Gibson - L6-S Custom - - Ηλεκτρική κιθάρα - Ηνωμένες Πολιτείες - 1973

Η κιθάρα βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, με μερικές μικρές γρατζουνιές από ελαφρύ buckle rash. Το φινίρισμα είναι υπέροχο, δεν φαίνεται ότι είναι μια κυρία 52 ετών. Σχεδόν ποτέ δεν βλέπεις τέτοιο φινίρισμα, και ακόμα κι αν το δεις, ποτέ δεν είναι τόσο διατηρημένο! Ακούγεται υπέροχη, πολύπλευρη και εύκολη στο παίξιμο! Βαθμολογία συλλεκτών!

Το Gibson L6S (συνήθως Gibson L6-S, ή L6 solid) κυκλοφόρησε το 1973 ως η πρώτη πλήρως από σφένδαμο ηλεκτρική κιθάρα σώματος της εταιρείας. Επίσης, είχε μια λαιμό με 24 τάστα και δύο οκτάβες. Παράχθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, με λίγο πάνω από 18.000 όργανα συνολικά, καθιστώντας το σίγουρα μία από τις πιο επιτυχημένες κιθάρες της Gibson στη δεκαετία του '70. Το L6-S ήταν η επιτομή της παραγωγής Gibson της εποχής Norlin. Η χρήση σφένδαμμου για σώματα, λαιμούς και τάστα, συνήθως με απλή διαφανή επίστρωση, δημιούργησε ένα όργανο αρκετά διαφορετικό από τις προηγούμενες κιθάρες, τόσο οπτικά όσο και ηχητικά. Αντιπαραβάλλεται με τις κιθάρες από μαόνι και ροζέ, με φινιρίσματα Sunburst, Cherry ή Walnut. Περίπου το ένα τρίτο των L6-S (Custom) κιθάρων ήταν μαύρα με έβενο για τα τάστα, διατηρώντας σώμα και λαιμό από σφένδαμμο. Υπήρχαν και άλλα φινιρίσματα (συμπεριλαμβανομένου ενός πολύ ελκυστικού Cherry Sunburst), αλλά παράγονταν σε πολύ μικρότερες ποσότητες.



Τα πρώιμα παραδείγματα L6-S κατασκευάστηκαν στο διάσημο εργοστάσιο της Gibson στο Kalamazoo, αν και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, το L6S παραγόταν στο δεύτερο εργοστάσιο της Gibson, τη νεοανοίγεια εγκατάσταση στο Nashville. Αρχικά, η κιθάρα οριζόταν απλώς ως L6-S, αν και με την προσθήκη δύο νέων μοντέλων (1974s Midnight Special και 1975s L6-S Deluxe), το αρχικό L6-S έγινε το L6-S Custom.



Το Midnight Special και το L6-S Deluxe είχαν στόχο μια χαμηλότερη τιμή, χρησιμοποιώντας βελανιδιά ως ξύλο σώματος, ελαφρώς απλούστερα ηλεκτρονικά και (στην περίπτωση του Midnight Special) βιδωτό λαιμό. Κανένα από αυτά δεν ήταν τόσο επιτυχημένο (εμπορικά) όσο το L6-S.



Η Gibson L6-S σχεδιάστηκε το 1972 από τον τότε υπάλληλο της Gibson, Bill Lawrence. Ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια κιθάρα με μια όσο το δυνατόν πιο ποικίλη γκάμα ήχων, χωρίς υπερβολικά πολύπλοκα ηλεκτρονικά, και κάτι που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί την σειρά έξι χορδών της Fenders. Ο Bill Lawrence εξηγεί:

Το 1972, μου ζητήθηκε να σχεδιάσω ένα σύστημα πολλαπλού ήχου για το SG Standard. Αυτό δεν μου φάνηκε καθόλου λογικό, και μετά από αρκετές συναντήσεις με το τμήμα μάρκετινγκ, τους έπεισα να εισάγουν μια εντελώς νέα solid-body κιθάρα που θα προσέφερε μια ευρεία ποικιλία διαφορετικών ήχων. Μου δόθηκε ελεύθερο χέρι, υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρούσα ένα συγκεκριμένο όριο κόστους παραγωγής. Για να μείνω εντός αυτού του ορίου, έπρεπε να χρησιμοποιήσω το υπάρχον υλικό τους, συμπεριλαμβανομένων των καλυμμάτων των pickups, και τα περιγράμματα του σώματος που ήθελα δεν ήταν επίσης μέσα στον προϋπολογισμό. Με μόλις 25 δολάρια επιπλέον, θα μπορούσα να κατασκευάσω την κιθάρα σύμφωνα με τις προδιαγραφές μου. Επιπλέον, είχα σχεδιάσει μια όμορφη τριπλή βάση ελαφρού βάρους από σκληρυμένο ανοξείδωτο ατσάλι, που μπορούσε να μετατραπεί σε tremolo, και δύο διακόπτες τριών θέσεων για εννέα διαφορετικούς ήχους. Ο πρώτος διακόπτης τριών θέσεων ήταν επιλογέας pickup, ενώ ο δεύτερος επιλογέας ήχου — η θέση ένα ήταν για ήχο Les Paul, η θέση δύο για Strat, και η θέση τρία για Tele.



Λοιπόν, έπρεπε να μείνω εντός του προϋπολογισμού, και καταλήξαμε με έναν περιστροφικό διακόπτη έξι θέσεων, pickups με μεγάλα καλύμματα humbucker, μια τυπική γέφυρα Schaller με ουρά 'stop', και ένα σώμα που φαίνεται άγαρμπα. Το αρχικό μου πρωτότυπο είχε μια όμορφη, κομψά σχηματισμένη προστατευτική πλάκα, αλλά και αυτό άλλαξε κάποιος. Ακόμα και με αυτές τις αλλαγές, το αρχικό μοντέλο L6-S ήταν ακόμα εξαιρετικό. Όταν ανέλαβε η νέα ιδιοκτησία, έγιναν ακόμα περισσότερες αλλαγές, και μέχρι το 1976, το L6-S είχε γίνει απλώς ένα ακόμα Gibson solid-body σε στυλ Les Paul. Το μόνο που έμεινε από το αρχικό μου σχέδιο ήταν το λεπτό, ελαφρύ σώμα με το μεγάλο κόψιμο για εύκολη πρόσβαση σε όλες τις 24 τάσεις.

Διάβασε το υπόλοιπο αυτού του άρθρου στον ιστότοπο του Bill Lawrence.

Το L6-S (ή το L6-S Custom, όπως τελικά ήταν γνωστό) παρουσιάστηκε το 1973 στην καλοκαιρινή έκθεση NAMM στο Σικάγο, πολύ ως μια πιο προσιτή έκδοση του Gibson L-5S. Διατήρησε το σχήμα σώματος του L-5S, είχε ακόμα σώμα / λαιμό από σφένδαμο (αν και το L-5S ήταν από καμπυλωτό σφένδαμο, και όχι από κοντόκοκκο) και ένα (προαιρετικό) έβενο fingerboard. Τα στερεά σώματα μέχρι τότε ήταν παραδοσιακά από μαόνι, αλλά για λόγους οικονομίας και μόδας, τη δεκαετία του εβδομήντα παρατηρήθηκε μια σειρά από Gibson με σφένδαμο, και το L6-S ήταν ένα από αυτά.

Η ηλεκτρική διαφορά από το L-5S ήταν, ωστόσο, με τον διακόπτη φάσης έξι θέσεων, ή «Q System» - δύο απίστευτα καυτά Super Humbucking pickups που είναι συνδεδεμένα σε σειρά, παράλληλα ή μεμονωμένα - με ελέγχους για το τρέιλερ και το μεσαίο εύρος. Η ιδέα ήταν να προσφέρει νέους ήχους και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευελιξία: «από το country

Προδιαγραφές Gibson L6-S.

L6-S Custom

Διαθέσιμος 1973-81 (ίσως και αργότερα).

Δύο κεραμικά καλυμμένοι υπερ-μπάσο (μέρη 13682, μπροστά· 13683, πίσω)

Κλίμακα 24 3/4"

Σώμα από σφένδαμο. Πλάτος 13 1/2" (κάτω μέρος), μήκος 16 1/2", πάχος 1 1/4".

Σετ λαιμού από σφεντάμι, με ταστιέρα από σφεντάμι, ροζόδεντρο ή έβενο. 24 τάστα. Δείκτες κουκκίδων (μερικά πρώιμα παραδείγματα έχουν δείκτες μπλοκ)

Πλάτος στη ράγα 1 9/16"

Έλεγχοι όγκου υλικού, μεσαίων και 'περίθλαση πρίμων'. Διακόπτης επιλογής μαγνητών με 6 θέσεις. Ευρύς διαδρομής γέφυρα tune-o-matic, με ουρά stop-bar.

Τελειώματα: Cherry Sunburst, Natural Maple Gloss, Black, Cherry, Wine Red, Tobacco Sunburst, από το Silverburst του 1980.

Οι Σημειώσεις: Προς το παρόν, η πιο δημοφιλής σειρά, ξεπερνώντας το Deluxe 4:1 και το Midnight Special.