Manuel Romero Cabestany (1948) - Vejer de la Frontera, Cádiz





| 1 € |
|---|
Προστασία Αγοραστή Catawiki
Η πληρωμή σας είναι ασφαλής μαζί μας μέχρι να παραλάβετε το αντικείμενό σας.Προβολή λεπτομερειών
Trustpilot 4.4 | 123113 κριτικών
Βαθμολογήθηκε με Άριστα στο Trustpilot.
Manuel Romero Cabestany ελαιογραφία Vejer de la Frontera, Cádiz (1980–1990) Ρεαλισμός, τοπίο, χειρόγραφα υπογεγραμμένη, λάδι σε καμβά, πλαισιωμένο, αρχική έκδοση, σε εξαιρετική κατάσταση, ύψος 60 εκ, πλάτος 70 εκ, βάρος 4 kg.
Περιγραφή από τον πωλητή
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Αρθρογράφος: Manuel Romero Cabestany (Βαρκελώνη, 1948)
Τίτλος: Το portal του moño (Vejer de la Frontera)
Χρονολογία: Νοέμβριος του 1983
Τεχνική: Λάδι σε καμβά
Μέτρα: 65 × 55 εκ.
Μέτρα με πλαίσιο: 72 × 61 εκ.
Υπογραφή: Υπογεγραμμένο στη χαμηλότερη αριστερή γωνία· το πίσω μέρος χειρόγραφο και υπογεγραμμένο.
Μάρκο από ξύλο με πλαίσιο, γυαλισμένο σε απόχρωση ιβουάρ με χρυσό εσωτερικό περίγραμμα· καλής ποιότητας, σοβαρό και αρμονικό με το έργο.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο απεικονίζει ένα αρχιτεκτονικό απόσπασμα του ιστορικού κέντρου του Vejer de la Frontera, εστιάζοντας σε ένα ανυψωμένο πέρασμα ανάμεσα σε λευκασμένους όγκους, λυμένο από μια χαμηλή και κλειστή οπτική που τονίζει τη μεγαλόπρεπη παρουσία του λευκού και Andalusian.
Η σύνθεση δομείται μέσω κυκλικών γεωμετρικών επιπέδων, όπου το φως πέφτει άμεσα στους τοίχους, δημιουργώντας απαλές αντιθέσεις και καθαρές σκιές. Ο ουρανός, με ένα έντονο και ομοιόμορφο μπλε, λειτουργεί ως χρωματικό αντίβαρο και ενισχύει την αίσθηση της μεσογειακής διαύγειας.
Δευτερεύοντα στοιχεία — ηλεκτρικά καλώδια, λευκά ρούχα στον άνεμο, περιορισμένη βλάστηση — εισάγουν την καθημερινότητα χωρίς να διαταράσσουν τη δομική σιωπή της σκηνής, υπογραμμίζοντας μια ποιητική της συνηθισμένης και της αρχιτεκτονικής.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Το έργο εντάσσεται σε έναν καθαρό μεσογειακό ρεαλισμό, χαρακτηριστικό μιας ορισμένης καταλανικής εικαστικής ζωγραφικής του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, όπου η λαϊκή αρχιτεκτονική γίνεται ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Η επεξεργασία του λευκού θυμίζει, λόγω αισθητικής συγγένειας, προσεγγίσεις που υπάρχουν σε καλλιτέχνες όπως ο José Beulas, ο Xavier Valls ή σε ορισμένα αστικά τοπία του Antonio López, αν και με μια πιο συμπυκνωμένη και φωτεινή εκτέλεση, λιγότερο εσωστρεφή.
Ο Manuel Romero Cabestany αποδεικνύει εδώ μια σταθερή κυριαρχία στον χώρο, το φως και τη δομή της σύνθεσης, προσφέροντας μια ήρεμη, καλά δομημένη και με αξιοσημείωτη μορφική ισορροπία ζωγραφική, που απεικονίζει με πιστότητα και ευαισθησία το αστικό τοπίο της Ανδαλουσίας από μια καλλιεργημένη και συγκρατημένη καταλανική ματιά.
Ιστορία πωλητή
1. ΤΕΧΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
Αρθρογράφος: Manuel Romero Cabestany (Βαρκελώνη, 1948)
Τίτλος: Το portal του moño (Vejer de la Frontera)
Χρονολογία: Νοέμβριος του 1983
Τεχνική: Λάδι σε καμβά
Μέτρα: 65 × 55 εκ.
Μέτρα με πλαίσιο: 72 × 61 εκ.
Υπογραφή: Υπογεγραμμένο στη χαμηλότερη αριστερή γωνία· το πίσω μέρος χειρόγραφο και υπογεγραμμένο.
Μάρκο από ξύλο με πλαίσιο, γυαλισμένο σε απόχρωση ιβουάρ με χρυσό εσωτερικό περίγραμμα· καλής ποιότητας, σοβαρό και αρμονικό με το έργο.
2. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το έργο απεικονίζει ένα αρχιτεκτονικό απόσπασμα του ιστορικού κέντρου του Vejer de la Frontera, εστιάζοντας σε ένα ανυψωμένο πέρασμα ανάμεσα σε λευκασμένους όγκους, λυμένο από μια χαμηλή και κλειστή οπτική που τονίζει τη μεγαλόπρεπη παρουσία του λευκού και Andalusian.
Η σύνθεση δομείται μέσω κυκλικών γεωμετρικών επιπέδων, όπου το φως πέφτει άμεσα στους τοίχους, δημιουργώντας απαλές αντιθέσεις και καθαρές σκιές. Ο ουρανός, με ένα έντονο και ομοιόμορφο μπλε, λειτουργεί ως χρωματικό αντίβαρο και ενισχύει την αίσθηση της μεσογειακής διαύγειας.
Δευτερεύοντα στοιχεία — ηλεκτρικά καλώδια, λευκά ρούχα στον άνεμο, περιορισμένη βλάστηση — εισάγουν την καθημερινότητα χωρίς να διαταράσσουν τη δομική σιωπή της σκηνής, υπογραμμίζοντας μια ποιητική της συνηθισμένης και της αρχιτεκτονικής.
3. Στυλ, σχολή και συγκριτική αξιολόγηση
Το έργο εντάσσεται σε έναν καθαρό μεσογειακό ρεαλισμό, χαρακτηριστικό μιας ορισμένης καταλανικής εικαστικής ζωγραφικής του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα, όπου η λαϊκή αρχιτεκτονική γίνεται ο απόλυτος πρωταγωνιστής.
Η επεξεργασία του λευκού θυμίζει, λόγω αισθητικής συγγένειας, προσεγγίσεις που υπάρχουν σε καλλιτέχνες όπως ο José Beulas, ο Xavier Valls ή σε ορισμένα αστικά τοπία του Antonio López, αν και με μια πιο συμπυκνωμένη και φωτεινή εκτέλεση, λιγότερο εσωστρεφή.
Ο Manuel Romero Cabestany αποδεικνύει εδώ μια σταθερή κυριαρχία στον χώρο, το φως και τη δομή της σύνθεσης, προσφέροντας μια ήρεμη, καλά δομημένη και με αξιοσημείωτη μορφική ισορροπία ζωγραφική, που απεικονίζει με πιστότητα και ευαισθησία το αστικό τοπίο της Ανδαλουσίας από μια καλλιεργημένη και συγκρατημένη καταλανική ματιά.

