Ramiro Segrelles (1953) - Charca

Το έργο απεικονίζει ένα φυσικό τοπίο με μεσογειακό περιβάλλον, που παραπέμπει σε υγροτοπική περιοχή ή marjal, με αυθόρμητη βλάστηση και ρηχά νερά, αποδοσμένα μέσω μιας έντονα υλικής ζωγραφικής. Η οριζόντια σύνθεση τονίζει την αντίληψη του χώρου και της σιωπής του τοπίου, προσκαλώντας σε μια αργή και contemplative ανάγνωση.

Η επιφάνεια ζωγραφικής κατασκευάζεται με πυκνές και στρωτές στρώσεις, εφαρμοσμένες με πινέλο και σπάτουλα. Η βλάστηση ορίζεται από σημάδια χαραγμένα στο φρέσκο χρώμα, ένα διακριτικό στοιχείο που δίνει ρυθμό και δυναμισμό στη σύνθεση. Η παλέτα, κυριαρχούμενη από πράσινα, ώχρες, γκρίζους και γαλάζιους τόνους, αποδίδει ένα φυσικό και ζωηρό φως, χαρακτηριστικό του βενετσιάνικου τοπίου.

Το νερό δεν περιγράφεται ρεαλιστικά, αλλά υπονοείται μέσω οριζόντιων κινήσεων της ύλης, δημιουργώντας αντανακλάσεις και βάθος χωρίς να γίνεται χρήση λεπτομερειών.

Αποφασιστική χρήση της παστέλ υφής.
Εφαρμογή του χρώματος με σπάτουλα και χειρονομικές πινελιές.
Χαράξεις και γρατζουνιές στην καλλιτεχνική ύλη.
Ισορροπία μεταξύ εικόνας και αφαίρεσης
Πολύ μεγάλη προσοχή στο φως και στη δομή του τοπίου.

Δεν υπάρχει κείμενο προς μετάφραση.


Ο Ramiro Segrelles είναι ένας Βαλεανός ζωγράφος γνωστός για μια εικαστική έρευνα που εστιάζει στο τοπίο και την ύλη. Το έργο του ανήκει στην παράδοση του μεσογειακού τοπιογραφικού, επανεξετασμένο σε σύγχρονο ύφος μέσω ενός γλωσσικού χειρονομιακού και σωματικού. Στα έργα του, το χρώμα και η ύλη γίνονται οι απόλυτοι πρωταγωνιστές, μετατρέποντας το τοπίο σε μια αισθητηριακή εμπειρία περισσότερο παρά σε μια περιγραφή.

Τα έργα του εκτιμώνται για την εκφραστική δύναμη, τη στιλιστική συνοχή και τον δεσμό με την περιοχή, στοιχεία που καθιστούν τα έργα του ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για συλλέκτες σύγχρονης ισπανικής και βενετσιάνικης ζωγραφικής.