David Roberts R.A/Louis Haghe/George Croly - The Holy Land - 1889

Το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ των εικονογραφήσεων της Αγίας Γης!!!
«Άγια Γη» μετά από λιθογραφίες του Louis Haghe, από πρωτότυπες ζωγραφιές του David Roberts, R.A.. Με ιστορικές περιγραφές από τον Reverend George Croly. Αυτή είναι η πρώτη έκδοση, δηλαδή ένας τόμος, που δημοσιεύθηκε από την Cassell, Petter, Galpin & Co το 1889. Το βιβλίο χωρίζεται σε 3 διαχωρισμούς: Διαχωρισμός I Ιερουσαλήμ και Γαλιλαία· Διαχωρισμός II ο Ιορδάνης και η Βηθλεέμ· και Διαχωρισμός III η Idumea και η Petra. Υπάρχουν συνολικά 120 λιθογραφίες σε sepia τόνους - 42 στον Διαχωρισμό I, 42 στον Διαχωρισμό II και 36 στον Διαχωρισμό III.
Δέσιμο σε τυρκουάζ ύφασμα με σκληρά φύλλα, με μεγάλο χρυσό εικαστικό και χρυσά γράμματα στο εμπρόσθιο φύλλο. Μαύρη εικονογράφηση και χρυσά γράμματα στον κορμό. Τα φύλλα έχουν γωνίες με εσοχές και παρουσιάζουν λίγη φθορά στις γωνίες. Μαύρα εσωτερικά φύλλα με προσωπική ετικέτα βιβλίου για τον F G B Witts στο μπροστινό. Χρυσά άκρα σελίδων. Υφασμάτινη προστατευτική διαφάνεια για το εξώφυλλο, το οποίο έχει ελαφριά φθορά, όπως και η σελίδα τίτλου του πρώτου μέρους. Περιστασιακά πολύ ελαφριά φθορά. ΕΙΚΟΝΕΣ σε άριστη κατάσταση!!!! Δυστυχώς, όπως συχνά συμβαίνει, η αρχική κόλλα gutta percha έχει διαλυθεί, με αποτέλεσμα σχεδόν όλες οι σελίδες να είναι αποσπασμένες, αλλά αλλιώς είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τα Div I και II έχουν αριθμημένες μαζί τις σελίδες - 85 σελίδες κειμένου + πλάκες· το Div III 36 σελίδες + πλάκες.
Το έργο του Roberts «ήταν η αποθέωση της έγχρωμης λιθογραφίας» (Abbey, Travel). Η πρώτη έκδοση σε quarto κυκλοφόρησε από τους Day & Son το 1855-6. Ο David Roberts (1796-1864) απολάμβανε μεγάλη δημοτικότητα στην εποχή του για τις ευρωπαϊκές του απόψεις, αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν σίγουρα η «Ιερή Γη», και πάνω σε αυτό βασίζεται η σύγχρονη εκτίμηση του έργου του. Τον Αύγουστο του 1838, έφτασε στην Αλεξάνδρεια για να ξεκινήσει μια προσεκτικά σχεδιασμένη επιχείρηση. Υπάρχει ισχυρισμός ότι ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που είχε απεριόριστη πρόσβαση στις τζαμιά του Καΐρου, με την προϋπόθεση ότι δεν θα προξενούσε βεβήλωση χρησιμοποιώντας πινέλα από τρίχες γουρουνιού. Αφήνοντας το Κάιρο, ταξίδεψε κατά μήκος του Νείλου για να καταγράψει τα μνημεία που απεικονίζονται στη διαίρεση της Αιγύπτου και της Νουβίας στο έργο, ταξιδεύοντας μέχρι το Wadi Halfa και τη Δεύτερη Καταρράκτη. Κατά την έκδοσή του, αυτές οι εικόνες προκάλεσαν τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Καθώς επέστρεφε στο Κάιρο, ο Roberts σχημάτισε μια ομάδα που περιελάμβανε τον John Kinnear, ο οποίος άφησε τη δική του αφήγηση της επόμενης διαδρομής, «Cairo, Petra και Δαμασκός», το 1839. Η ομάδα υιοθέτησε αραβική ενδυμασία και ξεκίνησε με πάνω από είκοσι καμήλες και έναν ντόπιο φρουρό. Η διαδρομή τους προς την Petra περνούσε από το όρος Σινά, το Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης και το Άκαμπα. Η περίοδος στην Petra (ή Idumea) ήταν για τον Roberts μια από τις κορυφαίες στιγμές ολόκληρου του ταξιδιού. Μόνο η δυσκολία με τις τοπικές φυλές τον ανάγκασε να συνεχίσει προς την Χεβρών. Από εκεί, φήμες για πανούκλα στην Ιερουσαλήμ τον οδήγησαν σε παράκαμψη προς τη Γάζα, το Ασκαλών και το Γιαφά πριν είναι ασφαλές να εισέλθει στην Αγία Πόλη. Από εκεί επισκέφθηκε επίσης την Ιεριχώ, τη Θάλασσα της Τιβεριάδας και άλλα βιβλικά τοπία. Η διαδρομή μπορεί εύκολα να ανασυγκριθεί, καθώς κάθε πλάκα σε όλο το έργο είναι ακριβώς ημερολογημένη. Τελικά, ο Roberts κατευθύνθηκε προς τη Μεσόγειο μέσω Ναμπλούς και Ναζαρέτ και επισκέφθηκε τις παράκτιες πόλεις Τύρος, Σιδώνα και Άκρα. Το Baalbek ήταν ο τελευταίος στόχος που επιτεύχθηκε, πριν τον αναγκάσει μια διαλείπουσα πυρετική κατάσταση και η επιδείνωση της πολιτικής κατάστασης να εγκαταλείψει τις ελπίδες του για πρόσβαση στη Δαμασκό και την Παλμύρα. Αντ' αυτού, ο Roberts πήγε στη Βηρυτό. Ωστόσο, είχε ήδη επιτύχει αρκετά ώστε να γίνει επίτιμος ακαδημαϊκός της Βασιλικής Ακαδημίας με την επιστροφή του στην Αγγλία.
Τέλειο δώρο Χριστουγέννων.