After Paul Cézzane (1839- 1906) - The card players





Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 122910 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Περιγραφή από τον πωλητή
Η σιωπηλή αποχώρηση. Οι παίκτες των καρτών
Στυλ: Μεταϊμπρεσιονισμός – Αργό Cézannismo.
Σχολή ζωγραφικής: Μοντέρνα γαλλική σχολή (κύκλος και επιρροή του Paul Cézanne)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Δημιουργός: Άγνωστος, μετά Paul Cézanne (1839–1906)
Χρονολογία: Αρχές του 20ού αιώνα
Τεχνική: Λάδι σε πάνελ
Μέτρα: 31 × 41,5 εκ. (έργο) | 38 × 49 εκ. (με πλαίσιο)
Κατάσταση διατήρησης: Καλή, με φυσική πατίνα του χρόνου.
Μάρκο: Παλαιό ξύλινο πλαίσιο, σκαλιστό και χρυσωμένο, με ανάγλυφη διακόσμηση με λουλουδάτα μοτίβα, με εξαιρετική χειροτεχνική ποιότητα και συνεπή με την χρονολογία του έργου.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει δύο ανδρικές φιγούρες καθισμένες απέναντι, γύρω από ένα τραπέζι, εστιασμένες σε ένα ιδιωτικό και σιωπηλό παιχνίδι, συνοδευόμενες από ένα κεντρικό μπουκάλι που λειτουργεί ως άξονας σύνθεσης.
Η κατασκευή είναι σταθερή και γεωμετρική, με απλοποιημένους όγκους και σταθερά περιγράμματα, αποκαλύπτοντας καθαρά το διάσημο μοτίβο των 'Παίκτες χαρτιών' του Cézanne.
Η θερμή παλέτα, κυριαρχούμενη από ώχρες, γη και βαθύ καφέ, ενισχύει την εσωστρεφή και διαχρονική ατμόσφαιρα, ενώ η πυκνή και ματ πινελιά υπογραμμίζει την υλικότητα του χρώματος έναντι της ανεκδοτικής λεπτομέρειας.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Το έργο εντάσσεται πλήρως στο Cézannisme, ένα βασικό κίνημα του μεταϊμπρεσιονισμού που δίνει προτεραιότητα στη δομή, το βάρος του όγκου και την εσωτερική αρχιτεκτονική της σύνθεσης.
Υπάρχουν σαφείς ομοιότητες με τον Paul Cézanne, καθώς και με καλλιτέχνες που επηρεάστηκαν από αυτόν, όπως ο André Lhote, ο Maurice Denis ή ορισμένα μέλη της Σχολής των Παρισίων.
Χωρίς να επιδιώκει ριζική πρωτοτυπία, ο πίνακας ξεχωρίζει για την ειλικρίνεια του στη φόρμα, την ισορροπία στη σύνθεση και την πιστότητα στο στυλ, καθιστώντας τον ένα πολύ ελκυστικό κομμάτι για συλλέκτες που ενδιαφέρονται για έργα υψηλής ποιότητας, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μοντέρνας τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα.
Ιστορία πωλητή
Η σιωπηλή αποχώρηση. Οι παίκτες των καρτών
Στυλ: Μεταϊμπρεσιονισμός – Αργό Cézannismo.
Σχολή ζωγραφικής: Μοντέρνα γαλλική σχολή (κύκλος και επιρροή του Paul Cézanne)
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Δημιουργός: Άγνωστος, μετά Paul Cézanne (1839–1906)
Χρονολογία: Αρχές του 20ού αιώνα
Τεχνική: Λάδι σε πάνελ
Μέτρα: 31 × 41,5 εκ. (έργο) | 38 × 49 εκ. (με πλαίσιο)
Κατάσταση διατήρησης: Καλή, με φυσική πατίνα του χρόνου.
Μάρκο: Παλαιό ξύλινο πλαίσιο, σκαλιστό και χρυσωμένο, με ανάγλυφη διακόσμηση με λουλουδάτα μοτίβα, με εξαιρετική χειροτεχνική ποιότητα και συνεπή με την χρονολογία του έργου.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η σκηνή απεικονίζει δύο ανδρικές φιγούρες καθισμένες απέναντι, γύρω από ένα τραπέζι, εστιασμένες σε ένα ιδιωτικό και σιωπηλό παιχνίδι, συνοδευόμενες από ένα κεντρικό μπουκάλι που λειτουργεί ως άξονας σύνθεσης.
Η κατασκευή είναι σταθερή και γεωμετρική, με απλοποιημένους όγκους και σταθερά περιγράμματα, αποκαλύπτοντας καθαρά το διάσημο μοτίβο των 'Παίκτες χαρτιών' του Cézanne.
Η θερμή παλέτα, κυριαρχούμενη από ώχρες, γη και βαθύ καφέ, ενισχύει την εσωστρεφή και διαχρονική ατμόσφαιρα, ενώ η πυκνή και ματ πινελιά υπογραμμίζει την υλικότητα του χρώματος έναντι της ανεκδοτικής λεπτομέρειας.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Το έργο εντάσσεται πλήρως στο Cézannisme, ένα βασικό κίνημα του μεταϊμπρεσιονισμού που δίνει προτεραιότητα στη δομή, το βάρος του όγκου και την εσωτερική αρχιτεκτονική της σύνθεσης.
Υπάρχουν σαφείς ομοιότητες με τον Paul Cézanne, καθώς και με καλλιτέχνες που επηρεάστηκαν από αυτόν, όπως ο André Lhote, ο Maurice Denis ή ορισμένα μέλη της Σχολής των Παρισίων.
Χωρίς να επιδιώκει ριζική πρωτοτυπία, ο πίνακας ξεχωρίζει για την ειλικρίνεια του στη φόρμα, την ισορροπία στη σύνθεση και την πιστότητα στο στυλ, καθιστώντας τον ένα πολύ ελκυστικό κομμάτι για συλλέκτες που ενδιαφέρονται για έργα υψηλής ποιότητας, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής μοντέρνας τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα.

