωσα περιτριγυρισμένος από τη φυσική ομορφιά και τον πολιτιστικό πλούτο της πατρίδας μου. Η δημιουργικότητα εκτιμούνταν στην οικογένειά μου και ο αείμνηστος παππούς μου, ένας τεχνίτης και καλλιτέχνης, ήταν η επιρροή του οποίου έσπειρε τον σπόρο για αυτό που τελικά θα γινόταν το πάθος της ζωής μου.
Το 1993, άρχισα να ζωγραφίζω ιδιωτικά, πειραματιζόμενος με αμέτρητα ακρυλικά σε σημειωματάρια A4 και στη συνέχεια A3. Με ελκύει αρχικά η αφηρημένη τέχνη και ο αφαιρετικός εξπρεσιονισμός. Με την πάροδο του χρόνου, και ενώ θεωρώ τον εαυτό μου άθεο, ανέπτυξα επίσης μια αγάπη για πνευματικά υλικά, καθώς αντανακλούσαν την εξερεύνηση της ανθρώπινης ύπαρξης, της μελαγχολίας και των βαθύτερων αληθειών της φύσης και της ζωής.
Ωστόσο, η πορεία για να γίνει κανείς πραγματικά καλλιτέχνης δεν ήταν άμεση.
Για πάνω από τρεις δεκαετίες, ακολούθησα μια διεθνή επιχειρηματική καριέρα που με ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το Μαρόκο, το Βέλγιο, την Ασία και τη Γαλλία. Τα ταξίδια μου διεύρυναν την οπτική μου, εκθέτοντάς με σε ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών επιρροών. Όπου κι αν πήγαινα, βυθιζόμουν στις τοπικές καλλιτεχνικές σκηνές και ασχολούμουν με τη δημιουργική ενέργεια κάθε τόπου.
Παρά την επικέντρωσή μου στην επιχειρηματική μου καριέρα, η τέχνη ήταν πάντα ένα κομμάτι του εαυτού μου, σιγοβράζοντας σιωπηλά κάτω από την επιφάνεια. Για σχεδόν 30 χρόνια, η ζωγραφική έγινε μια μορφή μυστικού διαλογισμού για μένα - ένας τρόπος να απελευθερωθώ από τον κόσμο και να επικεντρωθώ στον εσωτερικό μου εαυτό.
Πάντα έβρισκα τεράστια ικανοποίηση στη ζωγραφική. Κάθε νέο έργο είναι ένα ταξίδι όπου μπορώ να δοκιμάσω τη δημιουργικότητά μου, να εξερευνήσω νέες τεχνικές και να ζήσω γνήσιες εμπειρίες. Μέσα από την τέχνη μου, πάντα ήλπιζα να προσφέρω στους άλλους μια ειλικρινή συνάντηση με την ομορφιά, μια ευκαιρία να δουν τον κόσμο από μια διαφορετική οπτική γωνία και να αναλογιστούν τη ζωή τους.
Το 2021, μετά την αποχώρησή μου από την επιχειρηματική μου καριέρα, αφοσιώθηκα πλήρως στη ζωγραφική. Ίδρυσα το στούντιο μου στο Παρίσι και άρχισα να αφιερώνομαι ολοκληρωτικά στην τέχνη μου. Μέχρι το τέλος του 2023, ξεκίνησα την καλλιτεχνική μου καριέρα και, προς έκπληξή μου, το έργο μου κέρδισε γρήγορα αναγνώριση, βρίσκοντας στέγη σε ιδιωτικές συλλογές σε όλη την Ευρώπη, ειδικά στη Γαλλία, την Πορτογαλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία.


Καλλιτεχνικό Βιογραφικό

Η πρώτη μου ατομική έκθεση, με τίτλο «Échos», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στα τέλη του 2024, παρουσίασε μια ξεχωριστή προσέγγιση στην τέχνη, μακριά από τις παραδοσιακές τεχνικές ζωγραφικής: Ζωγραφίζω με ακρυλικά, μεταλλικές χρωστικές και σπρέι στο πίσω μέρος ανακυκλωμένου εξωθημένου πλεξιγκλάς, μια ελαφριά, λεία, γυαλιστερή και μερικές φορές εύθραυστη επιφάνεια.
Αυτή η διαδικασία με εμποδίζει να δω το έργο καθώς εξελίσσεται. Δεν έχω οπτική ανατροφοδότηση ή έλεγχο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας - κάτι που καλωσορίζω. Επιτρέπω «τυχαία πειράματα» - οτιδήποτε βραχυκυκλώνει τη λογική! - να καθοδηγούν το αποτέλεσμα, τα επίπεδα και τα εφέ καθρέφτη που δημιουργώ, και αφήνω χώρο για αποκάλυψη και ανακάλυψη όταν το έργο τελικά εκτίθεται. Αυτή η προσέγγιση που αντηχεί με τη διαδικασία αποκάλυψης / στερέωσης της φωτογραφίας είναι απαιτητική και απελευθερωτική. Οι αξίες της σύνθεσης εμπλουτίζονται από επίπεδα και διαφάνειες, δίνοντας όμως σε κάθε έργο μια «ασκητική» ποιότητα: Χαίρομαι όταν αναγνωρίζω «αμετάβλητες αναγκαιότητες», δηλαδή αυτό που είναι πιθανό να ανακαλύψουμε όταν σταματάμε στη σιωπή και το φως.
Διατηρώ την προσέγγισή μου σκόπιμα απλή. Ούτε «συναίσθημα» ούτε «θεωρητική αντίληψη», αλλά εμπειρία του είναι. Ούτε «ταχεία κατανάλωση» ούτε «νοηματοδότηση / πνευματική κατοχή», αλλά διεύρυνση της συνείδησης και εξερεύνηση της πραγματικότητας, των ορατών και αόρατων ιστοριών της. Η τέχνη μου είναι μια αναζήτηση για «ζωή στην καρδιά της ζωής», το «le vif» όπως θα το έλεγε ο γάλλος μάστερ SF Alain Damasio.
Ενώ το έργο μου μπορεί μερικές φορές να θυμίζει τη διαφάνεια και τη φωτεινότητα του βιτρό, παραμένει σχεδόν εντελώς αφηρημένο. Επιπλέον, το πλεξιγκλάς προσδίδει στον πίνακα μια λαμπερή επιδερμίδα όπου μπορεί κανείς να διακρίνει τη δική του σιλουέτα, διαφορετική για κάθε νέο θεατή. Κάθε έργο λειτουργεί σαν ένας διακριτικός καθρέφτης: ζει, αλλάζει, βλέπει.
Η αλληλεπίδραση του φωτός, του χρώματος και της υφής, καθώς και των τμημάτων που λείπουν, απαιτεί μόνο ενσυναίσθηση. Ας ελπίσουμε ότι το παιχνίδι μεταξύ των «λεπτομερειών για το κοντινό» και της «απόστασης για το σύνολο», θα ενθαρρύνει τους θεατές να ξεκινήσουν τα δικά τους ενδοσκοπικά ταξίδια.
Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω όλες τις απαντήσεις και θέλω να παραμένω ταπεινός/ή για το τι μπορεί να επιτευχθεί. Απλώς, βρίσκω ικανοποίηση στη συνεχή διαδικασία αμφισβήτησης και ανάπτυξης. Κάθε νέα δημιουργία είναι μια αντιπαράθεση με τα όριά μου, που με ωθεί να βελτιώσω τις δεξιότητές μου και να εξερευνήσω περαιτέρω τι μπορώ να πετύχω. Η ζωγραφική για μένα είναι μια καθημερινή τέχνη, μια εξερεύνηση, ένας τρόπος για να πυροδοτήσω ουσιαστικές συζητήσεις.

Όπως θα έλεγε ο Jean Bazaine: «Η καθημερινή εξάσκηση πολλαπλασιάζει το πάθος για το να βλέπεις».

Anton Kaestner