Juan Francisco Vidaller (1925) - Chrysanthemums and bamboo





Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122910 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Χρυσάνθεμα και μπαμπού, πίνακας λάδι σε καμβά από τον Juan Francisco Vidaller (1925) στην Ισπανία, περίοδος 1950–1960, διαστάσεις 60 × 73 cm (77 × 90 cm με κάδρο), χειρόγραφο υπογραφής, σε καλή κατάσταση, βάρος 8 kg, πωλείται με κάδρο.
Περιγραφή από τον πωλητή
Χρυσάνθεμα και μπαμπού σε ισορροπία
Στυλ: Μεταϊμπρεσιονισμός με figurative στοιχεία / Λιρικός ρεαλισμός
Ζωγραφική Σχολή: Ισπανική Σχολή του 20ού αιώνα (διακοσμητική μεσογειακή παράδοση)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Juan Francisco Vidaller (1925)
Χρόνος: 20ός αιώνας, δεύτερο μισό
Τεχνική: Λάδι σε καμβά
Διαστάσεις: 60 × 73 εκ.
Διαστάσεις με πλαίσιο: 77 × 90 εκ.
Υπογραφή: Υπογεγραμμένο στην κάτω δεξιά γωνία
Κατάσταση διατήρησης: Πολύ καλή
Μάρκο: Μάρκο από ξύλο, σκαλιστό και χρυσωμένο, με κλασική προφίλ, καλής αναλογίας και χειροτεχνικής ποιότητας, που αναδεικνύει τον διακοσμητικό και εικαστικό χαρακτήρα του έργου.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο παρουσιάζει μια νεκρή φύση με λουλούδια, κυριαρχούμενη από ένα πλούσιο κλαδί πολύχρωμων χρυσάνθεμων — λευκών, κίτρινων, κόκκινων και ροζ — τοποθετημένων σε ένα κεντρικό βάζο, συνοδευόμενα από στιλιζαρισμένους βλαστούς μπαμπού που υψώνονται κάθετα στο βάθος. Η σύνθεση δομείται μέσω μιας ισορροπίας ανάμεσα σε πυκνές ανθοστοιχίες και ανοιχτούς χώρους, επιτυγχάνοντας μια οπτική αρμονία μεγάλης γαλήνης.
Η πινσέλα είναι παχύρευστη και εκφραστική, ειδικά στα πέταλα, όπου η στρώση προσδίδει όγκο και ζωντάνια.
Το ουδέτερο, θερμό και ελαφρώς υφασμένο φόντο λειτουργεί ως σιωπηρός αντίβαρο που τονίζει το χρώμα και τη χειρονομία του ανθοδέσμης. Εικαστικά, το έργο αναφέρεται στην κλασική παράδοση της νεκρής φύσης ως σύμβολο της εφήμερης ομορφιάς και της περισυλλογής, επαναπροσδιορισμένο από μια σύγχρονη ευαισθησία.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Ο Juan Francisco Vidaller εντάσσεται στην παράδοση του ισπανικού λυρικού ρεαλισμού του 20ού αιώνα, κοντά σε μια μετα-ιμπρεσιονιστική ευαισθησία με μεσογειακή ρίζα.
Ο χειρισμός του χρώματος και της ύλης θυμίζει, σε διακοσμητικό επίπεδο, ορισμένα ανθογραφικά νεκρά φύλλα του Joaquim Mir, Anglada Camarasa στην πιο συγκρατημένη του εκδοχή, ή ακόμα και την κομψότητα της σύνθεσης του Henri Fantin-Latour, αν και με πιο ελεύθερη και εκφραστική γλώσσα.
Το έργο ξεχωρίζει για την ισορροπία μεταξύ ακαδημαϊκού επαγγέλματος και ελευθερίας στην έκφραση, προσφέροντας μια ειλικρινή ζωγραφική, καλά ολοκληρωμένη και με αξιοσημείωτη διακοσμητική έλξη.
Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της ισπανικής λουλουδικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα, με μια σταθερή αισθητική παρουσία και ένα πλαίσιο ποιότητας που αυξάνει την εκθεσιακή και συλλεκτική του αξία.
Ιστορία πωλητή
Χρυσάνθεμα και μπαμπού σε ισορροπία
Στυλ: Μεταϊμπρεσιονισμός με figurative στοιχεία / Λιρικός ρεαλισμός
Ζωγραφική Σχολή: Ισπανική Σχολή του 20ού αιώνα (διακοσμητική μεσογειακή παράδοση)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Συγγραφέας: Juan Francisco Vidaller (1925)
Χρόνος: 20ός αιώνας, δεύτερο μισό
Τεχνική: Λάδι σε καμβά
Διαστάσεις: 60 × 73 εκ.
Διαστάσεις με πλαίσιο: 77 × 90 εκ.
Υπογραφή: Υπογεγραμμένο στην κάτω δεξιά γωνία
Κατάσταση διατήρησης: Πολύ καλή
Μάρκο: Μάρκο από ξύλο, σκαλιστό και χρυσωμένο, με κλασική προφίλ, καλής αναλογίας και χειροτεχνικής ποιότητας, που αναδεικνύει τον διακοσμητικό και εικαστικό χαρακτήρα του έργου.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο παρουσιάζει μια νεκρή φύση με λουλούδια, κυριαρχούμενη από ένα πλούσιο κλαδί πολύχρωμων χρυσάνθεμων — λευκών, κίτρινων, κόκκινων και ροζ — τοποθετημένων σε ένα κεντρικό βάζο, συνοδευόμενα από στιλιζαρισμένους βλαστούς μπαμπού που υψώνονται κάθετα στο βάθος. Η σύνθεση δομείται μέσω μιας ισορροπίας ανάμεσα σε πυκνές ανθοστοιχίες και ανοιχτούς χώρους, επιτυγχάνοντας μια οπτική αρμονία μεγάλης γαλήνης.
Η πινσέλα είναι παχύρευστη και εκφραστική, ειδικά στα πέταλα, όπου η στρώση προσδίδει όγκο και ζωντάνια.
Το ουδέτερο, θερμό και ελαφρώς υφασμένο φόντο λειτουργεί ως σιωπηρός αντίβαρο που τονίζει το χρώμα και τη χειρονομία του ανθοδέσμης. Εικαστικά, το έργο αναφέρεται στην κλασική παράδοση της νεκρής φύσης ως σύμβολο της εφήμερης ομορφιάς και της περισυλλογής, επαναπροσδιορισμένο από μια σύγχρονη ευαισθησία.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Ο Juan Francisco Vidaller εντάσσεται στην παράδοση του ισπανικού λυρικού ρεαλισμού του 20ού αιώνα, κοντά σε μια μετα-ιμπρεσιονιστική ευαισθησία με μεσογειακή ρίζα.
Ο χειρισμός του χρώματος και της ύλης θυμίζει, σε διακοσμητικό επίπεδο, ορισμένα ανθογραφικά νεκρά φύλλα του Joaquim Mir, Anglada Camarasa στην πιο συγκρατημένη του εκδοχή, ή ακόμα και την κομψότητα της σύνθεσης του Henri Fantin-Latour, αν και με πιο ελεύθερη και εκφραστική γλώσσα.
Το έργο ξεχωρίζει για την ισορροπία μεταξύ ακαδημαϊκού επαγγέλματος και ελευθερίας στην έκφραση, προσφέροντας μια ειλικρινή ζωγραφική, καλά ολοκληρωμένη και με αξιοσημείωτη διακοσμητική έλξη.
Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι της ισπανικής λουλουδικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα, με μια σταθερή αισθητική παρουσία και ένα πλαίσιο ποιότητας που αυξάνει την εκθεσιακή και συλλεκτική του αξία.

