J. Serra (XX) - NO RESERVE - Flowers on a lace tablecloth

Λουλούδια πάνω σε δαντελένιο τραπεζομάντηλο.
Στυλ: Αφελές, εικονιστικό, διακοσμητικό.
Ζωγραφική σχολή: Καταλανική σχολή μεταπολεμικής περιόδου · Μεσογειακή λαϊκή παράδοση

Τεχνική Προδιαγραφή

Συγγραφέας: J. Serra (XX)
Χρονολογία: Δεύτερο μισό του 20ού αιώνα
Τεχνική: Λάδι σε καμβά κολλημένο σε ξύλο.
Μέτρα: 45 × 55 εκ. (έργο) · 57 × 67 εκ. (με πλαίσιο)
Νεκρή φύση με λουλούδια.
Κατάσταση διατήρησης: Πολύ καλή
Μάρκο: Μπροστινή όψη από ποιοτικό χρυσό ξύλο, με συνεχές φυτικό ανάγλυφο, σύμφωνα με την αισθητική διακόσμησης του έργου.

Περιγραφική και εικονογραφική περιγραφή

Η σύνθεση δομείται γύρω από ένα πλούσιο ανθοδοχείο με λουλούδια, τοποθετημένο σε ένα κλασικό ποτήρι, κεντρικά και μπροστά, πάνω σε ένα πράσινο τραβηγμένο τραπεζομάντηλο που θυμίζει μάρμαρο. Το μαύρο φόντο τονίζει τη ζωηρότητα των χρωμάτων του συνόλου, ενώ η λευκή δαντέλα εισάγει μια λεπτή διακοσμητική αντίθεση.

Η εικονογραφία λουλουδιών, που αντιμετωπίζεται με τόση λεπτομέρεια που θυμίζει χειροτεχνία, προκαλεί μια ιδεατή, διαχρονική και ήρεμη κήπο, φορτωμένο με οικογενειακό και συναισθηματικό συμβολισμό.

2. ΣΤΥΛ, ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΠΛΑΙΣΙΟ

Το έργο εντάσσεται πλήρως στον καλαίσθητο Καταλανικό ναΐφ, χαρακτηριζόμενο από την τυπική σαφήνεια, την απουσία ακαδημαϊκής προοπτικής και την αγάπη για την λεπτομερή διακόσμηση.

Η Serra Quintana αναπτύσσει μια ειλικρινή και άμεση γλώσσα, κληρονόμος της μεσογειακής λαϊκής παράδοσης. Το έργο της συνομιλεί με συγγραφείς όπως η Séraphine Louis, ο Henri Rousseau ή, στον Καταλανικό χώρο, με ορισμένες διακοσμητικές προσεγγίσεις κοντά στον Mariano Andreu, αν και από μια πιο προσωπική και οικεία ευαισθησία.

Αισθητική και συγκριτική αξιολόγηση

Αυτή η ζωγραφική ξεχωρίζει για την ισορροπία στη σύνθεσή της, τον πλούτο χρωμάτων και την ισχυρή ταυτότητα του δημιουργού. Η πληθώρα λουλουδιών, μακριά από το να είναι περιττή, χτίζει έναν οπτικό ρυθμό αρμονικό και αναγνωρίσιμο.

Μέσα στην αγορά, η Serra Quintana εκτιμάται ως ένας αξιόπιστος εκπρόσωπος του καναδικού ναϊφ, με αυξανόμενο ενδιαφέρον συλλεκτών, ιδιαίτερα σε νεκρές φύσεις αυτού του φορμάτ, που παραλληλίζονται —καθώς πνεύμα— με γαλλικές και κεντροευρωπαϊκές σχολές ναϊφ, οι οποίες σήμερα έχουν καλή αξία.